താമര മോതിരം – ഭാഗം -16- ഡ്രാഗൺ 388

ഇതൊന്നുമാറിയാതെ കുളം ലക്ഷ്യമായി നടക്കുന്നു കണ്ണൻ – കൃത്യം വെന്തു കരിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന ഇലകളുടെ താഴെ ഏതാണ് മൂന്നു നാല് ചുവടുകൾ മാത്രം ബാക്കി നിൽക്കെ –

വലതു വശത്തു ഒരു ശബ്ദം കേട്ട് പേടിച്ചു അങ്ങോട്ടേക്ക് തിരഞ്ഞു നോക്കി കണ്ണൻ –

അവിടെ ഒരു വലിയ സർപ്പം – പത്തി വിടർത്തി നിൽക്കുന്നു – എന്നാൽ അത് കണ്ണന് നേരെ അല്ല നിൽക്കുന്നത് –

എന്തോ ഒച്ച അറിഞ്ഞു സ്വയം പ്രതിരോധിക്കാൻ ഉള്ള തയ്യാറെടുപ്പിൽ തന്റെ ആയുധം തയാറാക്കി യുദ്ധത്തിന് തയ്യാറായ യോദ്ധാവിനെ പോലെ നിൽക്കുന്ന സർപ്പത്തിന്റെ കണ്ടു കണ്ണൻ അറിയാതെ എന്നോണം കൈകൾ കൂപ്പി  തൊഴുതു പിന്നെ അതിനെ ശല്യപ്പെടുത്താതെ ചെറിയ കാൽ ചുവട്ടിൽ അവിടെ നിന്നും നടന്നു.

കാവിൽ ധാരാളം പാമ്പുകൾ ഉണ്ടെന്നു കണ്ണന് അറിയാം മുന്നേയും അവർ കണ്ടിട്ടുണ്ട് – അവയൊന്നും ഉപദ്രവിക്കില്ല എന്നും നമ്മുടെ സംരക്ഷണം മാത്രമാണ് അവരുടെ ധർമ്മമെന്നും കണ്ണന് അറിയാം

നാഗരാജാവിനെ ഓർത്താണ് കണ്ണൻ കൈകൾ കൂപ്പിയത് എങ്കിലും ശെരിക്കും തന്റെ ജീവൻ രക്ഷിച്ചതിനു കൂടെ വേണ്ടി കണ്ണാൻ കടപ്പെട്ടു എന്നറിയാതെ കുളത്തിലേക്ക്, ആ വിഷകറ തുള്ളിയെ കടന്നു പോയി കണ്ണൻ

ആ കറ കണ്ണന്റെ തലയിൽ വീഴാതെ ചെറിയ സമയ വ്യതാസത്തിൽ താഴെ വീണു അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന കരിയിലയെ ചുട്ടു കരിച്ചു മണ്ണിലേക്കു അലിഞ്ഞു ചേർന്നു.

കുളത്തിന്റെ കരയിൽ എത്തിയ കണ്ണന്റെ കണ്ണിൽ കുറച്ചു ദൂരെ നിന്ന് തന്നെ ആ കിണ്ടി പെട്ടിരുന്നു.

താൻ ജലം നിറച്ചു വച്ചതു കണ്ണന് ഓര്മയുള്ളതിനാൽ ഓടി പോയി അതെടുത്തു തിരിച്ചു വരുവാൻ കണ്ണന്റെ കാലുകൾ തിടുക്കം കൂട്ടി

എന്നാൽ അടുത്തെത്തി കിണ്ടി എടുത്തപ്പോൾ കണ്ണന്റെ കൈകൾ വിറച്ചു, കാരണം അതിൽ ജലം ഇല്ലായിരുന്നു