ഒരു ksrtc യാത്രയിൽ ❣️[Rabi] 157

പെട്ടെന്നു ബസ്സ്‌ ബ്രേക്കിട്ടു . ഞാനത്രമുറുക്കി പിടിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നില്ലാ..

അതുകൊണ്ട്, മുന്നിലേക്കു നന്നായാഞ്ഞുപോയി.. തലയിടിച്ചില്ലാന്നേയുള്ളൂ..

ആരോ വണ്ടിക്ക് കൈ കാണിച്ചതാണെന്ന് തോന്നുന്നു. സാധാരണ മെയിൻ സ്റ്റോപ്പുകളിൽ മാത്രമേ ഈ ബസ്സ് നിർത്താറുള്ളൂ.. ഡ്രൈവർക്ക് തോന്നിയത് കൊണ്ട് നിർത്തിയതാവണം.

മുൻ വാതിലിലൂടെ ഒരമ്പതു വയസ്സിനു മുകളിൽ പ്രായമുള്ളൊരാൾ കയറി. കയറിയപ്പോൾ തന്നെ പരവശനായയദ്ദേഹം അപ്പുറത്തെയും ഇപ്പുറത്തേയും സീറ്റുകളിലേക്ക് ധൃതിയിൽ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

ഒരു സീറ്റിലും ഒഴിവില്ലായിരുന്നു..

അങ്ങനെ നോട്ടം ഞാനിരുന്ന സീറ്റിലെത്തി..

അവൾക്കു നേരെയായി ആ കണ്ണുകൾ..

ആ മെലിഞ്ഞുണങ്ങിയ ശരീരത്തിലെ കണ്ണുകൾ അണപൊട്ടിയൊഴുകി..

സങ്കടവും കോപവും ആ മുഖത്ത് മാറി മാറി വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു..

“ടപ്പേ ..”

എന്റെ മുഖത്തദ്ദേഹമാഞ്ഞടിച്ചു ..

ഹോ.. എന്തൊരു വേദനയായിരുന്നു..

വല്ലാത്ത പ്രഹരമായിരുന്നു.. “ആ..”

ആ അടിയുടെ ആഘാതത്തിൽ നിന്നും ഞാൻ കണ്ണുതുറക്കവേക്കും അദ്ദേഹം ബസ്സിൽ നിന്നുമിറങ്ങുന്നതാണ്  കണ്ടത്.

ഒരിക്കൽ കൂടി എല്ലാവരുടെയും ശ്രദ്ധ എന്നിലേക്ക്..

ചിലർ അരിശത്തോടെ..

ചിലർ കാര്യമെന്താണെന്ന ആകാംക്ഷയിൽ..

നമ്മടെ കണ്ടക്ടർ മാഷാണേ എന്നെ നോക്കിയൊരു ആക്കിച്ചിരി..

അപ്പോൾ ഇവൾ വീടുവിട്ട് പോന്നിരിക്കുന്നതാണ്..