♥️ മാലാഖയുടെ കാമുകൻ 🖤 [Mr_R0ME0] 79

പതിയെ അവൻ അവളുടെ അരികിലേക്ക് ചെന്നു.. പുറകിലേക്കായി പിടിച്ചിരുന്ന അവന്റെ വലതു കൈ അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടി..

അവൻ നീട്ടിയ കൈകളിലേക്ക് ആരതി നോക്കി… തനിക്ക് ഏറ്റവും പ്രിയങ്കരമായ പുഷ്പ്പം “”റോസാപൂ”” പക്ഷെ അതിന്റെ നിറം തീർത്തും വത്യസ്തമായിരുന്നു.. കറുത്ത പുഷ്പ്പം,,, അങ്ങനൊന്ന് അവളാദ്യമായിരുന്നു കാണുന്നത് തന്നെ…

അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടികൊണ്ട് അവൻ അവളുടെ വലം കൈകളിൽ അവന്റെ ഇടം കൈ കോർത്തു….

“”എന്റെ പ്രണയത്തിന്റ വിളി നിനക്കായ് ഞാൻ നൽകി, സ്വർഗ്ഗത്തിന്റെ വാതിക്കൽ നിന്നെയും കാത്ത് ഞാൻ നിന്നു പല രാവിലും, ഒരുനാൾ വരുമെന്ന വാക്ക് എനിക്കി നീ നൽകുമ്പോൾ, ഒരു നൂറ് ആയുസിന്റെ വേദനയിൽ ഞാനെരിഞ്ഞ് തീർന്നു, നീയെന്നെ പുതുജീവൻ തേടി….. ഇനിയില്ല പെണ്ണെ, നിന്റെ ഇനിയുള്ള വരവും കാത്ത് ഞാനിരിപ്പു എന്റെ മാലാഖക്കായ്

എന്ന് മാലാഖയുടെ കാമുകൻ””…..

അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൻ ഇരു കൈകളും വിടർത്തി പിടിച്ചു… കാത്തുനിന്ന നിമിഷമെന്നോണം ആരതി അവന്റെ ബാലിഷ്ടമായ മാറിലേക്ക് ചാഞ്ഞു.. അവളെ ചുറ്റിവരിഞ്ഞ് അവന്റെ കരങ്ങളും… ആ മാറിൽ തനിക്കൊരു സുരക്ഷയുണ്ട്, അവൾ ഒരു പൂച്ചകുഞ്ഞിനെ പോലെ അവന്റെ മാറിൽ പറ്റിപിടിച്ചിരുന്നു…

പെട്ടന്ന് ആ പ്രകാശത്തിന്റെ വലയം വലുതാകാൻ തുടങ്ങി.. അതിനനുസരിച്ച് അവനിലെ താഭം ഉയർന്നുകൊണ്ടിരുന്നു, ഒരു സൂര്യന്റെ പ്രഭയോടെ പ്രകാശം മുഴുവൻ പടർന്നു.. ആ കാഴ്ച്ചകൾ കണ്ട് ആരതി വിറക്കാൻ തുടങ്ങി..

ഭയവും ഒരു തരം അറപ്പും ഉളവാക്കും പോലെ രൂപമുള്ള ഭീകര സത്വങ്ങൾ… ആ സ്വാതങ്ങളെല്ലാം അതി ക്രൂരമായി ചത്ത് കുന്ന് പോലെ കിടക്കുന്നു, പലതിന്റെയും ഉടലുകൾ പിളർന്ന് കിടക്കുന്നു, വേറെ ചിലത് കൈകാലുകളും തലയും ഉടലിൽ നിന്ന് അറുത്ത് മാറ്റിയ നിലയിൽ കിടക്കുന്നുണ്ട്, പിന്നെയുള്ളേതെല്ലാം പൊള്ളലേറ്റ് ജീവനില്ലാതെ കിടക്കുന്നു…