താമര മോതിരം – ഭാഗം -16- ഡ്രാഗൺ 388

പെട്ടെന്ന് അവനു ചുറ്റും വെളിച്ചം പടർന്നു – ആരൊക്കെയോ അവന്റെ അടുക്കലേക്കു ഓടി വരുന്നുണ്ട്

അടുക്കലെത്തി അവനെ വിളിക്കുന്നു – ” മനു ” മനു ” നിനക്ക് എന്താ പറ്റിയത് നീ എന്തിനാ നിലവിളിക്കുന്നത്

അങ്ങനെ ഏതെല്ലാമോ

അവനു ഇപ്പോൾ താൻ കണ്ടത് എന്തെന്നോ ?

എങ്ങനെ സംഭവിച്ചെന്നോ?

പറയാൻ ആകാതെ ഒരക്ഷരം ഉരിയാടാൻ ആകാതെ ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ചുരുളി അവന്റെ അടുക്കലേക്കു വന്നപ്പോഴേക്കും മനു അറിയാതെ തന്നെ അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു കൂടെ ഉച്ചത്തിൽ കരയുവാനും തുടങ്ങി

ചുരുളി ആകെ എന്തോ പോലെ ആയി – കാരണം മനസ് കല്ലാക്കിയാണ് ഈ പണിക്കിറങ്ങിയത് എങ്കിലും തന്റെ കൂടെ ഉള്ള ഒരാൾ അതും തനിക്കു വേണ്ടപ്പെട്ട ഒരാൾ കരയുന്നതു കണ്ടപ്പോൾ ചുരുളിക്കും വിഷമമായി

ചുരുളി – മനുവിന്റെ തന്നിൽ നിന്നും അടർത്തി മാറ്റി പിന്നെ ചോദിച്ചു- എന്താ മനു ? എന്താ പറ്റിയത് നിനക്ക്

മനു :- അറിയില്ല ചേട്ടാ , എന്തോ ഒരു സ്വപ്നം കണ്ടു . ഞാൻ മരിച്ചു പോകുന്ന പോലെ.

ചുരുളി;- ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവന്റെ അടുക്കൽ ഇരുന്നു പിന്നെ പറഞ്ഞു ” ഈ ഞാൻ ഒക്കെ ഇവിടെ ഉള്ളപ്പോഴോ .നീ ധൈര്യമായി ഇരിക്ക് – നീ സ്വപ്നം കണ്ടതാ ചെക്കാ

മനുവിനു അവൻ കണ്ടത് സ്വപ്നം ആണെന്ന് വിശ്വസിക്കാൻ ആയില്ല – കാരണം അവൻ ശ്വാസം വലിക്കാൻ അത്രത്തോളം ബുദ്ധിമുട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു- ഇത്ര നേരം ശ്വസിക്കാതെ ഇരുന്നപ്പോലെ അവൻ ആഞ്ഞു വലിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ചുരുളി പറഞ്ഞത് അനുസരിച്ചു ബാക്കിയുള്ളവർ ആ മുറി വിട്ടു പോയി – അവൻ കുറച്ചു നേരം കൂടി മനുവിന്റെ അടുക്കൽ ഇരിന്നു – അവൻ ഉറങ്ങി എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ അവനും എഴുന്നേറ്റു പുറത്തേക്കു പോയി.