ഒരു വേശ്യയുടെ കഥ – 37 3472

വല്ലപ്പോഴും മുഖാമുഖം കാണുമ്പോൾ ഒരു പുഞ്ചിരിയിൽ സൗഹൃദം പുതുക്കുകയും അല്ലെങ്കിൽ കാണാതെ ഭാവത്തിൽ തിരിഞ്ഞു നടക്കുകയും ചെയ്യുന്ന……
അതുമല്ലെങ്കിൽ ഔപചാരികമായി ഗൗരവത്തിൽ എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കുകയോ പറയുകയോ ചെയ്യുന്ന ……
അയാളെ കുറിച്ചു ഓർത്തപ്പോൾ തന്നെ അവൾക്ക് കാറിനുള്ളിൽ തലതല്ലി മരിിച്ചാലോ എന്നുപോലും തോന്നുന്നുണ്ടായിരുന്നു…..!

അങ്ങനെയൊരു കാര്യം ഓർക്കാൻ പോലും വയ്യ…….
അല്ലെങ്കിൽ അയാളെ ഇനിയൊരിക്കലും കാണാതിരിക്കണം ……
പക്ഷേ അതെങ്ങനെ സാധിക്കും……!
അവൾ സ്വയം ചോദിച്ചു നോക്കി.

ഒരു പക്ഷേ ഒരിക്കൽ്കൂടി അനിലേട്ടൻ തന്നെ ജീവിതത്തിലേക്ക് ക്ഷണിക്കുകയാണെങ്കിലോ….
അവളുടെ മനസിനുള്ളിലേക്ക് പെട്ടെന്നാണ് അങ്ങനെയൊരു പ്രത്യാശ കടന്നുവന്നത്……!

അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ ഇനിയും എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത്……
കടം വീട്ടാനായി താൻ ഇങ്ങനെയൊരു മാർഗ്ഗം തെരഞ്ഞെടുത്തപ്പോൾ ആദ്യത്തെ തവണതന്നെ അനിലേട്ടനെ അനിലേട്ടനെ പരിചയപ്പെട്ടുരുന്നെങ്കിൽ …….!

അല്ലെങ്കിൽ അയാൾ തനിക്കു പ്രാപ്തനായ സാധാരണക്കാരനായ ഒരു പാവപ്പെട്ടവനായിരുന്നെങ്കിൽ ……
ഒരുപക്ഷേ താൻ …..

അവൾ വെറുതെ വ്യാമോഹിച്ചുപോയി.

അങ്ങനെ ചിന്തിക്കുവാൻ തുടങ്ങിയ നിമിഷം അവളുടെ മനസ്സിലേക്ക് വീണ്ടും അൽപസമയം മുന്നേ ലോഡ്ജിൽവച്ചുനടന്നിരുന്ന സംഭവങ്ങൾ ഓരോന്നായി മിന്നിമറഞ്ഞു.

“”വേണ്ട വേണ്ട……
ഒന്നും വേണ്ട ഞാനായിട്ട് ആ പാവത്തിന്റെ മനസമാധാനം തകർക്കാനോ…..
നാണം കെടുത്താണോ പാടില്ല…..
ഇതുവരെ ജീവിച്ചതുപോലെ തന്നെ ഇനിയും ജീവിക്കാം……!