കുഞ്ഞുറുമ്പുകളുടെ ലോകം [Fire blade] 152

പിന്നിൽ നിന്നും ഒരു ചോദ്യവും പുറത്തൊരു തട്ടും കിട്ടിയപ്പോളാണ് ഞാൻ ചിന്തയിൽ നിന്നും ഉണർന്നത്….

“ചേട്ടാ…. നിങ്ങൾ ജീവിതത്തിനെ ഇത്രേം കോംപ്ലിക്കേറ്റഡ് ആയി എടുക്കണ്ട, വല്ലാതെ സീരിയസ് ആയാൽ ജീവിക്കാൻ കഴിയൂല…. മറ്റുള്ളവർ എന്ത് നിങ്ങളെപ്പറ്റി പറയുന്നു എന്ന് ചിന്തിച്ചു ജീവിച്ചാൽ ഈ ലോകത്തിലെ ഒരു സന്തോഷവും നമുക്ക് അനുഭവിക്കാൻ പറ്റില്ല… കേട്ടിട്ടില്ലേ മറ്റുള്ളവനെ ഉപദ്രവിക്കാതെ എന്ത് കാര്യവും നമുക്ക് ചെയ്യാം… അതിൽ മറ്റുള്ളവർ എന്ത് വിചാരിക്കുമെന്നോ കളിയാക്കുമെന്നോ ഒന്നും ചിന്തിക്കാൻ നിക്കരുത്‌.. ഇവിടുന്നു പോയാൽ ആദ്യം ചേട്ടൻ ചെയ്യണ്ടത് എന്താന്ന് വെച്ചാൽ നിങ്ങളെ ഒഴിവാക്കുന്ന ആളുകളെ അങ്ങോട്ടും ഒഴിവാക്കുക… അവര്ക്ക് നമ്മളെ ആവശ്യമാണെങ്കിൽ അവർ വന്നോളും,ഇല്ലെങ്കിൽ വരില്ല… പിന്നെ നാട്ടിൽ നിന്നും ഒരു മാറ്റം വേണമെന്നുണ്ടെങ്കിൽ അങ്ങനൊന്നു നോക്കിക്കോളൂ, ഇന്നു വരെ സങ്കടങ്ങൾ മാത്രമാണ് കൂട്ട് എന്ന ചിന്തയിലല്ലേ ജീവിച്ചത്,നാളെ മുതൽ നിങ്ങൾക്ക് സന്തോഷമുള്ള കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാൻ ശ്രമിക്കൂ…. അതെന്തൊക്കെയാണെന്നു നിങ്ങൾ കണ്ടെത്തണം, ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത ജോലി, ഇഷ്ടമില്ലാത്ത ആളുകൾ, സ്ഥലം ഇതൊക്കെ ഒഴിവാക്കൂ, ഇഷ്ടമുള്ള സാധനങ്ങളെ കൂടെ കൂട്ടിക്കോ, അപ്പൊ ത്തന്നെ പകുതി പോസിറ്റീവ് ആവും….. ”

അവൻ പറഞ്ഞു നിർത്തി.. ഞാൻ അവൻ പറയുന്നതിലെ അർത്ഥം ഗാഢമായി ചിന്തിക്കുകയായിരുന്നു …ഇപ്പൊ വരാമെന്ന് കൈകാട്ടി അവൻ ബാത്‌റൂമിൽ പോയി, ഞാൻ വാതിൽക്കൽ ത്തന്നെ ആലോചനയിൽ മുഴുകി..

ഇഷ്ടപെട്ട ജോലി എന്നുള്ള ഒന്നുണ്ടോ.. ?? ഇന്നുവരെ അതിനെപ്പറ്റി ഒന്നും ചിന്തിച്ചിട്ടില്ല, ജീവിക്കണമല്ലോ, അതിനുള്ള ജോലി,ഇല്ലെങ്കിൽ ഇതും കൂടി ആയാൽ നാട്ടുകാർ തെണ്ടികൾ വറുത്തു കോരി തിന്നുമല്ലോ എന്ന ചിന്തയിൽ എന്തൊക്കെയോ ചെയ്തു കൂട്ടി…. പക്ഷെ ഒരു കാര്യം സത്യമാണ്, ഇന്നുവരെ ജോലി എന്നല്ല എന്റെ സന്തോഷത്തിനായി ഒന്നും ഞാൻ ചെയ്തിട്ടില്ല…. ഒരു ടിപ്പിക്കൽ മലയാളിയെ പോലെ ഷർട്ട്‌ എടുക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അത് വില കുറഞ്ഞ ഒന്നു നോക്കി എടുക്കും, എന്നിട്ടോ അത് എടുത്തുവെച്ചു പഴയതിടും,പിന്നെ ഈ എടുത്തത് പഴയതാവുമ്പോൾ അന്നെടുത്ത പുതിയത് മാറ്റിവെച്ചു ഇത് എടുത്തിടും… പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല, അമ്മ പണ്ട് ചെയ്തുപോന്നിരുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഏതാണ്ട് അതേപോലെ പിന്തുടരുന്നു എന്ന് മാത്രം… ഇപ്പൊ വന്ന് വന്ന് സ്വന്തമായൊരു തിരുമാനമുണ്ടോ എന്നത് ത്തന്നെ സംശയമാണ്…. അമ്മക്ക് ഞാൻ കുഞ്ഞാവ ആയിരുന്നെങ്കിൽ അതിനെക്കാളും ആഴത്തിൽ ഞാനൊരു കുഞ്ഞാവയാണെന്നു വിശ്വസിച്ചത് ഞാൻ തന്നെയാണോ എന്നൊരു തോന്നൽ… !!

ടോയ്‌ലെറ്റിൽ നിന്നും ശബരി ഇറങ്ങി അരികിൽ വന്ന് നിന്നു….

” ചേട്ടാ…. ഞാനൊരു കാര്യം പറയട്ടെ… ? ”

അവൻ ഒരു മുഖവുരായിട്ടാണ് തുടങ്ങിയത്…. ഞാൻ ശെരി എന്ന് തലയാട്ടി..

” ചേട്ടന്റെ പ്രധാന പ്രശ്നങ്ങളിലൊന്ന് ഈ ആലോചനയാണെന്നു