താമര മോതിരം – ഭാഗം -16- ഡ്രാഗൺ 388

താഴ്വരയിലെ അമ്പലത്തിൽ ബോധം ഇല്ലാതെ കിടന്ന വൃദ്ധന്റെ മുഖത്ത് ജലം തളിച്ച് ഉണർത്തിയെടുത്ത ഗുരുവും പൂജാരിയും അയാളിൽ നിന്നും കേട്ടത് കേട്ട് അല്പം അതിശയോക്തിയിൽ തന്നെ ഇരുന്നു

ഒരു കുളത്തിന്റെ കരയിൽ ഒരു അമ്പലത്തിൽ എത്തിപെട്ടതും

അവിടുത്തെ പൂജകൾ ചെയ്യനായി തുടങ്ങും മുന്നേ ഒരു വലിയ നാഗവും പക്ഷിയും ആക്രമിക്കാൻ തുനിഞ്ഞതും –

വൃദ്ധൻ അതൊക്കെ വിവരിക്കുമ്പോൾ പൂജാരി അതൊക്കെ നേരിൽ കണ്ടത് പോലെ തന്നെ മുഖം വിവർണ്ണമാകുന്നുണ്ടായിരുന്നു

അവിടുള്ള കുളത്തിൽ ജലം ശേഖരിച്ച കിണ്ടി നാഗം കുടിച്ചു വറ്റിച്ചതും , വീണ്ടും ശേഖരിക്കാൻ ആയി പോയപ്പോൾ കുളത്തിലെ നടുക്ക് ഒരു ദിവ്യ പ്രകാശം കണ്ടതും – അതിനെ നോക്കി നടന്നു കുളത്തിന്റെ നടുക്കലേക്കു പോയതും പിന്നെ അതിലേക്കു വീണു പോയതും –

മുങ്ങി പോയി ഒരു തുരങ്കം വഴി കുറച്ചു നേരം സഞ്ചരിച്ചതും

വെളിച്ച പാതയിൽ വേറൊരു സ്ഥലത്തേക്ക് എത്തിപെട്ടതും –

അവിടെ ശ്വാസം കിട്ടാതെ മരത്തിനെ മുഖാമുഖം കണ്ടതും

ശേഷം ഹരിത വർണ്ണത്തിൽ ഇവിടത്തെ അമ്പലത്തിലെ വിഗ്രഹത്തിൽ കാണുന്ന പോലെയുള്ള ഒരു വെളിച്ചത്തിൽ തന്റെ പ്രാണവായു തിരികെ കിട്ടിയതും

ഒക്കെ അവരോടു വിവരിക്കുമ്പോൾ ആ വൃദ്ധന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു ഒഴുകുകയായിരുന്നു.

പൂജാരിക്ക് വൃദ്ധൻ പറയുന്നത് യാതൊന്നും മനസിലായില്ല എങ്കിലും – മുന്നോട്ടു തനിക്കുനുണ്ടായിരുന്ന ഒരു വെളിച്ചത്തിന്റെ പാത അടഞ്ഞതു പോലെ തോന്നി ഗുരുവിനു –

താൻ ഒരു നിമിത്തം പോലെ കണ്ടിരുന്ന പലതിനും ഒരു അവസാനം വന്നതാണ് പോലെ തോന്നി ഗുരുവിനു.

ഗുരുവിന്റെ തോന്നൽ ശെരി വയ്ക്കുന്നതുപോലെ തന്നെ ആ ശ്രീകോവിലിനുള്ളിലെ കെടാവിളക്ക് അണയാൻ തുടങ്ങി –

ഹരിതനിറത്തിൽ തിളങ്ങി നിന്നിരുന്ന ആ വിഗ്രഹം ഇപ്പോൾ കറുത്ത് വെറുമൊരു കല്ലിന്റെ രൂപത്തിലേക്ക് എത്തിയിരിക്കുന്നു.