രണ്ടാം കെട്ട് [നൗഫു] 1754

“എന്റെ റബ്ബേ.. ഞാൻ നിന്നോട് ഒന്നല്ലേ തേടിയുള്ളു.. എന്റെ ഇക്കാന്റെ കുഞ്ഞിനെ.. എന്റെ ചുണ്ടുകൾ പതിയെ വിഥുമ്പി പോയി..”

രണ്ടാഴ്ച റസ്റ്റ്‌ എടുക്കുവാനാണ് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്.. നമ്മൾക് നമ്മുടെ വീട്ടിലേക് പോകാം ഇനി ഏതായാലും ഓന്റെ കൂടെയുള്ള പൊരുതി അവസാനിപ്പിക്കാം…

ഉമ്മ വീണ്ടും പറഞ്ഞു..

“ഒന്ന് നിർത്തുന്നുണ്ടോ..!”

എന്റെ അവസാനത്തെ ക്ഷമയും നഷ്ട്ടപെട്ടു ഞാൻ അലറി..

എന്റെ അലർച്ച കേട്ടു ഉമ്മ ഒരു നിമിഷം നടുങ്ങി എന്നെ നോക്കി..

തൊട്ടു പുറകെ തന്നെ അടുത്തുള്ള റൂമിലെ ആളുകളും,. നെയ്സുമാരും എല്ലാം അങ്ങോട്ടേക്ക് ഓടിയെത്തി..

“ഇപ്പോ ഇറങ്ങണം ഇവിടെ നിന്നും എല്ലാം.. എനിക്ക് ആരുടേയും സഹായം വേണ്ട.

ഞാൻ എങ്ങോട്ടും വരുന്നുമില്ല…”

ഞാൻ കുറച്ചു ഉച്ചത്തിൽ തന്നെ ശബ്ദിച്ചു…