ജീവിതം 2 [കൃഷ്ണ] 242

ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ പോയപ്പോഴും ഒരേ അവസ്ഥ. ഒന്നും കഴിക്കാനാകാതെ ചൊറിട്ടു ഇളകി കൊണ്ട് ഇരിക്കാൻ അല്ലാതെ ഒരു വറ്റുപോലും എനിക്ക് കഴിക്കാൻ സാധിച്ചില്ല… അവളും അങ്ങനെ തന്നെ അവസാനം കഴിച്ചെന്നു വരുത്തി ഞാൻ വേഗം പുറത്ത് വന്നു… ക്ഷേത്രത്തിനു വെളിയിലെക് പോയി ആരും ഇല്ല എന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തി ഒരു സിഗരറ്റ് കത്തിച്ചു….. ഇല്ല എനിക്ക് ഇനിയും ഉൾകൊള്ളാൻ സാധിക്കുന്നില്ല….

ഈ സമയത്താണ് അവളുടെ അച്ഛൻ ചന്ദ്രശേഖര മേനോൻ എന്റെ അടുത്തേക് വന്നത്…

ടെൻഷൻ കാണും അല്ലെ…. അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു

ഞാൻ മുഖത്ത് ഒരു ചിരി വരുത്തി ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു

അവൾ ഇച്ചിരി എടുത്തു ചട്ടകാരിയാണ് ചിലപ്പോൾ പെട്ടന്ന് ദേഷ്യവും വരും പക്ഷെ പാവമാണ്… എന്റെ രശ്മി മോളെകാളും ഞങ്ങൾ സ്നേഹിച്ചു വളർത്തിയത് ഇന്ദു മോളെ ആണ്… കാരണം ഡെലിവറി സമയം കൊറച്ചു കോംപ്ലീകേഷൻസ് ഉണ്ടായതിനാൽ ഞങ്ങൾ എല്ലാരും വളരെ ലളിച്ചാണ് അവളെ വളർത്തിയത്….

മോൻ അവളെ നോക്കും എന്നറിയാം എന്നാലും എന്ത് ആവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിലും എന്നോട് ചോദിക്കണം.. തുടക്കം അംഗീകരിക്കൻ ബുദ്ധിമുട്ട് വന്നേക്കാം പക്ഷെ പരസ്പരം മനസിലാക്കി കഴിയുമ്പോൾ അതൊക്കെ ശെരി ആകും…

നിങ്ങൾ എന്നും സന്തോഷത്തോടെ ഇരിക്കണം… അദ്ദേഹം വിതുമ്പി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

എനിക്ക് എന്ത് പറയണം എന്ന് അറിയില്ല കാരണം വളർത്തിയ മകളെ ഒരാളുടെ കൂടെ പറഞ്ഞു വിടുമ്പോൾ ഉണ്ടാകുന്ന ആ മനസിലെ വിഷമം എനിക്ക് മനസിലാക്കാൻ സാധിച്ചു…

ഞാൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു…. അദ്ദേഹം ഒരു ആശ്വാസത്തോടെ എന്നെ നോക്കി….

ഒരുപക്ഷെ എന്റെ ജീവിതം എന്താകും എന്ന് പോലും അറിയില്ല ഈ ബന്ധം എത്ര നാൾ കാണും എന്ന് പോലും അറിയില്ല പക്ഷെ എനിക്ക് ആ സമയം അങ്ങനെ ചിന്തിക്കനെ സാധിച്ചൊള്ളു…