ഒരു ksrtc യാത്രയിൽ [Rabi] 157

“ക്കാ.. ഞാൻ തിരിച്ചു ചെന്നാ.. വാപ്പയൊന്നും പറയില്ലാന്നെനിക്കറിയാം..” അവൾ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ ഏന്തിപ്പറഞ്ഞു.

അവൾ തുടരാനായി ഞാൻ നിശബ്ദനായി.

” ന്റെ ബാപ്പ വെറും പാവാ..

ഇക്കാക്കറിയോ.. ഷുഗറും പ്രഷറും തൊട്ട് എല്ലാ അസുഖങ്ങളുമുണ്ട്‌..

ബാപ്പാടെ രണ്ടു കാലിലും എല്ലല്ല ..

കമ്പിയാ ഇട്ടേക്കുന്നേ..

എന്നിട്ടും ഒള്ള വേദനേം സഹിച്ച് ..

ന്നേം രണ്ടനീത്തിമാരേം ഉമ്മാനേം നോക്കാൻ നട്ടപ്പാതിരാക്കിറങ്ങിപ്പോകും..

പാതിമയക്കത്തില് ആ പോണൊച്ച കേക്കുമ്പോള്ള നീറ്റല് ത്ര നാളാ.. സഹിക്കാ.. ”

അവളുടെ കണ്ണുനീർ ഇടവേളയില്ലാതെ ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആ കവിളുകൾ ചുവന്നു.

” നിക്ക് ത്യാവശ്യം പഠിപ്പൊള്ളതാ ..

പലജോലീം കിട്ടീതാ..

ബാപ്പ ബിടില്ല..

ഞങ്ങളെ പ്പോഴും ചിറകിന്റെടേന്ന് ബിടില്ല..

ബാപ്പ നീം കഷ്ടപ്പെടുന്ന കാണാൻ നിക്ക് പറ്റൂല്ല..”

അവൾ മൂക്കിൽ വന്ന നീര് അകത്തേക്കു വലിച്ച് പറഞ്ഞു..

എന്ത് മധുരമുള്ള ശബ്ദമാണവളുടേത്..

“ജോലിസ്ഥലത്തേക്കാണോ ഇപ്പോൾ പോകുന്നത് .. ? ”

” ഉം..” അവൾ ചെറുതായി മൂളി .

” ഫാത്തിമ്മാ..