പ്രിയമാണവളെ [നൗഫു] 3866

“അവർ ഓളെ പഠിപ്പിക്കാമെന്നാണ് പറഞ്ഞത്…. നല്ല കൂട്ടരാ…. എനിക്ക് നല്ലത് പോലെ അറിയാം.. ”

ഉപ്പ ഏകദേശം ഉറപ്പിച്ചത് പോലെ തന്നെ ആയിരുന്നു…

ഉപ്പയുടെ സംസാരത്തിന് ഇടക്ക് ഞാൻ തസ്‌നി യെ നോക്കുന്നുണ്ട്..

അവൾ വളരെ ശ്രദ്ധയോടെ തന്നെ ഓരോ വാക്കുകളും കേൾക്കുന്നുണ്ട്…

“അതൊക്കെ വെറും വാക്കല്ലേ ഉപ്പ…. നമുക്ക് തന്നെ എത്ര എത്ര അനുഭവമുണ്ട്.. നമ്മുടെ യാസറിന്റെ പെങ്ങളെ ഇത് തന്നെ പറഞ്ഞേല്ലേ കെട്ടി കൊണ്ട് പോയത്.. അവൾക്കണേൽ പ്ലസ് കഴിഞ്ഞു സ്ക്കൂളിൽ ടോപ് റാങ്ക് വാങ്ങി നിൽക്കുന്ന സമയവും.. ആ കുട്ടി എത്ര പ്രാവശ്യം പറഞ്ഞതാണെന്നോ അവൾക്കിപ്പോ വിവാഹം വേണ്ടെന്ന്.. ഇന്നും കാണുമ്പോൾ യാസിർ അത് പറയാറുണ്ട്..”..

എന്റെ വീടിന് അടുത്ത് തന്നെ ഉള്ള അയൽവാസി യാസിറിനെയും അവന്റെ പെങ്ങൾ ഖദീജയെയും ഓർത്ത് കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു..

“വാക് തന്നെയാണ്… കല്യണം കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ അവരുടെ ഇഷ്ട്ടമല്ലേ..”

ഉപ്പയുടെ നോട്ടം ഇപ്പൊ എന്റെ മുഖത്തു നിന്നും മാറി ദൂരെ എവിടേക്കോ ആണ് .. മോളെ കല്യാണ പ്രായം ആയാൽ വീട്ടിൽ നിന്നും പറഞ്ഞു വിടേണ്ട സങ്കടം ആണെന്ന് തോന്നുന്നു ഉള്ളു നിറയെ..”

“അതൊക്കെ പഴയ കാലം… ഇപ്പൊ അവരുടെ വാക്കിനു നല്ല വിലയുള്ള കാലമാണ്…”