രുധിരാഖ്യം -5 302

എന്ന വ്യാജേന കണ്ണു തുടയ്ക്കുന്നത് കണ്ട ഏഥൻ ചെറിയൊരു അമ്പരപ്പോടെ അവളെ നോക്കി.

തനിക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞ അവളുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു കലങ്ങിയത് കണ്ട ഏഥൻ എന്തു ചെയ്യേണ്ടു എന്നറിയാത്ത പോലെ അവളെ നോക്കി.

നിശബ്ദയായി നിന്ന അവൾ വേഗം പാത്രം തുറന്ന് താൻ കൊണ്ടുവന്ന ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് ചായ പകർന്നു, ഒപ്പം കൊണ്ടു വന്ന ഇലയടയിൽ ഒന്നും കൂടി എടുത്ത് അവനു നേരെ നീട്ടി.

ഒരു കുഞ്ഞുകുട്ടിയുടെ നിഷ്കളങ്കമായ മുഖഭാവത്തോടെ തനിക്ക് നേരെ കൈകൾ നീട്ടിപ്പിടിച്ച്  നോക്കി നിൽക്കുന്ന  അവളെ അധികസമയം നിരാശപ്പെടുത്താൻ അവനു തോന്നിയില്ല.

അൽപ്പനേരം കൂടി അവളെ തന്നെ തറച്ച് നോക്കി നിന്ന ശേഷം ഏഥൻ മുഖഭാവത്തിൽ ഒരു മാറ്റവും വരുത്താതെ ആദ്യം ചായ ഗ്ലാസും പിന്നെ കൈനീട്ടി ഇലയടയും വാങ്ങി.

അതിന്റെ കൂടെ തന്നെ അവന് വേണ്ടി അവൾ ഒരു മനോഹരമായ പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചുവെങ്കിലും അതിനകം അവൻ വയലിൽ നിൽക്കുന്ന ഗൗരിയിലേക്ക്  മിഴി  നട്ടിരുന്നു.

അത് കണ്ട ഇന്ദുവിന്റെ മുഖമൊന്നു മങ്ങി.

” ഗൗരീ….നമുക്ക് പൂവാം….?? ”

ഇന്ദു ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചു കൊണ്ട് ഗൗരിയെ നോക്കി.

“ആ…. പോവാടീ….”

മറുപടി കൊടുത്തുകൊണ്ട് അവൾ പതിയെ വയൽവരമ്പിലൂടെ നട വഴിയിലേക്ക് നടന്നു.

അപ്പോഴേക്കും ഇലയട താഴെ വച്ചിട്ടവൻ  ചായ ഗ്ലാസ് എടുത്ത് ഒന്നു മൊത്തിയ ശേഷം തിരികെ അരഭിത്തിയിൽ വച്ചിരുന്നു.

“അതെ…. ഇന്നാട്ടിൽ കല്യാണം ഉറപ്പിക്കാത്ത വേറെ ഇഷ്ടംപോലെ