ജീവിതം 2 [കൃഷ്ണ] 243

ഞാൻ തിരിച്ച് അവരുടെ അടുത്തേക് വന്നു ഒരു നിമിഷം ഞാൻ നിശബ്ദൻ ആയി പോയി…

അവിടെ നിൽക്കുന്ന പെൺകുട്ടി അവൾ ഒരു ദേവതയെ പോലെ തോന്നിച്ചു.. പേടിച്ചു നിൽക്കുന്ന അവളുടെ ആ കട മിഴികൾ… മുകുത്തി ഇട്ട നസിക ചോര ചുണ്ടുകൾ… ആ മാറിടം ഒതുങ്ങിയ വയർ വിടർന്ന അരക്കെട്ട് മൊത്തത്തിൽ ഒരു അപ്സരസിനെ പോലെ….

ശേ ഞാൻ എന്തിനാണ് ഇങ്ങനെ ചിന്തിക്കുന്നത്… എനിക്ക് എന്താണ് ഇങ്ങനെ തോന്നുന്നത്.. ശേ മോശം… ഇങ്ങനൊന്നും ചിന്തിക്കരുത്…

എന്നാൽ എനിക്ക് മനസ്സിനെ പിടിച്ചുനിർത്താൻ സാധിക്കുന്നില്ല…

അവന്മാർ അവളോട് ചോദിക്കുന്നു

‘എന്താ മോളെ നിന്റെ പേര് ‘

അവൾ ഒരു പേടിയോടെയും എന്നാൽ ഉറച്ച ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു “രാഗേന്തു “…

ഞാൻ മനസിനെ പിടിച്ചു കെട്ടി മുഖത്ത് ഒരു ഗൗരവം വരുത്തി ചോദിച്ചു

എന്തുവാടേ ഇവിടെ കഴിഞ്ഞില്ലേ

അവന്മാർ :- ഒന്നും ഇല്ലടാ ചുമ്മാ….

ഞാൻ :- വിട്ടേച്ചു വാ നമക് ക്ലാസ്സിൽ പോകാം…
ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്കേ നോക്കില്ല ഒരു പക്ഷെ നോക്കിയാൽ എനിക്ക് കണ്ട്രോൾ ചെയ്യാൻ പറ്റില്ലെങ്കിലോ….

ഞാൻ അവർക്കൊപ്പം നടന്നു എന്നാൽ മനസ്സിൽ മൊത്തം അവളായിരുന്നു…. ഞാൻ നടക്കുന്നത് കണ്ട് അവന്മാർ ചോദിച്ചു.. എന്ത് പറ്റി അളിയാ ഇങ്ങനെ നടക്കാൻ…..

ഞാൻ അവരോട് ചോദിച്ചു ഏതാടാ ആ കൊച്….ഏത് അവർ എന്നോട് ചോദിച്ചു….

എടാ നിങ്ങൾ ഞാൻ വന്നപ്പോൾ സംസാരിച്ചോണ്ട് ഇരുന്ന കൊച്ച്….

അജിത്ത് കേറി പറഞ്ഞു :- രാഗേന്തു അത് താ അവൾ പേര്… എന്നാ സമ്മയാന പൊന്ന്… അപ്പ അപ്പാ

എന്താടാ ചോദിച്ചേ അവന്മാർ ചോദിച്ചു