?ഒരു വസന്തത്തിന്റെ ഓർമ്മയ്ക്ക് 1? [കിറുക്കി ?] 318

ടി ഷർട്ട്‌ ഇട്ട് തിരിഞ്ഞ അവനും അവളെ ഒന്ന് നോക്കി…. ആ മുഖത്തെ വികാരം എന്തെന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായില്ല…. പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തപ്പോൾ അവൻ അവളിൽ നിന്നും കണ്ണെടുത്തു…..

“യെസ് വിദ്യുത് സ്പീകിംഗ്…..”

അകന്ന് പോകുന്ന അവന്റെ കാലോച്ചകൾക്കും അവന്റെ സ്വരത്തിനും അവൾ കാതോർത്തു….

‘വിച്ചു……. ‘ മനസ്സിൽ ആ പേര് ഉരുവിട്ട് അവൾ മോളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു……..

കുറച്ചു സമയം മയങ്ങിയതിനു ശേഷമാണ് ദച്ചു എഴുന്നേറ്റത്…. മോള് ഇപ്പോഴും ഉറക്കമാണെന്ന് കണ്ട അവൾ മോളെ നല്ലതുപോലെ പുതപ്പിച്ചു രണ്ട് സൈഡിലും തലയിണ വെച്ചിട്ടാണ് ഫ്രഷ് ആകാൻ എണീറ്റത്…. വന്നപ്പോൾ മുതൽ ഉടുത്തിരുന്ന സാരി മാറ്റി ഒരു റെഡ് കോട്ടൺ ടോപ്പും വൈറ്റ് പാലസോയും ധരിച്ചു…. ഫ്രഷ് ആയിട്ട് ഇറങ്ങി നോക്കിയപ്പോൾ ദേ കുറുമ്പി ചിരിയോടെ കട്ടിലിൽ എണീറ്റിരിക്കുന്നു…. ദച്ചുനെ കണ്ടപ്പോൾ കൈയാട്ടി അവളെ അടുത്തേക്ക് വിളിക്കുവാണ് അന്നുക്കുട്ടി….. ദച്ചു ഒരു ചിരിയോടെ മോൾടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു…..

“ദച്ചുമ്മേടെ പൊന്ന് എണീറ്റോ…”

മോളൊരു ചിരിയോടെ ദച്ചുന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർന്നിരുന്നു… ഉറക്കം മുഴുവൻ വിട്ട് മാറിയിട്ടില്ല…. ഇടക്ക് ഇടക്ക് കോട്ടുവാ ഇടുന്നുണ്ട് ആൾ….

“മോൾക്ക് ചാച്ചാണോ കണ്ണാ….”

ദച്ചു ചോദിച്ചപ്പോഴും ആളൊരു ചിരിയോടെ നിൽക്കുവാണ്

“പാല് വേനം ദച്ചമ്മേ….”

കുറുമ്പി കൊഞ്ചി പറഞ്ഞപ്പോൾ ദച്ചു മോളെ ബാത്‌റൂമിലേക്ക് കയറ്റി മുഖമൊക്കെ കഴുകി കൊടുത്തു മോളെയും കൊണ്ട് താഴേക്ക് വന്നു….

താഴെ വിച്ചുന്റെ അച്ഛന്റെ പെങ്ങള് രാധികയും മോള് സോനയും ഉണ്ട്… ദച്ചു മോളുമായി ഇറങ്ങി വരുന്ന കണ്ട അവർ ഒരു ചിരിയോടെ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി

“എടി കുറുമ്പി പെണ്ണെ…പുതിയ അമ്മേ കിട്ടിയപ്പോ ഞങ്ങളെ ഒന്നും വേണ്ടല്ലേ…”

സോന മോളുടെ കവിളിൽ പിച്ചി ചോദിച്ചപ്പോൾ അന്നു ആ കൈ തട്ടി മാറ്റി അവളെ നോക്കി മുഖം വീർപ്പിച്ചു…