രാജവ്യൂഹം 3 [നന്ദൻ] 981

“”മോളും മുത്തശ്ശനുമായി സംസാരിക്കുന്നു”

 

“”അപ്പോൾ ഇന്നെനിക് ആ ഫോൺ കിട്ടാൻ സാധ്യത ഇല്ല എന്നു അല്ലേ..””

 

“”അതു പോയി മോളോട് തന്നെ ചോദിക്.””

 

നില കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ നിന്നു മുടി ചീവുകയായിരുന്ന അരവിന്ദന്റെ അരികിലേക്കു അമൃത വന്നു..

 

“”ദേ മീശ നരച്ചു.. “” മീശയിലേക്ക് നോക്കി അമൃത പറഞ്ഞു 

 

“”നിന്നെ പോലെ പ്രായം കുറയുകയല്ലലോ അമ്മു എനിക്ക്.. ഓരോ ദിവസവും പ്രായം കൂടുകയല്ലേ.. “”

 

“”ഒന്ന് പോയേ മനുഷ്യ കളിയാക്കാതെ..””

അഴിഞ്ഞു പോയ ബട്ടൻസ് നേരേ ഇട്ടു കൊടുക്കുന്നതിനിടയിൽ അമൃത അരവിന്ദിന്റെ നെഞ്ചിൽ വേദനിക്കാതെ കൈ ചുരുട്ടി ഇടിച്ചു.. 

 

അമൃതയെ വലം കയ്യാൽ ചുറ്റി വരിഞ്ഞു നെഞ്ചോടു ചേർത്തു അരവിന്ദ്.. ““ദേ ഇപ്പോളും ഇരുപതല്ലേ ഉള്ളു എന്റെ അമ്മുസിനു””.. പറഞ്ഞതും അമൃതയുടെ കവിളിൽ അരവിന്ദിന്റെ മീശ രോമങ്ങൾ ഉരസി ചുണ്ടിന്റെ ചൂടുള്ള മുദ്ര ഏറ്റു വാങ്ങിയ അമൃതയുടെ കവിളുകളിൽ അപ്പോൾ നാണത്തിന്റെ പൂക്കൾ വിരിഞ്ഞു. 

 

“ഒരു നാണോം ഇല്ലാത്ത മനുഷ്യൻ.. പിള്ളേരെ കെട്ടിക്കാറായി… “”

 

“”അതിനെന്താടി പിള്ളേരെ കെട്ടിച്ചാൽ നമുക്ക് സ്നേഹിച്ചൂടെ…. ഇതാ ഇതു പോലെ സ്നേഹിക്കണം നമ്മുടെ കൊച്ചു മക്കളും നമ്മുടെ സ്നേഹം കണ്ടു വളരണം.. “” അമൃതയുടെ ഇടുപ്പിലേക് കയ്യമർത്തി അരവിന്ദ് അമൃതയെ തന്നോട് ചേർത്തു . 

 

“”അതെ ഇതു മുതു കൂത്തെന്നു പറയും ഞാൻ പോവ്വാ ഗംഗേട്ടത്തി  പുറത്തുണ്ട് “”

ചിരിച്ചോണ്ട് അമൃത ദുർബലമായി കുതറി.. 

 

“”ഇന്നെന്താ പതിവില്ലാത്തൊരു സന്തോഷം…”” പിടി വിടാതെ ചേർത്തു തന്നെ പിടിച്ചത് കൊണ്ട് അമൃത ചോദിച്ചു 

 

“”അറിയില്ല ഇനി ഇങ്ങനൊന്നും സന്തോഷിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലോ.. കേട്ടിട്ടില്ലേ ഒന്നും നാളത്തേക്ക് വെക്കരുത്.. അതു ചിരിക്കേണ്ടതായാലും കരയാനുള്ളതായാലും.. നാളത്തേക്ക് വെച്ചാൽ ചിലപ്പോ നമ്മൾ ഉണ്ടായില്ലെങ്കിലോ..”” 

 

“ഒന്ന് പോ അരവിന്ദേട്ടാ അറം പറ്റുന്ന ഓരോന്ന് പറയാതെ ” അമൃത അരവിന്ദിന്റെ വാ പൊത്തി കൊണ്ടു അയാളുടെ കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കി.. അവിടെ ഒളിപ്പിച്ച കുസൃതിയിൽ അമൃത അയാളുടെ നെഞ്ചിലേക് തന്നെ പറ്റി ചേർന്നു… ഉള്ളിൽ ഉയർന്ന ഒരു ഭീതി മറക്കാൻ എന്നോണം.

 

♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️

 

ഒരെ കോളേജിൽ അമൃതയുടെ സീനിയർ ആയിട്ട് പഠിച്ചതാണ് അരവിന്ദൻ,  പഠിക്കുന്ന കാലത്തെ അമൃതയോടു മനസ്സിൽ സൂക്ഷിച്ച ഒരിഷ്ടം അരവിന്ദിന് ഉണ്ടായിരുന്നു.. പക്ഷെ ശങ്കരമംഗലം കോവിലകത്തെ വെറും വാല്യക്കാരനായ ഗോവിന്ദൻ നായരുടെ മകന് കോവിലകത്തെ വലിയ തമ്പുരാന്റെ മകളോടുള്ള ഇഷ്ടം മനസ്സിൽ സൂക്ഷിക്കാൻ മാത്രമേ കഴിഞ്ഞുള്ളു എങ്കിലും കോളേജ് അവസാനിക്കുന്ന ദിവസം പടർന്നു പന്തലിച്ച ഒരു വാക മരച്ചുവട്ടിൽ വെച്ചു അയാൾ തന്റെ ഇഷ്ടം അവളെ അറിയിച്ചു.. അതു കേട്ടു തുടിച്ച അവളുടെ കവിൾ തടങ്ങൾക്കു അവരുടെ മുകളിലേക്കു പൊഴിഞ്ഞു വീണു കൊണ്ടിരുന്ന വാക പൂക്കളേക്കാൾ ചുവപ്പുണ്ടായിരുന്നു… പ്രണയത്തിന്റെ ചുവപ്പ്..