മനഃപൂർവമല്ലാതെ [റിവൈസ്ഡ്ഡ് വേർഷൻ] [കട്ടകലിപ്പൻ] 259

അവൾ മുറിയുടെ ഒരു മൂലയിലേക്ക് എന്നെ വിളിച്ചുകൊണ്ട് പോയി, ചുറ്റും ആരുമില്ല എന്ന് നോക്കി ഉറപ്പാക്കി.,

“എടാ സുനി, ഞാൻ മനപൂർവ്വമാണ് വേഷം വിട്ടുകളഞ്ഞതെന്നു നിനക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ.?” അവൾ എന്നെ നോക്കി ചോദിച്ചു

ഞാൻ ഒന്നും മനസിലാവാതെ അവളെ നോക്കി

” എടാ എന്റെ ബേസ്ഡ് ഫ്രണ്ടാണ് അനു, അവൾ ഇന്നലെ സംഭവിച്ചതെല്ലാം എന്നോട് പറഞ്ഞു, ഇന്നലെ അവൾ ഒരുപാട് കരഞ്ഞു, അതും നിനക്ക് വേണ്ടി, എനിയ്ക്കു അത് കണ്ടു നിക്കാൻ പറ്റാത്തൊണ്ടാണ് ഞാൻ ഇന്ന് ടീച്ചറോട് അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്, ഞാനൊരു കാര്യം പറയാം, ഇനി നീയായിട്ടു അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും ഒരു തുള്ളി കണ്ണീരെങ്ങാനും വീഴ്ത്തിയാൽ, അമ്മയാണെ നിന്നെ ഞാൻ തല്ലി  കൊല്ലും,

പാവമാ എന്റെ അനു, മുൻശുണ്ഠി ഉണ്ടെന്നൊഴിച്ചാൽ, പൊന്നു പോലത്തെ മനസ്സാ അവളുടേത്.. അവളെ നീ ഒരിക്കലും വിഷമിപ്പിക്കല്ല്, എന്റെ അപേക്ഷയാണ്.!” അവൾ പെട്ടെന്ന് എന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു

എനിയ്ക്കു എന്ത് പറയണമെന്നറിയാതെ ഞാൻ കുഴങ്ങി,

അവൾ എന്റെ കൈയിൽ നിന്നും പിടി വിട്ടുകൊണ്ട് മാറി പോവാനൊരുങ്ങി

” ആ പിന്നെയൊരു കാര്യം, അവള് കുറച്ചു നാളായി എന്റെ വീട്ടിൽ വരുമ്പോൾ അമ്മച്ചിയുടെ കൂടെ കൂടി കുറെ നോൺ-വെജിറ്റേറിയൻ വിഭവങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കാൻ പഠിക്കുന്നത്, ഞാനും കരുതി അവളൊട്ടു  കഴിക്കുന്നതുമില്ല, ഇതാർക്കുവേണ്ടിയാണ് എന്ന്, ഇപ്പോഴാണ് ആർക്കുവേണ്ടിയാണ് എന്ന് മനസിലായത്,

എന്റെ പൊന്നു സുനി, അവൾ ഇപ്പൊ നിന്നെ ഒരുപക്ഷെ അല്ല ഉറപ്പായും അവളുടെ ജീവനേക്കാൾ അധികം സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട്, എനിക്കവളെ അറിയാവുന്നതുകൊണ്ടാണ് ഞാനിതു പറയുന്നത്, നീ ഭാഗ്യം ചെയ്തവനാടാ, അവളേ പോലൊരു പെണ്ണിനെ കിട്ടാൻ..!”

ഇത്രയും പറഞ്ഞു താര തിരിഞ്ഞു നടന്നു.!

ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ അടുത്തുകണ്ട ബെഞ്ചിലേക്ക് ഇരുന്നുപോയി, എന്റെ വയറും ഹ്രദയുമായുള്ള പോരാട്ടത്തിൽ വയറു ദയനീയമായി പരാജയപ്പെടുന്നത് ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു,

എനിയ്ക്കു അവളുടെ ഓരോ ചേഷ്ടകളും പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റാത്ത എന്തെല്ലാമോ വികാരങ്ങളാണ് ഇത്രയും നാളും നൽകിയത്, പക്ഷെ ഇപ്പോൾ എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും ഞാൻ അനുവിന്റെ മുന്നിൽ തോറ്റുപോകുന്നതായി എനിയ്ക്കു തോന്നി