അപരാജിതൻ -37 5400

ഒരാഴ്‌ച കഴിഞ്ഞു

ഉച്ചയോടെ എക്സാം കഴിഞ്ഞ അനുപമ കോളേജിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി ബസ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് നടക്കുന്ന നേരം. ആരോ തന്നെ വിളിക്കുന്ന കേട്ടവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.

മനുവായിരുന്നു , അവനെ കണ്ടപ്പോൾ എന്താ മനുവേട്ടാ ഇവിടെ എന്ന് തിരക്കി അവനരികിലേക്ക് അവൾ നടന്നു.

“വാ പറയാം ” എന്ന് പറഞ്ഞവൻ അവളുടെയൊപ്പം നടന്നു.

“കാർ എന്ത്യേ മനുവേട്ടാ ?”

“കാറൊക്കെ എനിക്ക് വിലക്കിയിരിക്കുകയല്ലേ ” അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“സാരമില്ല സ്നേഹം കൊണ്ടല്ലേ ”

“ഹമ് ,,,അതല്ലേ ഞാൻ പിന്നെ വാശി പിടിക്കാത്തത് , ഒരുപാട് ഞാൻ കാരണം പപ്പയും മമ്മയും വീട്ടുകാരും തീ തിന്നു ”

“അല്ല ,,ഇവിടെയെന്താ മനുവേട്ടൻ ,,അത് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ ”

 

അപ്പോളേക്കും അവർ ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ എത്തി.

“അനു ,,എനിക്കൊരു ഉപകാരം ചെയ്യാമോ ?”

“എന്താ മനുവേട്ടാ ”

അവൻ അല്പം നേരം അതിലൂടെ പോകുന്ന ബസുകൾ ഒന്ന് നോക്കി.

“നമുക്കൊരു കാപ്പി കുടിച്ചാലോ,,അപ്പൊ പറയാം  ?”

“ഈ ഉച്ചക്കോ ,,എനിക്ക് വീട്ടിൽ ചെന്ന് ഫുഡ് കഴിക്കാനുള്ളതാ മനുവേട്ടാ ”

“ആണോ ,,ഞാനും കഴിച്ചിട്ടില്ല ,,എന്നാ നമുക്ക് ഇവിടെയടുത്ത് നല്ലൊരു ഹോട്ടലുണ്ട് , പോയി കഴിച്ചാലോ ”

അവളൊന്നു ആലോചിച്ചു.

“ഞാൻ വേണമെങ്കിൽ ശോഭാന്റിയോട് പറയാം ,,” മനു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു

“അത് കുഴപ്പമില്ല മനുവേട്ടാ ,, എന്നാ ശരി പോകാം”

അവൾ സമ്മതിച്ചു

മനു അതിലൂടെ പോയ ഒരു ഓട്ടോ കൈ കാണിച്ചു നിർത്തി

അതിൽ അവരിരുവരും കയറി അവിടെ നിന്നും ഒന്നര കിലോമീറ്റർ അകലെയുള്ള അംബി സ്വാമിയുടെ ഉഡുപ്പി ഹോട്ടലിൽ  എത്തി.

ഉള്ളിൽ കയറി രണ്ടു ഊണ് ഓർഡർ പറഞ്ഞു.

“എന്താ മനുവേട്ടാ എന്തോ ഉപകാരം വേണമെന്ന് പറഞ്ഞത് ”

“അനൂ ,,നിനക്ക് മാത്രേ എന്നെ സഹായിക്കാൻ പറ്റൂ ”

“എന്നെകൊണ്ട് ആകുന്നത് ഞാൻ ഉറപ്പായും ചെയ്യാം മനുവേട്ടാ” അവൾ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവനോടു പറഞ്ഞു.

“അനൂ ”

“എന്താ മനുവേട്ടാ ?”

“ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ ,,എനിക്ക് എന്തോ മിസ് ആയ പോലെ ഒരു ഫീലിംഗ് എന്ന് ”

“ഉവ്വ് ,, “