അവളുടെ സ്കൂൾ എത്തിയപ്പോൾ ബസ്സിലേക്ക് കേറാൻ നിൽക്കുന്ന പിള്ളേരുടെ കൂട്ടത്തിൽ അവളുടെ മുഖം ഞാൻ പരതി. കൂട്ടുകാരികളുടെ ഒപ്പം അവൾ സന്തോഷവതിയായി ബസിൽ കയറാൻ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. രാവിലെ കണ്ടപോലെയല്ല കൊച്ചിന്റെ മുഖത്ത് ഇപ്പോൾ ഇത്തിരി സന്തോഷം ഉണ്ട്.
അവൾ ബസ്സിലേക്ക് കയറുന്നതും പ്രതീക്ഷിച്ച് നിന്ന എന്നെ നിരാശനാക്കികൊണ്ട് തെണ്ടി കണ്ടക്ടർ ഡോറിന്റെ തൊട്ട് മുൻപിൽ വച്ച് അടുത്ത ബസ്സിൽ വന്നാൽമതി എന്നും പറഞ്ഞ് അവളെ തടഞ്ഞു. അവനെ പിടിച്ച് ഒരെണം കൊടുത്താലോ എന്ന് തോന്നി, പിന്നെ അവന്റെ കയ്യിലെ മസിൽ കണ്ടപ്പോ ആ ചിന്ത ഉപേക്ഷിച്ചു. പിന്നേം ഞാൻ ചത്തപോലെയായി.
എന്റെ ബസ്റ്റോപ്പിൽ ഇറങ്ങി പയ്യെ അവിടെ തട്ടിം മുട്ടിം നിന്നു. ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ച പോലെ തന്നെ അടുത്ത ബസ്സിൽ അവൾ വന്നു. എന്നെ കണ്ടതും പിന്നേം മുഖം കെറ്റിപിടിച്ച് അവൾ വന്ന്. പിന്നെ എന്തോ എനിക്ക് അവളുടെ മുൻപിൽ ബലം പിടിക്കാൻ തോന്നിയില്ല. ഞാൻ നേരെ ചെന്ന് അവളോട് സൗമ്യമായി ചോദിച്ചു…രാധു എന്നോട് പിണക്കത്തിലാണോ ?
ആദ്യമായിട്ട് എന്നിൽനിന്നും ഇത്രയും സ്നേഹത്തിൽ ഉള്ള സംസാരം കേട്ട് അവൾ എന്നെ ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി. രാധു നീ ഇങ്ങനെ മിണ്ടാതെ നടക്കല്ലേ എനിക്ക് ആകെ പ്രാന്ത് പിടിക്കുന്നു. നീ ഒന്ന് ചിരിക്കെങ്കിലും ചെയ്യ്. ഞാൻ അറിയാതെ ഇത്തിരി വൈകി പോയി അതിനാണോ നീ ഇങ്ങനെ എന്നോട് മിണ്ടാതെ നടക്കുന്നത്.
(എന്തോ ഇത്രയും നേരം അവളെ തന്നെ ഓർത്തിരുന്നത് കൊണ്ടാവണം അവളോട് വളരെ അടുത്ത ബന്ധമുള്ള ഒരാളെ പോലെ എനിക്ക് സംസാരിക്കാൻ പറ്റി).
അത്രയും നാൾ ഒരു പാവത്തിനെ പോലെ ഒരു മിണ്ടാപൂച്ചയായി മാത്രം കണ്ടിരുന്ന എന്റെ രാധു ഒരു പെൺപുലിയെപോലെ ഒറ്റ പൊട്ടിത്തെറിക്കൽ ആയിരുന്നു എന്റെ നേരെ.
ഞാൻ മിണ്ടാതെ നടന്നാൽ തനിക്കെന്താ…അല്ലേലും താൻ എന്നോട് ഒന്നും മിണ്ടാറില്ലലോ…മനുഷ്യന്മാരായാൽ വാക്കിന് വിലവേണം. 8.30ന് വരാം എന്ന് വാക്ക് പറഞ്ഞ് മനുഷ്യനെ പറ്റിച്ചതും പോരാ എന്നിട്ടും ഞാൻ മിണ്ടണോ ? ബാക്കി ഒള്ളോൻ പേടിച്ച് ഒരു വഴിയായി. ഞാൻ ചെല്ലുമ്പോൾ അവിടെ ആരും ഉണ്ടായില്ല. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് കുറച്ച് കുട്ടികൾ വന്നപ്പോഴാ എനിക്ക് ജീവൻ തിരിച്ച് കിട്ടിയത്.
ഇതുപറഞ്ഞപ്പോളേക്കും കണ്ണിന്നു വെള്ളം വന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു. അവളുടെ പെട്ടന്നുള്ള പൊട്ടിത്തെറിയിൽ കിളിപറന്നുപോയ ഞാൻ എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ പകച്ചുനിന്നു. ഒരു വിധത്തിൽ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞ് അവളെ സമാധാനിപ്പിച്ചു. പിന്നെ അവിടെ നിന്നങ്ങോട്ട് ഞങ്ങൾ കൂടുതൽ അടുത്ത് കൊണ്ടേയിരുന്നു.
അങ്ങനെയിരിക്കെ ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിലെ അമ്പലത്തിലെ പൂരമിങ്ങെത്തി. നാട്ടിലെ സുന്ദരിമണികളുടെ കൂട്ടത്തിൽ എന്റെ രാധുവും ഉണ്ടായിരുന്നു. ചമയങ്ങൾ അണിഞ്ഞ കൊമ്പനെക്കാളും അവളുടെ സൗന്ദര്യം തലയുയർത്തി നിന്നിരുന്നു. അവളും താലം എടുത്തിരുന്നു. അവൾക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടപെട്ട ബ്ലാക്ക് കളർ കുർത്തയും വെള്ളമുണ്ടും ഉടുത്ത് ഞാനും.
അന്ന് വരെ ഞാൻ കണ്ടതിൽ വച്ച് അവൾ ഏറ്റവും സുന്ദരിയായി തോന്നിയത് എനിക്ക് അന്നാണ്. സാദാരണ മേളത്തിനൊപ്പം ചാടിത്തുള്ളി നടക്കാറുള്ള ഞാൻ അന്ന് രാധുവിനെ കാണാൻ വേണ്ടി മാത്രം അവിടെ ചുറ്റിപറ്റി നടന്നു. അവൾ അത് ശ്രദിക്കേം ചെയ്തിരുന്നു. അവളോട് ഒന്ന് മിണ്ടാൻ മനസ്സ് കൊതിച്ച് നില്കുമ്പോളാണ് താലത്തിലെ ദീപത്തിലേക് എണ്ണയൊഴിക്കാൻ എന്നോട് ഒരു കാരണവർ പറഞ്ഞത്.
അയാൾക്ക് മനസ്സിൽ ഒരുപാട് നന്ദി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാൻ എണ്ണക്കുപ്പിയും എടുത്ത് പാഞ്ഞു, രാധു നിൽക്കുന്ന നിരയിൽ ഞാൻ എണ്ണയൊഴിക്കാൻ നിന്നു. ഓരോരുത്തർക്കും എണ്ണയൊഴിച്ച് പയ്യെ ഞാൻ അവളുടെ അരികിൽ എത്തി. എന്താ ഇന്ന് തുള്ളാൻ പോയ്യില്ലേ? സാദാരണ ചെണ്ടപ്പുറത്ത് കോലുവീണാൽ അവിടെ കിടന്നു തുള്ളുന്ന ആൾക്കിതെന്ത് പറ്റി?
ഒരു നാട്ടുകാരന്റെ ബന്ധത്തിൽ ഉള്ള ഒരു കുട്ടിയും അന്ന് താലം എടുക്കാൻ വന്നിരുന്നു. നീ ആ കുട്ടിയെ കണ്ടോ ? ആ കൊച്ച് കുറെ നേരമായി എന്നെ നോക്കുന്നു. അപ്പൊ ചുമ്മാ ഒന്ന് അവളെ കാണാൻ വേണ്ടി നിന്നതാ എന്ന് വെറുതെ തട്ടി വിട്ടു. അപ്പോഴേക്കും അവളുടെ മുഖം മാറിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു.
അപ്പോഴേക്കും അപ്പുറത്തെ ലൈനിലേക് എണ്ണയൊഴിക്കാൻ പറഞ്ഞ് വിളിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ അങ്ങോട്ട്‌ മാറി. ആ വരിയിലാണ് ഞാൻ എന്നെ നോക്കി എന്നു പറഞ്ഞ കൊച്ച് നില്കുന്നത്. ആ കുട്ടിക്ക് എണ്ണ ഒഴിച്ച് കൊടുത്തപ്പോൾ എന്റെ രാധുന്റെ മുഖം കാണണം ആയിരുന്നു.
രാധുനോട് സംസാരിക്കണം എന്ന എന്റെ ഉദ്ദേശം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ ആ എണ്ണക്കുപ്പി ഒരുവിധത്തിൽ തീർത്ത് ആ ജോലിയിൽ നിന്ന് മുങ്ങി. പൂരം അമ്പലത്തിലേക്ക് കയറി താലം ചെരിഞ്ഞതിനു ശേഷം ഞാൻ രാധുനെ തേടി നടന്നു. അന്വേഷണത്തിനൊടുവിൽ അമ്പലത്തിനടുത്തുള്ള ആലിന്റെ ചുവട്ടിൽ എന്റെയും അവളുടെയും അമ്മമാരും അവളും മറ്റേ കൊച്ചും എല്ലാരും കൂടി അവിടെ നിൽകുന്നു.
നേരെ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ ഓൾക്ക് പിന്നേം മുഖം വീർത്തുതുടങ്ങി. അമ്മമാരോട് വർത്താനം പറഞ്ഞതിന് ശേഷം അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു വന്നപ്പോൾ തന്നെ ഒരു ചോദ്യം. വായില്നോക്കാൻ വന്നതാണോ?
അതെ അതിന് എന്താ? എനിക്ക് നോക്കിക്കൂടെ ?എനിക്ക് ആ കുട്ടിയെ വല്ലാണ്ട് ഇഷ്ട്ടായി…നിന്നെപ്പോലെ ഒന്നും അല്ല, കാണാൻ നല്ല ഭംഗിയുണ്ട്, നല്ല ചിരിയും…
എന്നാ പോയി കെട്ടിക്കോ…
കെട്ടാൻ തന്നെയാ തീരുമാനം. അതിന് നിനക്ക് എന്താ. ഞാനും വിട്ടുകൊടുക്കാൻ തയ്യാറായില്ല. ഞങ്ങളുടെ സംസാരശൈലിയും അവളുടെ മുഖവും കണ്ടപ്പോൾ എന്റെ അമ്മ, എന്തിനാടാ അതിനെ ഇങ്ങനെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കണത് എന്നും പറഞ്ഞ് എന്നെ ചീത്തപറഞ്ഞു.
അതിമനോഹരം ആണ് കണ്ണനും അവന്റെ രാധികയും ഒരുപാട് സ്നേഹം😍😍😍😍😍
Nalla katha veendum nalla kathakal pretheekshikunnu
Nannaaayittund ajay bro…waiting for your next creation
നല്ല കഥ, അടുത്ത കഥയുമായി വീണ്ടും വരിക
enik ee katha orupad ishtam aayi
adutha kathayumayi vegam varika
കഥ വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട് ഇനിയും ഇതുപോലുള്ള നല്ല കഥകൾ വരട്ടെ കാത്തിരിക്കും കേട്ടോ