രാജവ്യൂഹം 3 [നന്ദൻ] 981

“”ഞങ്ങൾ എത്തി കിച്ചു വേട്ടാ.. “”അപ്പോളേക്കും പുറത്തു സിറ്റ് ഔട്ടിൽ നിന്നും നീരജിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടു. 

 

“”അമ്മേ ഞങ്ങൾ എന്നാൽ പോയിട്ടു വരാട്ടോ.. “”കല്യാണി അമൃതയോടു പറഞ്ഞു കൊണ്ട് പോർച്ചിലേക് ഇറങ്ങി. 

 

മൂന്നു പേരും കാറിൽ കയറിയപ്പോൾ  കിഷോർ കാർ മുന്നോട്ട് എടുത്തു.. കാർ ഗേറ്റ് കടന്നു കണ്ണിൽ നിന്നു മറഞ്ഞ നേരം  അമൃത ഉള്ളിലേക്കു നടന്നു..

 

അത്താഴത്തിനു ഒന്നും റെഡിയാക്കണ്ട ഉച്ചക്ക് ഉണ്ടാക്കിയത് ഒക്കെ ഉണ്ട് കുട്ടികൾ ഇനി പുറത്തു നിന്നു കഴിച്ചിട്ടേ വരൂ.. അരവിന്ദേട്ടൻ പുറത്തു നിന്നു കഴിച്ചാലും വീട്ടിൽ വന്നു എന്തെങ്കിലും കഴിച്ചിട്ടേ കിടക്കു തനിക്കു വിഷമം ആവണ്ട എന്നു കരുതിയിട്ടാണ്.. 

അരവിന്ദേട്ടൻ വരാതെ താൻ അത്താഴം കഴിക്കാറില്ല എത്ര വൈകി ആണേലും വരുന്നത് വരെ നോക്കി ഇരിക്കും പലപ്പോളും പറയും നീ കഴിച്ചിട്ടു കിടന്നോളാൻ… പക്ഷെ പ്ളേറ്റിൽ വിളമ്പി വെച്ചാൽ കഴിക്കാൻ തോന്നില്ല.. അരവിന്ദേട്ടൻ കഴിച്ചോ അതോ വിശന്നിരിക്കുക ആണോ അങ്ങനെ ഉള്ള ചിന്തകൾ മനസ്സിനെ മഥിക്കുമ്പോൾ എടുത്ത ഭക്ഷണം അതു പോലെ അടച്ചു വെക്കും.. അല്ലെങ്കിലും ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ട് എല്ലാ ഭാര്യമാരും ഇങ്ങനൊക്കെ ആയിരിക്കും അല്ലേ എന്നു.??.. ഭർത്താവിന് വിളമ്പി കൊടുത്തു അവർ ആസ്വദിച്ചു കഴിക്കുന്നത്‌ കാണുമ്പോൾ തന്നെ ഒരു ഭാര്യയുടെ വയറു നിറയും.. പിള്ളേരായെങ്കിലും ഇപ്പോളും അവർ കാണാതെ അരവിന്ദേട്ടൻ ഉരുട്ടി തരുന്ന ഒരു ഉരുള.. തനിക്കു വയറു നിറയാൻ അതു ധാരാളം അമൃതയുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു മന്ദസ്മിതം വിരിഞ്ഞു.. 

 

“”ഞാൻ ഒരു ദിവസം ഇല്ലാതെ ആയാൽ നീ എന്ത് ചെയ്യും അമ്മു “‘ എത്രയോ വട്ടം അരവിന്ദേട്ടൻ തമാശയായി ചോദിച്ചിരിക്കുന്നു.. 

 

“”അങ്ങനെ ഒറ്റക് പോകാൻ വിടില്ല, അങ്ങനെ ആണേൽ ഞാനും വരും “”

തന്റെ മറുപടി എപ്പോളും അങ്ങനെ ആയിരുന്നു.. 

 

അല്ലേലും അരവിന്ദേട്ടൻ ഇല്ലാത്ത ഒരു ലോകത്തു താൻ എങ്ങനെ ജീവിക്കും.. അരവിന്ദൻ എന്ന സൂര്യന് ചുറ്റും കറങ്ങുന്ന ഒരു ഗ്രഹം മാത്രമാണ് താൻ.. ആ നക്ഷത്ര പ്രഭയിൽ ജീവിക്കാനും ആ നിഴലിൽ തല ചായ്കാനും മാത്രം ഇഷ്ടപെടുന്ന ഒരു പാവം ഭാര്യ.. ഫോണിലെ വാൾ പേപ്പറിലേക് അമൃത നോക്കി.. കെട്ടി പിടിച്ചു നിൽക്കുന്ന നാലുപേർ.. ഒരു ചിരിയോടെ അമൃത സെറ്റിയിലേക് ചാഞ്ഞിരുന്നു.. 

 

എത്ര സമയം അങ്ങനെ ഇരുന്നെന്നറിയില്ല, അമൃത സെറ്റിയിൽ ചാരി കിടന്നു മയങ്ങി പോയിരുന്നു.. കാളിങ് ബെൽ കേട്ടാണ് പെട്ടെന്ന് ഞെട്ടി ഉണർന്നത്.. 

 

അയ്യോ അരവിന്ദേട്ടൻ വന്നോ കാറിന്റെ സൗണ്ട് പോലും കേട്ടില്ലല്ലോ വാതിൽ തുറക്കാൻ പോകുന്നതിനിടയിൽ അമൃത ഓർത്തു..

 

അമൃത ഡോർ തുറന്നു അരവിന്ദൻ തന്നെ ആയിരുന്നു പുറത്ത്… 

 

“എന്ത് പറ്റി അരവിന്ദേട്ടാ ” അരവിന്ദന്റെ മുഖം മ്ലാനമായിരിക്കുന്നത് കണ്ട അമൃത അന്വേഷിച്ചു. 

 

“”ഒന്നുമില്ല അമ്മു എനിയ്ക്ക് കടുപ്പത്തിൽ ഒരു ചായ വേണം ” കയ്യിലിരുന്ന ബാഗ് അമൃതയുടെ കയ്യിലേക് കൊടുത്തു പെരു വിരലും ചൂണ്ടു വിരലും കൊണ്ടു നെറ്റിയിൽ തടവി കൊണ്ടു അരവിന്ദൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. 

 

”എന്താ ഏട്ടാ തലവേദന വല്ലതും ഉണ്ടോ.. “”

പുറം കൈ അരവിന്ദന്റെ നെറ്റിയിലും കഴുത്തിലും തൊട്ടു നോക്കി കൊണ്ടു ഉദ്വേഗത്തോടെ അവൾ ചോദിച്ചു.. 

 

“”ഇല്ല അമ്മു ഞാൻ ഒന്ന് കിടക്കട്ടെ.. നല്ല ഷീണം ഉണ്ട്‌ “” കൂടുതൽ ഒന്നും പറയാതെ അരവിന്ദൻ മുറിക്കുള്ളിലേക് നീങ്ങി.. 

 

അമൃത പെട്ടെന്ന് തന്നെ ചായ എടുത്തു മുറിക്കുള്ളിലേക് ചെന്നപ്പോൾ തലയിണ എടുത്ത്  ക്രാസിയിലേക് ചാരി വെച്ചു കണ്ണുകൾ അടച്ചു കിടക്കുന്ന അരവിന്ദനെ ആണ് കണ്ടത്..