പ്രിയമാണവളെ [നൗഫു] 3866

സമയം നോക്കിയപ്പോൾ എട്ട് മണിയോട് അടുത്തിട്ടുണ്ട്.. വീട്ടിൽ ആണേൽ ഉറങ്ങുവാനൊന്നും സമയം ആയിട്ടില്ല.. ഇത് പുറത്ത് തണുപ്പ് കൊണ്ടിട്ടാവും… അവൾ ഇരുന്നു ഉറക്കം തൂങ്ങിയപ്പോയാണ് ഹന്ന വന്നു പറഞ്ഞത്…

ഞാൻ എന്റെ മടിയിലേക് എടുത്തു വെക്കുവാനായി അവളെ ഉയർത്തിയ സമയം തന്നെ മിസ്രി അവളെ എന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും വാങ്ങി മാറിലേക് ചേർത്തു വെച്ചു..

അവളുടെ ഓരോ പ്രവർത്തിയും കാണുമ്പോൾ അമ്മ സ്വന്തം കുഞ്ഞിനെ നോക്കുന്നത് പോലെയാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്..

“ഒന്ന് അടങ്.. മുസമ്മിലെ.. അവളെ വേറെ ആരോ കെട്ടുവാൻ ഉള്ളതാണ്… നീ നിന്റെ മനസിനെ വെറുതെ മോഹിപ്പിക്കല്ലേ… എന്റെ ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നും ആരോ പറയുന്നത് പോലെ…”

ഛെ.. ഛെ.. ഞാൻ എന്താണ് ഈ ആലോചിച്ചു കൂട്ടുന്നത്… എന്റെ സാനിയുടെ തിരിച്ചു വരവിനല്ലേ ഞാനും കാത്തിരിക്കുന്നത്…

ഈ സമയം ഹന്ന എന്റെ മടിയിലേക് കയറി ഇരുന്നു..

“മിസ്രി ഇനി.. ഇന്ന് നമുക്ക് ബാക്കി പറയണോ.. സമയം ഒരുപാട് ആയില്ലേ…”

“ഹ്മ്മ്.. അതും ശരിയാ.. എന്നാലും ഇക്കയുടെ കല്യാണം കഴിയുന്നത് വരെ എങ്കിലും പറഞ്ഞിരുന്നേൽ എനിക്ക് പ്രണയ വിവാഹമാണോ എന്നെകിലും നോക്കാമായിരുന്നു…”