താമര മോതിരം – ഭാഗം -16- ഡ്രാഗൺ 388

കണ്ണന് നൂറു ശതമാനം ഉറപ്പുണ്ടായിരുന്നു താൻ ജലം നിറച്ചാണ് അതവിടെ വച്ചിരുന്നത് എന്നു- മാത്രമല്ല കിണ്ടി ചരിഞ്ഞല്ല കിടന്നിരുന്നത് -അങ്ങനെ ആയിരുന്നെങ്കിൽ ജലം ചരിഞ്ഞു കളഞ്ഞു എന്ന് കരുതമായിരുന്നു –

എന്നാൽ ഇപ്പോൾ നേരെ ആയിരുന്നു അതിരുന്നത് – മാത്രമല്ല പടവിൽ ജലം കളഞ്ഞതിന്റെ അവശേഷിപ്പും തീരെ ഇല്ലായിരുന്നു.

കിഴക്കു ഭാഗത്തേക്ക് വാൽ വരുന്ന വിധം ഒഴിഞ്ഞിരുന്ന കിണ്ടി കണ്ണൻ എടുത്തു പിന്നെ ചുറ്റും നോക്കി – കണ്ണൻ അവിടൊന്നും യാതൊന്നും കാണുവാൻ സാധിച്ചില്ല.

പടവിൽ നിന്നും ജലത്തിലേക്കു ഇറങ്ങാതെ ചുറ്റും നോക്കുന്ന കണ്ണനെ കുറച്ചു അകലെ നിന്നും രണ്ടു കണ്ണുകൾ വീക്ഷിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അല്പം മുന്നേ കണ്ണനെ രക്ഷിച്ച സർപ്പത്തിന്റെ നാഗിനി ,തന്റെ വായിൽ നിന്നും ഇറ്റു വീഴുന്ന ജല കണങ്ങളെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ ശ്രദ്ധ മാറാതെ കണ്ണനെ സസൂക്ഷ്മം വീക്ഷിക്കുന്ന ഒരു പെൺ നാഗം .

കുളക്കരയിൽ ഇരുന്ന കിണ്ടിയിലെ ജലം എല്ലാം കുടിച്ചു വറ്റിച്ച ശേഷം അതിന്റെ വാലിനെ കിഴക്കു വശത്തേക്ക് തിരിച്ചു വച്ചതിനു ശേഷം മാറി നിന്ന് കണ്ണന്റെ വരവിനായി കത്ത് നിൽക്കുകയായിരുന്ന ആ നാഗം

ഇതൊന്നും അറിയാതെ പടവിന്റെ വശത്തു നിന്നും ജലം എടുത്തു തിരികെ പോകാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ആണ് കണ്ണൻ അത് ശ്രദ്ധിച്ചതു.

കുളത്തിന്റെ ഒത്ത നടുവിൽ ഒരു വെളിച്ചം – സ്വർണ നിറത്തിൽ ഒരു വെളിച്ചം അധികം പരക്കാതെ ഒത്ത നടുവിൽ മാത്രം നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു.

ഇരുട്ട് കൊണ്ട് കറുത്ത വലിയ ഒരു മൈതാനത്തിന്റെ നടുവിൽ തീപ്പന്തം കത്തിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി ആ വെളിച്ചം കണ്ടപ്പോൾ.

മനസു കൈമോശം വന്നതു പോലെ കണ്ണൻ അവിടെ തന്നെ നിന്നു …………..

************************************