മഹാനദി 11 (ജ്വാല ), ക്ലൈമാക്സ്‌ 1627

ഒരു വലിയ പൊതിയായിരുന്നു,  മറ്റൊരു പാത്രത്തിലേക്ക്  മാറ്റാൻ ഞാൻ സമ്മതിച്ചില്ല, 

അമ്മയ്‌ക്കൊപ്പം പൊതിച്ചോർ തുറന്നു, തേങ്ങാച്ചമ്മന്തിയുടെ മണം മൂക്കിലേക്ക് കയറി,. പിന്നെ പയർ തോരനും കൂട്ടിന് അച്ചാറും.,., 

ഹോ !! എത്ര കാലമായി പൊതിച്ചോർ തിന്നിട്ട്, പണ്ട് സ്കൂളിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ കൊണ്ട് പോയത് പോലെ, ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞ്, വെള്ളവും കുടിച്ച് പുറത്തേയ്ക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു ഇരുന്നു. 

കാലികളും, കർഷകരും, സൈക്കിളും, തലയിൽ ചുമടുമായി പോകുന്ന സ്ത്രീകളെ ഒക്കെ കണ്ടു മുന്നോട്ട് പോകവേ ഭാരതപ്പുഴയും  കടന്ന് ട്രെയിൻ കുറ്റിപ്പുറം സ്റ്റേഷനിലേക്ക് എത്തുമ്പോൾ അസ്തമയസൂര്യന്റെ ചുവപ്പ് നിറഞ്ഞ ആകാശം മനോഹരമായ കാഴ്ച്ചയാണ് സമ്മാനിച്ചത്. 

എന്റെ സഹയാത്രികരെ പരിചയപ്പെട്ടു, പലരും ഉത്തരേന്ത്യയിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നവർ ആണ്,,..,

ഒരു പെൺകുട്ടി  മാതൃഭൂമി  വാരിക വായിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു, മലർത്തി പിടിച്ച അതിനെ മുഖ ചിത്രം വിണ്ടു കീറിയ വയലിന്റെ ചിത്രമായിരുന്നു, വരൾച്ചയെപ്പറ്റി ഒരു ഫീച്ചർ, ഞാനാ വിണ്ടു കീറിയ വയലിന്റെ ചിത്രത്തിൽ നോക്കുന്നത് കണ്ടു കൊണ്ടാകാം ആ പെൺകുട്ടി എന്നോട് വാരിക വേണോ എന്ന് ചോദിച്ചത്, ഞാൻ പുഞ്ചിരിച്ചു, അവൾ ആ വാരിക എന്റെ കൈയിൽ തന്നു.

“ക്ഷീരമുള്ളൊരു അകിടിൻ ചുവട്ടിലും ചോര തന്നെ കൊതുകിനു കൗതുകം “

എന്നു പറയുന്നത് പോലെ എനിക്കാ വാരികയുടെ ലെ ഔട്ടും, ഡിസൈനും ഒക്കെ തന്നെയായിരുന്നു ഇഷ്ടമായത്, വെറുതെ മറിച്ചു നോക്കി, ആദ്യ പേജിൽ കണ്ട ഒരു ചെറുകഥയുടെ പേരിൽ എന്റെ കണ്ണുടക്കി.,.,ക്യാമ്പസ് മധുര സ്മരണകൾ.,., ഞാനാ പേജ് തുറന്നു അതിലെ നായികയുടെ പേരായിരുന്നു എന്നെ കഥ വായിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചത് .,., ശ്രുതി.,.,. ഞാനാ കഥ വായിച്ചു…