മനഃപൂർവമല്ലാതെ [റിവൈസ്ഡ്ഡ് വേർഷൻ] [കട്ടകലിപ്പൻ] 259

“ഉണ്ട് പോവാണ് ” ഞാൻ ഉള്ള പല്ലുമുഴുവൻ വെളിയിൽ കാണിച്ചു ഒന്ന് ചിരിച്ചോണ്ട് പറഞ്ഞു

“ഉം ” അച്ഛനൊന്നു ഇരുത്തി മൂളി, തീർന്നു ഇന്നെത്തെ കോട്ട , ഇനി നാളെ ഇതേ ചോദ്യം ഇതേ മൂളൽ, എത്ര കൃത്യനിഷ്ഠതയുള്ള അച്ഛൻ .!

എന്റെ വീട് ഇങ്ങനാണ്.!

എന്റെ പേര്  സുനിൽ, എല്ലാരും സുനിയെന്നു വിളിക്കും , ഇപ്പോൾ ഒൻപതാം ക്ലാസ്സിലാണ്, എനിക്ക് ഒരു സഹോദരിയാണ്  സനിത , ഇപ്പൊ പ്ലസ്ടു, അച്ഛൻ സുധാകരൻ നായർ റയിൽവേയിൽ സ്റ്റേഷൻ മാസ്റേറാണ് , ‘അമ്മ അംബിക , വീട്ടു ജോലിയും പരദൂഷണവുമായി നടക്കുന്നു

ഞാൻ ഉടൻ തന്നെ പ്രഭാത കൃത്യങ്ങളെല്ലാം കഴിഞ്ഞു, കിട്ടിയ പുട്ടും കടലയും തട്ടി ക്ലാസ്സിലേക്ക് വിട്ടു

രാവിലെതന്നെ ക്ലാസ്സിൽ വിരലിലെണ്ണാവുന്ന പിള്ളേരെ വന്നട്ടുള്ളു,

“ഇതെന്താടാ ഷമീറെ, ഇത്ര നേരമായിട്ടും ഒരാളും വരാത്ത ” ഞാൻ അടുത്തിരുന്ന എന്റെ ഉറ്റ സുഹൃത്തായ ഷമീറിനെ നോക്കി ചോദിച്ചു, ആശാൻ അപ്പോഴും കൈമുട്ട് കുത്തിവെച്ചു അതിൽ തലയും കൊടുത്തു ഇരുന്നു ഉറക്കം തൂങ്ങുകയാണ് .! ഞാനവന്റെ കൈ തട്ടി മാറ്റി

പെട്ടെന്ന് എന്താ സംഭവിച്ചെന്ന് മനസിലാവാതെ ഞെട്ടിയെണീറ്റ അവൻ എന്നെ നോക്കി

“അനക്കെന്താടാ ഹമുക്കെ . ഇന്നലെ രാത്രി മണലുവാരാന് പോയതോണ്ട് ഒരു പോള കണ്ണടച്ചട്ടില്ല.!” അവൻ പിന്നെയും ഉറക്കം തൂങ്ങിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു

അപ്പോഴാണ് ക്ലാസ്സിലേക്ക് അനു എന്ന അനുപമ കയറി വന്നത്, നന്നേ മെലിഞ്ഞട്ടുള്ള അവളാണ് ക്ലാസ് ലീഡർ., അതിന്റെ എല്ലാ തലക്കനവും അവൾക്കുണ്ട്, കേറിവന്ന പാടെ ക്ലാസ്സ് മുഴുവൻ ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചാട്ടു അവൾ നേരെ അവളുടെ കൂട്ടുകാരികളിരിക്കുന്ന ഭാഗത്തേക്ക് പോയി , ചെന്ന പാടെ കലപില തുടങ്ങി

എനിക്ക് അവളെ കണ്ടപ്പോൾ മുതൽ കുരു പൊട്ടാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു

“അവളുടെ മൂക്ക് നോക്കി ഒരിടിയാണ് കൊടുക്കണ്ടേ.!”

എനിക്ക് ദേഷ്യം സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല,

“ഇയ് ആരുടെ കാര്യാണ് പറേണെ  “, ഒന്നും മനസിലാവാതെ എന്നെ നോക്കി ഷമീർ ചോദിച്ചു,