മനഃപൂർവമല്ലാതെ [റിവൈസ്ഡ്ഡ് വേർഷൻ] [കട്ടകലിപ്പൻ] 259

“വട്ടു പറയാതെ കേറി വന്നെടാ!”

അവൾ എന്നെ വെറുതേ ശാസിച്ചു, ഞാൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവളുടെ അടുത്തേയ്ക്കു ചെന്ന്. മുട്ടി കുത്തി  അവളുടെ മടിയിലിരുന്നു,

അവൾ കയ്യിൽ കരുതിയ ടർക്കി എടുത്തു എന്റെ തല തുവർത്തി.

” ചെക്കന് ഇപ്പോഴും കളിയാണ് …!”

ഞാൻ വെറുതെ ചിരിച്ചു കൊണ്ടു അവളുടെ മടിയിൽ തല ചായ്ച്ചു അവളുടെ ആ മണം എന്നിലേയ്ക്ക് എടുത്തു.,……

അന്നത്തെ ആ തൂവാലയുടെ അതേ ഗന്ധം………..

എന്റെ മനസ് ഒരു നിമിഷം പിടച്ചു,

ഞാൻ ഇപ്പോഴും അവളുടെ മടിയിലാണോ….?

അതോ കസേരയിൽ ഇട്ടിരിക്കുന്ന അവളുടെ തൂവാലയിലൂടെ ഞാൻ അവളെ അറിയുകയാണോ……..

മഴ അപ്പോഴും വെറുതെ പെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു, മനപ്പൂർവം എന്തെല്ലാമോ പറഞ്ഞുകൊണ്ട്

( അവസാനിച്ചു )