താമര മോതിരം – ഭാഗം -16- ഡ്രാഗൺ 388

തിരികെ അമ്പലത്തിന്റെ അടുക്കലേക്കു എത്തിയ കണ്ണൻ – ഗോപുരത്തിന്റെ ഉള്ളിൽ തന്റെ കൈവശം ഉണ്ടായിരുന്ന വസ്തുക്കൾ എല്ലാം കൊണ്ട് വച്ചു.

ഇപ്പോൾ നല്ലൊരു ആശ്വാസമാണ് കണ്ണന് തോന്നിയത് – കാരണം താൻ ഏറ്റവും പേടിച്ചിരുന്ന ഒന്നാണ് കുളത്തിന്റെ കരയിലേക്ക് പോകുക എന്നത് – ഇപ്പോൾ അത് കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു, ഇനി എത്രയും പെട്ടെന്ന് വിളക്ക് കത്തിച്ചു പൂജ നടത്തി വീട്ടിലേക്കു പോകുക എന്നുള്ളതാണ് ചെയ്യേണ്ടത്.

വിളക്കു കത്തിച്ചു വച്ച് , പുഷ്പ്പം വച്ച് നമസ്കരിക്കാനായി കിണ്ടി എടുക്കാൻ തുനിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് – താൻ അത് കുളത്തിന്റെ കരയിൽ നിന്നും എടുത്തിട്ടില്ല എന്ന് ഓർത്തത് കണ്ണൻ

ഇപ്പോൾ പോയി ഒരു കുഴപ്പവും കൂടാതെ തിരികെ വന്നതും – കുളത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങേണ്ട എന്നതും കണ്ണന് ആശ്വാസവും പോയി വരാനുള്ള ധൈര്യവുമേകി.

അവസാനം ധൈര്യം സംഭരിച്ചു കണ്ണൻ കുളത്തിന്റെ കരയിലേക്ക് നടന്നു. പോകുന്നവഴി അവന്റെ തലയ്ക്കു മുകളിലായി ആ വലിയ പക്ഷി ചോര പൊടിയുന്ന കണ്ണിലൂടെ അവനെ നോക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു .

ഒടിഞ്ഞു മരത്തിന്റെ മുറിഞ്ഞ ഭാഗത്തു നിന്നും വെളുത്ത പാൽ നിറമുള്ള കറയ്ക്ക് പകരം ഇപ്പോൾ കടും ചുവപ്പു നിറത്തിൽ ചോര ആണ് താഴേക്കു ഇട്ടു വീണു കൊണ്ടിരുന്നത്.

കുളത്തിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു നടക്കുന്നതിനാൽ കണ്ണന്റെ തല ലക്ഷ്യമായി താഴേക്ക് വീണ ഒരു തുള്ളി കറ.

അല്പം മുന്നേ വീണ കറയുടെ ചൂടിൽ താഴെ കിടന്നിരുന്ന കരിയിലകൾ വെന്തു കരിഞ്ഞു പോയിരുന്നു

അടുത്ത തുള്ളി ഇപ്പോൾ ഉതിർന്നു വീഴാൻ തയ്യാറായി കൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നു – ഇപ്പോൾ അത് മരത്തിൽ നിന്നും അടർന്നു വീണിരിക്കുന്നു

കൃത്യം കണ്ണന്റെ തലയിൽ തന്നെ വീഴാനുള്ള സമയബന്ധിതമായി അത് താഴേക്ക് പതിക്കുന്നു.