മനഃപൂർവമല്ലാതെ [റിവൈസ്ഡ്ഡ് വേർഷൻ] [കട്ടകലിപ്പൻ] 254

അനുവിന്റെ മുഖം മാറിയിരുന്നു, അവളാകെ അസ്വസ്ഥയാണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി , അതിന്റെ കാര്യവും എനിക്ക് പിടികിട്ടി , ഞാൻ പെട്ടെന്ന് അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ എന്ന വണ്ണം, ഷമീറിനെ മെല്ലെ അവന്റെ തോളിലേയ്ക്ക് അടിച്ചു

 

” എന്റെ പൊന്നു ഷമീറെ, എനിക്ക് അവളോട് അല്ലേലും  അത്ര താല്പര്യമൊന്നുമില്ല, അവൾക്കൊക്കെ ഒടുക്കത്തെ ജാടയാട , അങ്ങനെയുള്ള സാധനങ്ങളെ ഞാൻ മൈൻഡും കൂടി ചെയ്യില്ല..” ഞാൻ പിന്നെയും ആ വളിച്ച ചിരി ചിരിച്ചോണ്ട് അനുവിനെ ഒന്ന് പാളി നോക്കി, അവളുടെ മുഖത്തെ ഭാവത്തിൽ വലിയ വ്യത്യാസമൊന്നുമില്ലാ , സംഗതി ഏറ്റട്ടില്ല  എന്ന് എനിയ്ക്കു മനസിലായി

 

ഷമീർ പിന്നെയും ആ ബെഞ്ചിലേക്ക് ഒന്നുകൂടി ചാരിയിരുന്നു

 

” ഓ അതൊക്കെ പണ്ടല്ലേ എന്റെ മുത്തേ, ഇപ്പ ഓള് എന്റെ ദുഷ്യന്തനെന്ത്യേ, എന്റെ ദുഷ്യന്തനെന്ത്യേ എന്നും പറഞ്ഞോണ്ട് നടപ്പുണ്ട് മോനെ..” അവൻ പെട്ടെന്ന് എന്തോ ആലോചിച്ചു ചിരിച്ചു ..

 

” ഒന്ന് പോയെടാ, അവള് ചുമ്മാ തമാശയ്ക്കു പറയണതാ, നീയത് വിട് ഷമീറെ..” എനിയ്ക്കു എത്രയും വേഗം ഈ ഡയലോഗ് നിർത്തിയ മതിയെന്നായി

 

” ആയിക്കോട്ടെ ആയിക്കോട്ടെ, ഇപ്പ നമ്മള് പുറത്തു, അതല്ലേലും അങ്ങനാണല്ലോ, ദുഷും, ശകുവും കൂടെ ഇപ്പൊ ഒറ്റകെട്ടായി..” അവൻ എന്തോ വലിയ തമാശ പറഞ്ഞപോലെ പെട്ടെന്ന് ചിരിച്ചു

 

കോഴിയ്ക്കു പ്രാണ വേദന, ഈ കള്ള ഹിമാറിന് കോഴിബിരിയാണി എന്ന് പണ്ടാരോ പറഞ്ഞ അവസ്ഥയായിരുന്നു എനിയ്ക്കു, എന്ത് പറയണമെന്നു എന്തു  ചെയ്യണമെന്നോ ഒരുപിടിയുമില്ല

 

പെട്ടെന്ന് അനു  ഇരുന്നിടത്തു നിന്നു എണീറ്റു , മെല്ലെ ബെഞ്ച് പിന്നോട്ട് മാറ്റി അവൾ പുറത്തിറങ്ങി, അവൾക്കിതു അസഹനീയമായി തോന്നി കാണണം, അവൾ വായിച്ചിരുന്ന ആ വലിയ പുസ്തകം, പെട്ടെന്ന് മടക്കി, അതും നെഞ്ചോടു ചേർത്ത് മെല്ലെ പുറത്തേയ്ക്കു പോവാന് ഭാവിച്ചു, അവളുടെ മുഖമാകെ ദേഷ്യംകൊണ്ട് പിന്നെയും ചുവന്നു തുടുത്തിരുന്നു

 

“അല്ല നീയി പോവാണോ അനു, നിക്ക് ഞങ്ങളും ഉണ്ട്..” ഷമീർ അനുവിനെ തടഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.,

 

പെട്ടെന്ന് അനു നിന്നു, ഞാനും കൂടെ വരുമല്ലോ എന്ന് കരുതിയാവണം,

 

ഷമീർ വേഗം എന്റെ കയ്യിലേക്ക് ബലമായി പിടിച്ചെന്നെ വലിച്ചു, അത് ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതിരുന്ന ഞാൻ പെട്ടെന്ന് മുന്നോട്ടായി ആഞ്ഞുപോയി ,