പ്രിയമാണവളെ [നൗഫു] 3352

 

“No,.. നെവർ ”

 

എനിക്ക് ഒരു നിമിഷം പോലും നിൽക്കാൻ സമയമില്ല…

 

“ഇവിടെ നിൽക്കുന്ന ഓരോ നിമിഷവും തീ യിൽ കാല് കുത്തി നിൽക്കുന്ന അവസ്ഥയിലാണ്.. ഇത്രയും കാലം ഞാൻ ഇവിടെ എങ്ങനെ നിന്നു എന്നത് തന്നെ എനിക്കിപ്പോ അത്ഭുതമാണ്… ”

 

ഒരു വയസുകാരി ആയിഷയെ ഒന്ന് നോക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ ആയിരുന്നു അവളുടെ മറുപടി..

 

“സാനി പ്ലീസ്… കുഞ്ഞിന് പാൽ കൊടുക്കുവാൻ പോലും നീ തയ്യാറല്ലാത്തത് കൊണ്ടാണ് ഞാൻ ഇത്തിരി കഞ്ഞി എങ്കിലും ഇവളുടെ വയറ്റിൽ ആകുവാൻ നോക്കുന്നത്.. രാവിലെ മുതൽ ഞാൻ എന്തേലും കൊടുക്കാൻ ശ്രെമിക്കുന്നുണ്ട്… നമ്മുടെ കുഞ്ഞേല്ലേ സാനി ഇത്..”

 

കുറച്ചെങ്കിലും മനസാക്ഷി അവളുടെ ഉള്ളിലുണ്ടെൽ ആയിഷു വിന്റെ വിശപ്പ് അടുക്കുന്നത് വരെ എങ്കിലും കാത്തിരിക്കുമോ എന്നറിയാനായി ഞാൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു..

 

“നമ്മുടെ കുഞ്ഞോ.. ഹ ഹ ഹ…എനിക്ക് ഇങ്ങനെ ഒരു കുഞ്ഞില്ല.. ഞാൻ ഈ വീട്ടിലേക് വരുമ്പോൾ കുഞ്ഞുമായായിരുന്നോ വന്നത്.. ഇത് നിങളുടെ കുഞ്ഞാണ് നിങ്ങളുടെ മാത്രം..”

 

“സാനി.. വാക്കുകൾ സൂക്ഷിച്ചു ഉപയോഗിക്കണം..”

 

ക്ഷോഭത്തോടെ ആയിരുന്നു എന്റെ മറുപടി…

 

“ലുക്ക്‌ മിസ്റ്റർ മുസമ്മിൽ.. എനിക്ക് വേണ്ടത് ഞാൻ നിങ്ങളോട് പറഞ്ഞു… എനിക്ക് ഇപ്പൊ ആവശ്യം ഡിവോഴ്സ് ആണ്.. നിങ്ങളിൽ നിന്നും എന്നെ പറിച്ചു മാറ്റുവാനുള്ള സമ്മതപാത്രം…അതെനിക് തന്നെ പറ്റു.. അതെന്റെ അവകാശമാണ്..”