മഹാനദി 11 (ജ്വാല ), ക്ലൈമാക്സ്‌ 1627

അമ്മ കുറച്ച് നേരം എന്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു, 

എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു 

“നമുക്ക് പോകാം,   നിന്റെ  ഇവിടുത്ത ജോലികൾ ഒക്കെ തീർന്നോ? 

‘ അത്യാവശ്യമായി കൊടുത്തു തീർക്കാനുള്ള ജോലികൾ കഴിഞ്ഞാൽ നമുക്ക് യാത്ര തുടങ്ങാം. 

” എങ്കിൽ നീ യാത്ര പോകാൻ വേണ്ട കാര്യങ്ങൾ ചെയ്തോളൂ,.,.

അത്യാവശ്യം ചെയ്തു തീർക്കേണ്ട ജോലികൾ ഒക്കെ ചെയ്തു തീർത്തു, ഇപ്പോൾ എനിക്ക് ഒരു സഹായി കൂടി ഉണ്ട്. അവനെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ഏൽപ്പിച്ച്  പുതുവർഷ പുലരിയിൽ ഞങ്ങൾ യാത്ര തുടങ്ങി. കൊല്ലത്ത് നിന്ന് ട്രെയിൻ കയറി, സ്ലീപ്പർ കോച്ചിൽ  ടിക്കറ്റ് ബുക്ക് ചെയ്തത് കൊണ്ട് വലിയ ബുദ്ദിമുട്ട് ഇല്ലാതെ ആയിരുന്നു യാത്ര, 

പുറത്തെ കാഴ്ചകൾ കണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ആണ് അമ്മ പറഞ്ഞത് 

“.മൂകാംബികയിൽ വരണമെന്ന് എത്ര കാലമായി വിചാരിക്കുന്നു, പക്ഷെ അമ്മയുടെ വിളി എത്തണം.,.മനസിൽ തോന്നുമ്പോൾ എത്താൻ കഴിയുന്ന ഒരു സ്ഥലമല്ല മൂകാംബിക ക്ഷേത്രമെന്ന ഒരു ഐതിഹ്യം കൂടി ക്ഷേത്രത്തെ സംബന്ധിച്ചിട്ടുണ്ട്. എത്രയൊക്കെ ആസൂത്രണം ചെയ്താലും ക്ഷേത്രത്തിൽ എത്തണമെങ്കിൽ ദൈവാനുഗ്രഹം കൂടി വേണം. 

അമ്മ സന്തോഷത്തോടെ പറയുമ്പോൾ എനിക്കും ഒരു സന്തോഷമാണ് തോന്നിയത്, അഞ്ചാറു വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപുള്ള സന്തോഷം തിരിച്ചു വന്നത് പോലെ,.,.

ട്രെയിൻ എറണാകുളം എത്തുമ്പോഴേക്കും വിശപ്പിന്റെ വിളിയും തുടങ്ങിയിരുന്നു.  അമ്മയുടെ സ്നേഹവും കരുതലും നിറച്ചു വാഴയിലയിൽ പൊതിഞ്ഞു കൊണ്ടുവന്ന   പൊതിച്ചോറിന്റെ രുചി ലോകത്തെ ഒരു ഹോട്ടലിലും കിട്ടില്ല എന്ന സത്യം.