രുധിരാഖ്യം -5 302

എല്ലാം തോൾസഞ്ചിയിൽ ആക്കിയ അവൻ അത് കളപുരയിലെ ഒഴിഞ്ഞുകിടന്ന മുറിയുടെ ഭിത്തിയിൽ തറച്ചു വെച്ച ആണിയിൽ തൂക്കിയിട്ട ശേഷം മുറി പുറത്ത് നിന്നു പൂട്ടി അതിവേഗം ഗിരീഷിന്റെ വീട് ലക്ഷ്യമാക്കി പാഞ്ഞു.

അവന് ഒരു സംരക്ഷണ കവചം ഒരുക്കി എന്ന പോലെ അക്യുല അവന്റെ തൊട്ടു മുകളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.

“ഏഥൻ….!! എടാ ഞാൻ അങ്ങോട്ടേക്ക് വരാൻ തുടങ്ങുവായിരുന്നു. ഒന്ന് രണ്ടു പേരെ കാണേണ്ട ആവശ്യം ഉണ്ടായിരുന്നതുകൊണ്ട് ഞാൻ ഒന്ന് പുറത്തു പോയതായിരുന്നു….. ഇപ്പോ എത്തിയതേയുള്ളൂ….”

ചെറിയൊരു കിതപ്പോടെ തന്റെ അടുത്തേക്ക് എത്തിയ ഏഥനെ നോക്കി ഗിരീഷ് തെല്ല് അമ്പരപ്പോടെ പറഞ്ഞു.

” ഗിരി…… എടാ അത്…..ചെറിയൊരു പ്രശ്നമുണ്ട്…… മാവിക… ”

അവൻ പറഞ്ഞു പൂർത്തിയാക്കാതെ ഗിരീഷിനെ നോക്കി.

” ഈശ്വരാ….. അവൾ വീണ്ടും വന്നോ….???? ”

നെഞ്ചിൽ കൈവെച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ച അവന്റെ സ്വരം ഒരു കരച്ചിലോളം എത്തിയിരുന്നു.

“എടാ അതല്ല മാവിക… അവൾ അപകടത്തിലാണ്…. ഇപ്പോൾ അവിടുന്ന് രക്ഷിച്ചില്ലെങ്കിൽ അവളുടെ ജീവൻ അപകടത്തിലാവും….”

ഒന്ന് പരുങ്ങിയ ശേഷമാണ് ഏഥൻ ബാക്കി പറഞ്ഞത്.

“ഏഥൻ…..!!!! നിനക്കെന്താ ഭ്രാന്ത് പിടിച്ചോ…!! ചാവുകയാണെങ്കിൽ അവിടെ എങ്ങാൻ കിടന്നു ചാവട്ടെ… ഈ നാട് രക്ഷപ്പെടുമല്ലോ…. അവൻ രക്ഷിക്കാൻ പോകാൻ നിൽക്കുന്നു……”

ഒരു അമ്പരപ്പോടെ സ്വരം ഉയർത്തിയ ഗിരീഷിന്റെ ശബ്ദത്തിൽ അവസാനമായപ്പോഴേക്കും ദേഷ്യം കയറിയിരുന്നു.