?ഒരു വസന്തത്തിന്റെ ഓർമ്മയ്ക്ക് 1? [കിറുക്കി ?] 318

ഹാളിലേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ കണ്ടു സോഫയിൽ ഇരിക്കുന്ന കീർത്തി… മയക്കം ആണെന്ന് തോന്നു…. കയ്യിൽ നട്സിന്റെ പാത്രമുണ്ട്….. ഒരിളം പുഞ്ചിരിയോടെ ദച്ചു അവളുടെ തലയിൽ തലോടി….. ചെറുതായി വീർത്തുന്തിയ വയറിൽ കൈ വെച്ചപ്പോൾ തന്നെ ആരോ അത് ഊക്കോട് തട്ടി മാറ്റി

പകപ്പോടെ നോക്കിയ ദച്ചു കണ്ടു മുന്നിൽ കോപത്തോടെ നിൽക്കുന്ന കീർത്തിയെ

“ഡീ എന്ത് ധൈര്യത്തിലാ നീയെന്റെ വയറിൽ തൊട്ടത്….”

“കീർത്തി ഞാൻ….”

എന്തോ പറയാൻ വന്ന ദച്ചുനെ കീർത്തി കൈ ഉയർത്തി തടഞ്ഞു…..

“ശേ…. നിന്നെപോലുള്ള ഒരു മച്ചി എന്റെ വയറിൽ തൊട്ടാൽ എന്റെ കുഞ്ഞിനെന്തെങ്കിലും സംഭവിക്കില്ലെന്ന് ആര് കണ്ടു….. സ്വന്തമായിട്ട് ഇനി പ്രസവിക്കാൻ കഴിവില്ലല്ലോ…. അപ്പൊ മറ്റൊരാളുടെ കുഞ്ഞിനെ കാണുമ്പോൾ അസൂയ തോന്നുന്നായിരിക്കും….. അസൂയ മൂത്തു നീയെന്റെ കുഞ്ഞിനെ കൊല്ലാൻ വന്നെയാണോ…..”

“കീർത്തി……”

നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ അവളെ വിളിക്കുമ്പോഴും തിരിച്ചൊരു പുച്ഛം മാത്രം ആയിരുന്നു….

“ഹും…. പ്രസവിക്കാനും കുഞ്ഞുങ്ങളെ വളർത്താനുമൊക്കെ ഒരു ദൈവാനുഗ്രഹം വേണം…. ഇങ്ങനുള്ളോർ നോക്കിയാൽ തന്നെ കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് ആപത്താ…..”