“വിഷ്ണു…?”
കവിളിൽ എന്തോ തട്ടിയപ്പോൾ ആണ് അവൻ കണ്ണ് തുറന്ന് നോക്കിയത്..
മുൻപിൽ വൈഷ്ണവി.
കുളിച്ചു വേഷം മാറി ചായ ഗ്ലാസും ആയി നിൽക്കുന്നു..
“നേരം കുറെ ആയി.. എന്തേലും കഴിക്കണ്ടേ..?”
അവൾ ചോദിച്ചപ്പോൾ അവൻ എഴുന്നേറ്റ് ഇരുന്നു ഗ്ലാസ്‌ വാങ്ങി.
“ഭക്ഷണം ഞാൻ ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ട്..”
അവൾ അത് പറഞ്ഞു റൂമിനു വെളിയിലേക്ക് പോയപ്പോൾ അവൻ അവൾ അറിയാതെ അവളുടെ വയറിലേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി..
ഏയ്‌.. വയർ കൂടിയിട്ട് ഒന്നും ഇല്ല.. പെട്ടെന്ന് അവന് അത് ആലോചിച്ചപ്പോൾ വല്ലാത്തൊരു വിറയൽ തോന്നി..
അവൾക്ക് വേണ്ട എല്ലാം താൻ ഇനി ചെയ്തു കൊടുക്കണം.
അവന്റെ മനസ്സിൽ വല്ലാത്തൊരു ഭയം നിറഞ്ഞു..
അത് കുട്ടിയെപ്പറ്റി ആലോചിച്ചിട്ട് അല്ലായിരുന്നു..
അന്ന് രാത്രി എന്താണ് നടന്നത് എന്ന് ആലോചിച്ചിട്ട് ആയിരുന്നു..
സത്യം അവൾക്കും ദൈവത്തിനും മാത്രമേ അറിയുകയുള്ളു..
അവന്റെ മനസിലേക്ക് പെട്ടെന്ന് ഒരു ഓർമ ഓടിയെത്തി.. നീണ്ട മുടി രണ്ടാക്കി മുൻപോട്ട് ഇട്ടു മാറിടം മറക്കുന വൈഷ്ണവി..
മുഖഭാവം വ്യക്തമല്ല..
“വിഷ്ണു..?”
“ങേ…??!”
പെട്ടെന്ന് വൈഷ്ണവി വന്നു വിളിച്ചപ്പോൾ വിഷ്ണു ഞെട്ടി വിറച്ചു പോയി..
അവൻ ആകെ വിയർത്തു കുളിച്ചിരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അവൾ സംശയത്തോടെ അവനെ നോക്കി.
“എന്താ വിഷ്ണു..?”
“ഇല്ല.. ഒന്നുമില്ല.. കഴിക്കാം അല്ലെ..?”
ഇതിൽ ഇപ്പോൾ രണ്ട് പേരും തെറ്റ്കാരല്ലേ….രണ്ട് പേർക്കും വീട്ടുകാരെയും ജോലിയും നഷ്ടമായി… അവൾ അതിൽ നിന്നും പെട്ടന്ന് റിക്കവർ ആയി അവൻ ഇപ്പോളും അതിൽനിന്നും പൂർണമായും റിക്കവർ ആയിട്ടില്ല എന്നാണ് ഇതുവരെ ഉള്ള ഭാഗങ്ങൾ വായിച്ചിട്ട് എനിക്ക് മനസിലായത്…. ഭക്ഷണം ഉണ്ടായിട്ടും അത് കഴിക്കാതെ ഇരുന്ന കൊണ്ടല്ലേ അവൾ ആശുപത്രിയിൽ ആയത്…. അത് ചോദിച്ചു രണ്ട് പേരും തമ്മിൽ വഴക്കാകുന്നു… അതിനെ തുടർന്ന് രണ്ട് പേരും അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും കുറ്റം പറയുന്നു അവസാനം തെറ്റ് മുഴുവൻ അവന്റെ ഭാഗത്താണെന്നു അവൾ പറയുന്നു…. അവനും അത് അംഗീകരിക്കുന്നു അല്ലെങ്കിൽ അവന്റെ ആ ക്യാരക്റ്ററിനെ അവൾ ഭംഗിയായി തനിക്കാനുകൂലമാക്കി മാറ്റുന്നു എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്….