നന്ദന 4 [ Rivana ] 113

എല്ലാം കഴിഞ്ഞു ഞങ്ങൾ വീടും പൂട്ടി ഇറങ്ങി. അച്ഛൻ ഞങ്ങടെ പ്രിയ പെട്ട വാഹനാമായ ചേതക് സ്കൂട്ടർ എടുക്കുവാനായി വീടിന്റെ സൈഡിലേക്ക് പോയി. ആ സമയം ഞാൻ വീടിന്റെ മുമ്പിൽ അച്ഛൻ വരുന്നതിന് വേണ്ടി കാത്തിരുന്നു.

അച്ഛൻ സ്കൂട്ടർ സ്റ്റാർട്ടാക്കി ‘ കുടു കുടു ‘ ശബ്‌ദത്തോടെ പതുക്കെ എന്റെ അടുത്തേക്ക് കൊണ്ട് വന്ന് നിർത്തി.

അച്ഛന്റെ തോളിൽ പിടിച്ചു ഒരു സൈഡിലേക്കായി ഞാൻ ഇരുന്നു.

ഞങ്ങടെ ഗ്രാമത്തിന്റെ ഭംഗിയും ആസ്വദിച്ചു കൊണ്ട് അച്ഛനോട് ചേർന്ന് ആ ചേതക്കിൽ ഇരുന്ന് പോകുമ്പോൾ പറയാനാകാത്ത ഒരു അനുഭൂതിയാണ് മനസിലേക്ക് കടന്ന് വരുന്നത്.

അതികം വേഗത ഇല്ലാതെ ഗ്രാമത്തിലെ ഇളം കാറ്റ്‌ മുടിയിഴകളെയും ശരീരത്തെയും തട്ടി തലോടി കടന്ന് പോകുമ്പോഴും ഗ്രാമത്തിന്റെ ഭംഗി കണ്ട് ആസ്വദിക്കുമ്പോഴും അച്ഛനോട് ഓരോന്നും സംസാരിച്ച്‌ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോഴും മറ്റുള്ള എല്ലാ കാര്യങ്ങളിൽ നിന്നും എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു റിലീഫ് കിട്ടുന്നുണ്ട്. എന്റെയും അച്ഛന്റേതുമായ ആ ചെറു ലോകത്തിലേക്കു മാത്രമായി ഞങ്ങൾ ഒതുങ്ങി കൂടുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്.

ഗ്രാമത്തിന്റെ ഭംഗിയിൽ നിന്നും മെല്ലെ പട്ടണത്തിലേക്കു സഞ്ചരിച്ചു തുടങ്ങി.

“ അച്ഛാ നമുക്കാദ്യം ഒരു സിനിമ കാണാം, എന്നിട്ട് മതി ബാക്കി കാര്യങ്ങൾ “

“ ഇന്നത്തെ ദിവസം ഫുൾ നന്ദൂട്ടിയുടെ ഇഷ്ട്ടത്തിന് വിട്ടിരിക്ക. നീ പറയുന്ന പോലെയാണ് ഇന്നത്തെ കാര്യങ്ങൾ എന്താ അത് പോരെ “

“ അച്ഛാ വീട്ടിൽ തിരിച്ചെത്തുമ്പോ അച്ഛന്റെ പോക്കറ്റ് കീറി എന്ന് പറയരുത് കേട്ടല്ലോ “

“ ഇന്ന് നന്ദൂട്ടിയുടെ ദിവസമാണ്, നിനക്ക് എന്നോട് എന്ത് വേണേലും ആവശ്യപ്പെടാം ഈ അച്ഛൻ നടത്തി തരും “

“ അത് കേട്ടാ മതി “

അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ നേരെ ഒരു തിയറ്ററിലേക്ക് പോയി അവിടെ എത്തിയപ്പോ പത്തര ആയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. സ്കൂട്ടർ പാർക്കിങ്ങിൽ നിർത്തിയിട്ട്‌ ഞങ്ങൾ ടിക്കറ്റ് എടുത്തു. പതിനൊന്നരക്കാണ് ആദ്യത്തെ ഷോ