ഒരു വേശ്യയുടെ കഥ – 37 3990

അല്ലാതെ…..
അനിമോൾക്ക് അതൊന്നും വേണ്ടെന്നും ഞങ്ങൾക്ക് അതിനൊന്നും അർഹതയില്ലെന്നും വിചാരിച്ചുകൊണ്ടു മാറിയിരുന്നാൽ മായമ്മയെപ്പോലെ മോളും ആത്മവിശ്വാസമില്ലാതെ വളരും ……

അതുപോലെ മായമ്മ നല്ലരീതിയിൽ ജീവിക്കുന്നത് കാണുമ്പോൾ മാനസികരോഗിയായ അമ്മയോട് ഒരിക്കലും പൊറുക്കാനാവാത്ത തെറ്റുചെയ്ത മാന്യനും പുഴുത്തുനാറി തുടങ്ങിയശേഷമാണെങ്കിലും കുറ്റങ്ങൾ ഏറ്റുപറഞ്ഞുകൊണ്ടു ഒരുപക്ഷേ മായമ്മയെ തേടിവരും …….’

അയാളുടെ അവസാനത്തെ വാചകങ്ങൾ കേട്ടപ്പോൾ ഞെട്ടലോടെ അവൾ മുഖമുയർത്തി അയാളെ മിഴിച്ചുനോക്കി .

“മൊട്ടകണ്ണുകൾ മിഴിച്ചു നോക്കേണ്ട……
എനിക്കുറപ്പുണ്ട് …..
മായമ്മയുടെ ഏതെങ്കിലും പ്രത്യേകതകളുമായി ആ മനുഷ്യനും ആ നാട്ടിൽ എവിടെയെങ്കിലും ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ടാകും……..!

അവൾ മിഴിച്ചുനോക്കിയപ്പോഴാണ് അയാൾ പറഞ്ഞത്.

“അങ്ങനെ അയാൾ എന്റെ മുന്നിൽ വരികയാണെങ്കിൽ ……
തിളച്ചവെള്ളം ഞാൻ മുഖത്തേക്ക് ഒഴിച്ചശേഷം അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് ഞാൻ കാർക്കിച്ചു തുപ്പിയിരിക്കും ഉറപ്പാണ്……

പല്ലുകൾ കൂട്ടികടിച്ചുകൊണ്ട് വന്യമൃഗം മുരുളുന്നതുപോലെ പകയോടെ മുരുളുമ്പോൾ ഇരുപത്തിയെഴു വയസ്സിനുള്ളിൽ അവൾ അനുഭവിച്ചിരുന്ന യാതനകളും വേദനകളും അപമാനവുമെല്ലാം അതിലടങ്ങിയിട്ടുണ്ടെന്നു അയാൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

” മായമ്മയല്ല…….
അമ്മയ്ക്കാണ് അങ്ങനെ ചെയ്യാനുള്ള അർഹത…….”

അയാൾ വേഗം തിരുത്തി കൊടുത്തു

“എൻറെ അമ്മയുടെ മുന്നിലെങ്ങാൻ ആ ദുഷ്ടൻ പെട്ടുപോയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അമ്മ അയാളെ വെട്ടി തുണ്ടം തുണ്ടമാക്കി അരിഞ്ഞു കളയും……
ഈ ലോകത്തിൽ ഒരേ ഒരാളോട് മാത്രമേ എന്റെ പാവം അമ്മയ്ക്ക് പകയുള്ളൂ ……
അയാളോട് മാത്രം…..