ശ്രീ നാഗരുദ്ര 🥰 🙄🩸🐍👻 ആറാം ഭാഗം – [Santhosh Nair] 1102

“ഏട്ടന് കഴിയ്ക്കാൻ വല്ലതും വേണോ എന്നാണു ചോദിച്ചത്.”

“വേണ്ടാ, ഞാൻ ഒരു സാധാരണ മനുഷ്യനല്ലേ, എത്രയാ കഴിയ്ക്കുന്നത്? ഹ ഹ” അവൻ ചിരിച്ചു.

“മോൾ എവിടെ?” അവൻ ചോദിച്ചു.

“അവൾ ഉറങ്ങി”

“ഇവിടെ കൊണ്ടുവന്നു കിടത്തിക്കൂടേ? പേടിയ്ക്കില്ലേ?” അവൻ ചോദിച്ചു.

ശരിയെന്നു പറഞ്ഞു അവൾ പോയി മോളെ എടുത്തുകൊണ്ടുവന്നു കട്ടിലിൽ കിടത്തി. ഉറക്കത്തിൽ ചിണുങ്ങിക്കൊണ്ടു മോൾ കട്ടിലിൽ കിടന്നു.

“ശരി നമുക്കു ജോലി ആരംഭിയ്ക്കാം”. അവൻ പറഞ്ഞു.

സീൽ ചെയ്തു വെച്ചിരിയ്ക്കുന്ന ആ തുറന്നിട്ടില്ലാത്ത കറുത്ത പെട്ടി അവൻ വലിച്ചെടുത്തു. അതിന്റെ ലാമിനേഷൻ കവർ അവൻ ഒരു ചെറിയ കത്തിയുടെ സഹായത്താൽ ഇളക്കിയെടുത്തു.

അതിന്റെ താക്കോൽ ഇല്ലെന്നു അച്ഛൻ പറഞ്ഞ കാര്യം അവൻ ഓർത്തു.
“ഏട്ടാ മറ്റേ ചെറിയ സ്യൂട്കേസിൽ ഒന്നുകൂടി തിരഞ്ഞു നോക്കിക്കേ.” രുദ്ര പറഞ്ഞു.

തുറക്കാൻ കഴിഞ്ഞ ചെറിയ പെട്ടിയിൽ പരാതി നോക്കിയ അവനു മൂന്നു നാലു താക്കോലുകൾ അടങ്ങിയ ഒരു കീ-കേസ് കിട്ടി. അതിലെ ഓരോ താക്കോലുകളും ഇട്ടു അവൻ വലിയ സ്യൂട്കേസ് തുറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. അതിൽ സ്വർണ നിറമാർന്ന ഒരു താക്കോൽ ഇട്ടു തിരിച്ചപ്പോൾ ആ പെട്ടി തുറക്കപ്പെട്ടു.

ആകാംക്ഷയോടെ ആ അവർ അതിലേയ്ക്ക് നോക്കി.
മുകളിൽ ഒരു നീല നിറമാർന്ന ഒരു വലിയ കവർ ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിൽ എഴുതപ്പെട്ടിരുന്നത് അവൻ വായിച്ചു  “ഞാനിതു വരെ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട അനിയന് — സ്വന്തം ഏട്ടൻ”