അപരാജിതൻ -37 5359

“അവൻ മരിക്കാതെയിരിക്കേണ്ടത് മറ്റൊരുവന്റെ മാത്രമാവശ്യം ”

അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ത്രികാലജ്ഞാനിയായ ചുടലയുടെ കണ്ഠം സ്വയമറിയാതെ ഒന്നിടറി.ആ ഇടർച്ചയിൽ പുറത്തു വന്ന  വാക്കുകളും വിറയാർന്നതായിരുന്നു.

 ചുടലയുടെ തലയ്ക്കു മുകളിലൂടെ ചിറകടിച്ചു കൊണ്ട് മരണകാഹളം മുഴക്കികൊണ്ട് കാലൻ പക്ഷി ഉയർന്നു പൊങ്ങി.

ചുടല തലയൊന്നു പൊക്കി ആ പക്ഷിയെ നോക്കി  തലയോട്ടി വലം കൈയ്യിലേന്തി സിദ്ധർ പാടൽ പാടി നടന്നു നീങ്ങി.

അനുസരണയോടെ തെരുവ്നായ്ക്കളും ചുടലയെ അനുഗമിച്ചു.

ഇടയ്ക്ക് ചുടല ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി

പാതിനിൽക്കുന്ന ചന്ദ്രനെയും നക്ഷത്രങ്ങളേയും നോക്കി പാടൽ പാടി നടന്നു.

പോകും വഴി മണ്ണിനെയും മരങ്ങളെയും ശിവതത്വങ്ങൾ നിറഞ്ഞ സിത്ത പാടൽ കേൾപ്പിച്ചു.

 എതിരെ വരുന്ന കാൽനടക്കാർ ചിലർ ചുടലയെ നോക്കി ഭ്രാന്തൻ എന്ന് വിളിച്ചു

ചിലർ അറപ്പോടെ മുഖം തിരിച്ചു

ചിലരുടെ മുഖത്ത് ഭയമായിരുന്നു

ചിലരുടെ മുഖത്തു മനോനില തെറ്റി പാടി പോകുന്നവനെന്ന സഹതാപം.

അതൊന്നും ചുടലയെ ബാധിക്കുന്നതായിരുന്നില്ല.

സിദ്ധർ പാടലും മൂളി ചുടലയെന്ന ചണ്ടാളൻ തന്റെ ഭാണ്ഡവും തൂക്കി  കാണാമറയത്തേക്ക് നടന്നകന്നു.

@@@@@