താമര മോതിരം 11 [Dragon] 469

വെള്ളി വെളിച്ചം കൊണ്ട് ആ കമ്പികളിലെ ചുവന്ന നിറം കാണുവാൻ പറ്റാതെ ആകുകയും ചെയ്തു.ചുവന്ന നിറത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ആ രേഖ ഇപ്പോൾ വെള്ള വെളിച്ചത്തിലേയ്ക്കു മാറുവാൻ തുടങ്ങി
അത് കണ്ട കണ്ണന്റെ കണ്ണുകളിൽ ദേശ്യം മാറി ശാന്ത ഭാവം കൈവരുന്നുണ്ടായിരുന്നു –
എന്നാൽ പൊടുന്നനെ ആ കണ്ണുകളിൽ നേരത്തെ ഉണ്ടായിരുന്നതിന്റെ പത്തിരട്ടി ദേശ്യം വന്നു നിറഞ്ഞു –
കാരണം
ആ മരങ്ങളുടെ ചുവട്ടിൽ നിന്നും അതി ശക്തമായ പ്രകാശം മുകളിലേക്ക് കയറി വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു
ആ പ്രേദേശം മുഴുവൻ പകൽ എന്ന പോലെ ആയി മാറുന്ന തരത്തിലുള്ള പ്രകാശം.
മൂന്ന് മരങ്ങളിലെയും പ്രകാശം ചുവട്ടിൽ നിന്നും അതി തീഷ്ണമായി കത്തി മുകളിലേക്ക് കയറാൻ തുടങ്ങി –
ആദ്യം റോഡിൽ നിന്ന മരത്തിലെ പ്രകാശം മുകളിലെ കത്തുന്ന തീയേ അതി തീഷ്ണമായി കത്തിച്ചു കൊണ്ട് മുരുകിലേക്കു പടർന്നു കയറി ആ തട്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു രേഖ വെള്ള നിറത്തിൽ നിന്നും ചോര നിരത്തിലേക്ക് മാറുകയും,ആ രേഖ തട്ടി നിന്ന തളികയുടെ ഭാഗത്തെ ശക്തമായ വെളിച്ചത്തെ മറികടന്നു അതി ശക്തമായി ചുവന്ന പ്രകാശം പൊഴിക്കുകയും ചെയ്തു.
കണ്ണന്റെ കണ്ണിൽ ചുടു കനൽ എരിയുകയായിരുന്നു – തട്ടിൽ കത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന അതെ തീഷ്ണതയോടെ.
രണ്ടാമത്തെയും മൂന്നാമതായും മരങ്ങളിൽ നിന്നും പുറപ്പെട്ട ശക്തമായ പ്രകാശം കൂടി കണ്ടപ്പോൾ കണ്ണന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും തീഷ്ണമായ ഭാവം മാറുകയും ഒരു ഭയം നിറയുന്നത് പോലെ തോന്നുകയും ചെയ്തു
എന്നാൽ ഭയം നിറഞ്ഞ ആ കാഴ്ച കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ സന്തോഷം നിറഞ്ഞതാക്കാൻ പറ്റി കണ്ണന്,
താഴെ നിന്നും അതി ശക്തമായ പ്രകാശത്തിൽ മുരുകിലേക്കു പോയ ആ മരങ്ങളിലെപ്രകാശം ഇടയ്ക്കു വച്ച് ശോഷിച്ചു തുടങ്ങി
കണ്ണൻ കണ്ടു – അന്ന് ജാനകി ശാന്തി മന്ത്രം പറഞ്ഞു പവിത്രമായ ശാന്തി ഭസ്മം ആവാഹിച്ച ഇടങ്ങളിൽ നിന്നും മുകളിലേക്ക് മുഴുവൻ തീഷ്ണതയും കൊണ്ട് കത്തികേറാൻ ആകുന്നില്ല.
അവിടെ നിന്നും മുകളിലേക്ക് എത്തിയ ആ സ്രോതസിനു മറ്റേ രേഖ ച്യ്ത പ്രവർത്തി ആവർത്തിക്കാനും കഴിഞ്ഞില്ല,
തന്മൂലം തളികയ്ക്കു ചുറ്റും ഉണ്ടായിരുന്ന ആ രേഖകൾ കൊണ്ട് ഉണ്ടായ തട്ടിന് – തളികയുടെ ഒരു ഭാഗം മാത്രമേ മങ്ങലേൽപ്പികാൻ കഴിഞ്ഞുള്ളു – അതും കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് മാത്രം
ഇപ്പോൾ താഴേക്കു വരുന്ന തളികയെ താങ്ങി നിർത്തുന്നത് ഒരേ ഒരു രേഖ കവചം ആണ്- അതിനാൽ തളിക പടിഞ്ഞാറ് ഭാഗത്തേക്ക് ചരിഞ്ഞു ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി
കണ്ണന്റെ മുഖത്ത് സന്തോഷത്തിന്റെയും സങ്കടത്തിന്റെയും അലകൾ മാറി മാറി വീശുവാണ് തുടങ്ങി
ആ തളിക പടിഞ്ഞാറു ഭാഗത്തേക്ക് ചരിഞ്ഞു ഇറങ്ങി – കുളത്തിന്റെ മുകളിലേക്ക് പോകുന്നത് കണ്ടു കണ്ണൻ
ശേഷം ആ തളികയുടെ പ്രകാശം വളരെ തീഷ്ണതയോടെ ആയി ആ കുളത്തിലെ ജലത്തിലേക്കു ചേർന്നലിഞ്ഞു ,

ജലത്തിന്റെ നിറവും മാറി വെള്ളിത്തളിക പോലെ തോന്നി ആ പ്രകാശത്തിൽ ആ കുളം മുഴുവൻ. ശേശം പതിയെ ആ പ്രകാശം ഇല്ലാതെയായി.