ദക്ഷാർജ്ജുനം 15 [Smera lakshmi] 132

“പിന്നെ ദേവി വിഗ്രഹത്തിന്റെ കാൽക്കൽ ഇരിക്കുന്ന രത്നം പതിച്ച ചെറിയൊരു വടിയുമെടുത്ത് വേദവർമ്മൻ പൂജാഅറയിൽ നിന്ന് പുറത്ത് കടന്ന് വേഗം കാറിൽ കയറി.”

 

” അവരെയും വഹിച്ചു കൊണ്ട് ആ കാർ അതിവേഗത്തിൽ പാഞ്ഞു.”

 

ഉണ്ണീ….ആദ്യം കാവിലേക്ക് കയറാം.

എന്നിട്ട് മതി മനയിലുള്ളവരെ അറിയിക്കുന്നത്.

 

വേദവർമ്മൻ ഉണ്ണിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

 

ആയിക്കോട്ടെ അമ്മാവാ.

 

ഡ്രൈവിങ്ങിൽ ശ്രദ്ധിച്ചുകൊണ്ട് ഉണ്ണി മറുപടി കൊടുത്തു.

 

🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱

 

വളരെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഉണ്ണി പഴയ ഈശ്വരമംഗലം മനയിലേക്ക് കാർ ഓടിച്ചു കയറ്റി.

കാർ അവിടെ നിർത്തിയിട്ടു.

 

“അവർ കാവിലേക്ക് കയറിയതും അടക്കിപ്പിടിച്ചൊരു ചിരി കേട്ടു.”

 

“ദക്ഷാ….”

 

വേദവർമ്മൻ ഉറക്കെ വിളിച്ചു.

 

“അപ്പോൾ ആ ചിരി പെട്ടെന്ന് നിലച്ചു.”

 

“അർജ്ജുനാ….ദക്ഷാ….”

 

“മതിയാക്കൂ നിങ്ങളുടെ പ്രതികാരം.”

 

“മറഞ്ഞു നിൽക്കാതെ വരിക രണ്ടുപേരും എനിക്ക് മുൻപിലേക്ക്.”

 

വേദവർമ്മൻ കൽപ്പിച്ചു.