“തല്‍കാലം വിദ്യാര്‍ഥികള്‍ എല്ലാം ഇതില്‍നിന്നും ഒഴിഞ്ഞ് നില്‍ക്കുക…” റാലേൻ ആജ്ഞാപിച്ചു. “ഞങ്ങൾ ഇതിനെ കൈകാര്യം ചെയ്തോളാം…”
ഉടനെ എല്ലാ വിദ്യാര്‍ത്ഥികളും മൈതാനത്ത് നിന്നും അകന്നുമാറി. റാലേനും കൂട്ടരും മലാഹിയുടെ വരവും നോക്കി അവിടെതന്നെ നിന്നു.
അധികനേരം കാത്തിരിക്കേണ്ടി വന്നില്ല. ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾ കൊണ്ട്‌ മലാഹിയും യോദ്ധാക്കളും അവിടെ എത്തിച്ചേര്‍ന്നു.
ആ വലിയ മൈതാനത്തിന് രണ്ട് വശത്തായി ആ രണ്ട് സംഘങ്ങളും എതിരെതിരെ നിന്നുകൊണ്ട് പരസ്പ്പരം വീക്ഷിച്ചു.
ഒഷേദ്രസിന്റെ യോദ്ധാക്കളുടെ മേല്‍ ആയിരുന്നു ശിബിര വാസികളുടെ നോട്ടം. വിദ്യാര്‍ഥികള്‍ എല്ലാവരും ആ യോദ്ധാക്കളെ കണ്ടു വിറച്ചു.
വസ്ത്രങ്ങൾ ഇല്ലെങ്കിലും ആണെന്നോ പെണ്ണെന്നോ തിരിച്ചറിയാൻ പോലും കഴിയാത്ത ശരീര പ്രകൃതം ആയിരുന്നു അവര്‍ക്ക്.
ഏഴടി ഉയരം…, ഉരുക്കിൽ ദ്രാവക അഗ്നി കത്തിയെരിയുന്നത് പോലെ ജ്വലിക്കുന്ന ശരീരം…, അവരുടെ കഴുത്തിന് രണ്ട് വശത്തും നെടുകെയായി ഓരോ വാളുകളെ ശരീരത്തിനുള്ളിൽ വാളിന്റെ ഉറ സൃഷ്ടിച്ചിരുന്നത് പോലെ കുത്തിയിറക്കിയിരുന്നു…, ആ വാളിന്റെ പിടികൾ മാത്രം അവരുടെ ഈരണ്ടു തോളിനും പുറത്തായി നീണ്ടു നില്‍ക്കുന്നത് കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞു – ആ യോദ്ധാക്കളെ കുറച്ച് നേരം നേരിട്ട് നോക്കുമ്പോള്‍ ഏവര്‍ക്കും കണ്ണിന് കഠിനമായ വേദന അനുഭവപ്പെട്ടു. ഇതെല്ലാം ഒഴിച്ചു നിര്‍ത്തിയാല്‍ അവര്‍ക്ക് മനുഷ്യന്റെ സാദൃശ്യമുണ്ടെന്ന് തോന്നി.
അവസാനം കണ്ണിന്റെ വേദന വര്‍ദ്ധിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയതും എല്ലാവരുടെയും നോട്ടം യോദ്ധാക്കളിൽ നിന്ന് മാറി മലാഹിയുടെ മേല്‍ പതിഞ്ഞു.
“ഹേ വിഡ്ഢികളെ, അവസാനം ഞാൻ ഉള്ളത് നിങ്ങൾ ഓര്‍ത്തല്ലോ അല്ലേ… എന്നെ അവഗണിക്കാന്‍ ഇത്ര തന്‍റേടമോ…” മലാഹി പുച്ഛവും ദേഷ്യവും കലര്‍ന്ന സ്വരത്തില്‍ സംസാരിച്ചു.
“ഭീരു മലാഹി….!” ശില്‍പ്പി ഉറക്കെ വിളിച്ചു, “വിദ്യാര്‍ത്ഥികളേയും കുഞ്ഞുങ്ങളെയും ഭയപ്പെടുത്തി സന്തോഷിക്കാൻ മാത്രമേ നിനക്ക് കഴിയൂ…. ഫ്രെൻ നിന്റെ ആത്മാവിനെ ഏറെക്കുറെ നശിപ്പിച്ചതാണെന്ന് മറന്നു പോയോ…? എത്ര കൊണ്ടാലും നിനക്ക് മതിയാവില്ല എന്നുണ്ടോ…?”
ശില്‍പ്പിയുടെ പരിഹാസം കേട്ട് മലാഹിയുടെ കണ്ണില്‍ ക്രോധം ആളിക്കത്തി. പക്ഷേ പെട്ടന്ന് അത് അണയുകയും ചെയ്തു.
“ശില്‍പ്പി, എന്റെ വിവരദോഷി സഹോദരാ… നിന്നെ ഞാൻ പണ്ടേ കൊല്ലേണ്ടതായിരുന്നു…. പക്ഷേ ഇന്നത്തെ നാശം കണ്ട് കരയാനുള്ള അവസരം നിനക്ക് ലഭിച്ചതില്‍ ഞാൻ ആഹ്ലാദിക്കുന്നു. പിന്നെ ഏതോ ഭാഗ്യം കൊണ്ടാണ് അന്ന് ഫ്രെൻഷർ എന്നെ ആ അവസ്ഥയില്‍ ആക്കിയത്. ഇപ്പോഴത്തെ എന്റെ ശക്തിക്ക് മുന്നില്‍ ഫ്രെൻഷർ ഒന്നുമല്ല…” അതും പറഞ്ഞ്‌ തനിക്ക് എതിരായി നില്‍ക്കുന്നവർക്ക് നേരെ മലാഹി കൈ നീട്ടി.
അയാളുടെ കൈയിൽ നിന്നും വീര്യം കുറഞ്ഞ ശക്തി ശില്‍പ്പിയും കൂട്ടര്‍ക്കും നേരെ പാഞ്ഞു പോയി. പക്ഷേ അവര്‍ക്കടുത്ത് ആ ശക്തി എത്തിയതും ശക്തമായ സംരക്ഷണ കവചത്തിൽ കൊണ്ട്‌ മലാഹി പ്രയോഗിച്ച ശക്തി നിർവീര്യമായി അന്തരീക്ഷത്തില്‍ അലിഞ്ഞ് പോയി.
ശില്‍പ്പി പുഞ്ചിരിച്ചു. എന്നാല്‍ മലാഹി എന്തോ നേടിയത് പോലെ അട്ടഹസിച്ചു ചിരിച്ചു.
ബ്രോ.. സത്യത്തിൽ കഴിഞ്ഞ ഭാഗങ്ങൾ മറന്നു പോയി. അങ്ങനെ ഒന്ന് അതൊക്കെ പൊടിതട്ടിയെടുക്കേണ്ടി വന്നു. ?
തുടക്കത്തിലെ സാഷയ്ക്ക് നേരെയുള്ള ചോദ്യത്തിന്റെ ഉത്തരം അറിയാനുള്ള ആകാംഷയുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ, ഫ്രെനിനെ ഓർക്കുമ്പോഴുള്ള അവളുടെ മുഖത്തെ പുഞ്ചിരി, അതിലുണ്ട് ഉത്തരം. സാഷ ഒരിക്കലും ഫ്രെനിനെ തള്ളിപ്പറയില്ല. ഒരു മാന്ത്രിക കഥയിൽ ദുരന്തമായ ഞാൻ കാല്പനികത തിരയുന്നുണ്ടോ? ?
അവന്റെ കൂട്ടുകാരുടെ നിയോഗം നന്മയ്ക്ക് വേണ്ടിയാകട്ടെ എന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു, പക്ഷെ, അവർ തീക്കൊള്ളി കൊണ്ടാണ് തല ചൊറിയുന്നത് എന്നറിയുമ്പോൾ ഞെട്ടലാണ്. സത്യമേത് മിഥ്യയേത് എന്ന് വ്യക്തമാകാതെ അവർ പോലും അവ്യവസ്ഥ ശക്തിയുടെ ഐ മീൻ ആ വൃത്തികെട്ട ശക്തിയുടെ വരുതിയിൽ പെട്ടു പോകാൻ സാധ്യതയുണ്ട്. ഹാ എല്ലാം വരുന്നിടത്ത് വച്ച് കാണാം..
ഒഷേദ്രസ് വരുന്ന സീൻ സൂപ്പർ ആയിരുന്നു. തമോഗർത്തം ഒക്കെ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ഇമാജിൻ ചെയ്യുകയായിരുന്നു. ? അൽദീയയുടെ വിടവാങ്ങൽ ചെറുതായി വിഷമിപ്പിച്ചു. ?
അല്പന് അർത്ഥം കിട്ടിയാൽ അർദ്ധരാത്രി കുട പിടിക്കും എന്ന് പറയുന്ന പോലെയാണ് മലാഹിയുടെ കാര്യം. ഒഷേദ്രസ് പറഞ്ഞു കൊടുത്തിട്ടും പുള്ളിയുടെ ഈഗോ ഒന്നും അങ്ങട് സമ്മതിക്കുന്നില്ല. ഇപ്പോഴും ഫ്രെനിനെ വെല്ലുവിളിച്ചു നടക്കുകയാണ്. കാര്യം ആ ഭാഗം കുറച്ചു ടെൻഷൻ അടിപ്പിച്ചെങ്കിലും ഫ്രെനിന്റേന്ന് തല്ലും വാങ്ങി ഈഞ്ച ചതയും പോലെ ചതഞ്ഞ ആള് വീണ്ടും ആളെക്കൂട്ടി വന്ന് തടവറയിൽ ആയിട്ടുണ്ട്.. കൂടെ ഒരു നൂറു ദേഹിബന്ദികളും. ഭീകരൻ ആണേലും പുള്ളിയെ ഓർക്കുമ്പോൾ ചിരി വരുന്നു.?
ഇത്രയും വലിയൊരു ഗ്യാപ്പിന് ശേഷം സങ്കീർണമായ ഒരു കഥയുടെ അടുത്ത ഭാഗം ഇതേ ശൈലിയിൽ വീണ്ടും തുന്നിയെടുക്കാനുള്ള നിങ്ങളുടെ കഴിവ് അപാരം. ❤️
അഭിനന്ദനങ്ങൾ ❤️
ബാക്കി വായിക്കട്ടെ.?♀️
രണ്ട് മാസം ആയ സ്ഥിതിക്ക് കഥ മറന്നില്ലെങ്കിലെ അല്‍ഭുതമുള്ളു. അതുകൂടാതെ ഇത്ര gap വന്നതുകൊണ്ട് കഥയുമായുള്ള ടച്ച് നഷ്ടപ്പെട്ട് വായിക്കാനുള്ള ഇന്ററസ്റ്റ് പോലും നഷ്ടപ്പെടും എന്നത് തന്നെയല്ലേ സത്യം
പിന്നേ കഥയടെ സീരീയസ്നസിന് ചെറിയ അയവ് വരുത്താന്‍ വേണ്ടിയാണ്, മലാഹിയിൽ ചെറിയൊരു കോമാളിത്വം കൊണ്ടുവരാന്‍ ശ്രമിച്ചത് — വലിഞ്ഞ് മുറുകുന്ന വായനക്കാരുടെ മുഖത്തിന് ചെറിയൊരു പുഞ്ചിരിയുടെ അയവ് ഉണ്ടാവട്ടെ എന്ന് കരുതി…
മാന്ത്രിക കഥയില്‍ കാല്പനികത തിരയുന്നതിൽ തെറ്റില്ല. പക്ഷേ ഈ കഥയില്‍ വലുതായി കാണാന്‍ കഴിയില്ല. ലവ് വളരെ കുറച്ച് include ചെയ്തെങ്കിലും romantic gestures തീരെ include ചെയ്യാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. (“ദുരന്തമായ ഞാൻ” എന്ന് നിങ്ങളെ സ്വയം പറയാനുള്ള കാരണം മനസ്സിലായില്ല)
പിന്നേ ഇത്ര വലിയ ഗ്യാപ്പ് വന്നപ്പോള്‍ അത് എന്റെ എഴുത്തിനെ ബാധിക്കും എന്ന ഭയം ഉണ്ടായിരുന്നു.
പിന്നേ വായിച്ചതിനും, നല്ല വാക്കുകള്‍ക്കും, നല്ല റിവ്യുവിനും ഒരുപാട്‌ നന്ദി. സപ്പോര്‍ട്ടിനും നന്ദി…
സ്നേഹം ❤️❤️❤️???
Ende ponnu bro. Engane sadhikkunnu vallatha oru kadayum adhinike oro thiyareesum uff oru rakshem illatto
Kurchu munne vayichatirunnu ipoya abiprayam parayan oru tym kitye polichundu muthe aa oru oyikil thanne munnottu kondupoyalo ❣️
ഒരുപാട്‌ നന്ദി bro വായനക്ക്. ഇഷ്ടപ്പെട്ടതിൽ സന്തോഷം. ഒത്തിരി സ്നേഹം ❤️❤️?
അടുത്ത part എന്ന് വരും bro ഒന്ന് പറയാമോ
എന്നെന്ന് പറയാൻ കഴിയില്ല bro, പക്ഷേ maximum ten days. On or before 22 May post ചെയ്യാൻ കഴിയും എന്നാണ് പ്രതീക്ഷ.
Saho.. enthaai writing kazhijho… Waiting for next part ❤️
ഇന്ന്‌ പോസ്റ്റ്‌ ചെയ്യും bro.
??
ബ്രോ , നന്നായിട്ടുണ്ട്, പഴയ അതെ ഒഴിക്കില് തന്നെ മുന്നോട്ട് പോകുന്നതിൽ സന്തോഷം.
സ്നേഹത്തോടെ LOTH…..??
വായിച്ചതില്‍ സന്തോഷം bro… നല്ല അഭിപ്രായത്തിനും നന്ദി. സ്നേഹം ❤️❤️?
As always. Cyril bro rockz…. Njn oru manhwa reader anu i like stories where MC is OP.. Ee story njn vayikkumpol ellam connect cheyyunnath athupole aanu .. u r stories have that much potential.. hatsoff bro.. u doing great
കഥ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടതിൽ ഒത്തിരി സന്തോഷം bro. വായിച്ച് അഭിപ്രായം അറിയിച്ചതിലും സന്തോഷം. ഒത്തിരി നന്ദി… സ്നേഹം ❤️❤️?
Super….
സ്നേഹം ❤️❤️?
Bro pinne ningalude pazhaya kadhakal kittan valla vazhiyum undo
ഒരു കഥ മാത്രം ഉണ്ട്. അത് ഞാൻ മെയില്‍ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.
ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല ബ്രോ കഥ ഗംഭിരം തന്നെ..
ഒത്തിരി സ്നേഹം bro ❤️❤️?