റെജിയുടെ സുവിശേഷങ്ങൾ 1 [മനൂസ്] 3333

റിൻസിയും ആ നർമത്തിൽ പങ്ക് ചേർന്ന് ചിരിച്ചു…

 

“ഓഹ് ഇതിലും ഭേദം ഇങ്ങനൊരു ചേട്ടായി ഇല്ലാതിരിക്കുന്നതാണ്… എപ്പോഴും വഴക്ക് മാത്രം…”

 

റിൻസി പറഞ്ഞു…

 

” മതി…നിർത്തിക്കൊ രണ്ടും… അവനെ ഇങ്ങനെ ഇടക്കും മുറക്കും കളിയാക്കണതും കുറ്റം പറയണതും കുറച്ച് ദിവസമായി കൂടുന്നുണ്ട്…”

 

ഷേർളി താക്കീതിന്റെ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു…

 

“ഓഹ് അമ്മച്ചിയ്ക്ക് അല്ലേലും ഇങ്ങനെയാണ്..ഞങ്ങടെ സ്വന്തം ചേട്ടായി ഞങ്ങളോട് സ്നേഹത്തോടെ ഒന്ന് ചിരിക്കുന്ന കൂടി ഇല്ല എന്ന് പറയുന്നതിൽപരം വിഷമം വേറെ എന്താണ്…ഞങ്ങള് എന്തെങ്കിലും തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടാണോ…”

 

വിഷമത്തോടെ റിനി പറഞ്ഞു…

 

ഷേർളിക്ക് ആ ചോദ്യത്തിന് മറുപടി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…

 

“എന്താ അമ്മച്ചി ഒന്നും മിണ്ടാത്തത്…ഞങ്ങൾക്കുമുണ്ട് മോഹങ്ങൾ…”

 

ദേഷ്യത്തോടെ റിൻസി പറഞ്ഞു…

 

“തെറ്റ് ചെയ്തത് നിങ്ങളല്ല മക്കളെ ഞാനാണ്…”

 

സംശയത്തോടെ അവർ ഇരുവരും

ഷേർളിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…

 

കുറച്ച് നേരത്തെ നിശ്ശബ്ദതയ്ക്ക് ശേഷം അവർ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി….

 

“നിങ്ങടെ അപ്പച്ചൻ എന്നെ കല്യാണം കഴിച്ചുകൊണ്ട് ഈ വീട്ടിലേക്ക് വരുമ്പോ അവന് 8 വയസ്സായിരുന്നു…

 

ആദ്യമൊക്കെ എന്നോട് കുറച്ച് നീരസം പ്രകടിപ്പിച്ചെങ്കിലും പിന്നീട് അവൻ എന്നോട് അടുക്കാൻ തുടങ്ങി…