ദക്ഷാർജ്ജുനം 17 [Smera lakshmi] 105

“പിറ്റേന്ന് കാലത്ത് ആനന്ദ് പതിവിലും ഉത്സാഹത്തോടെ ഉണർന്നു അവൻ വേഗത്തിൽതന്നെ റെഡിയായി അവന്റെ ബുള്ളറ്റെടുത്ത് പുറത്തേക്ക് പോയി.”

ബൈക്കിന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് സീത പുറത്തേക്ക് വന്നപ്പോൾ ഗേറ്റ് കടന്ന് റോഡിലേക്കിറങ്ങുന്ന ആനന്ദിനെയാണ്.

ഒന്നും പറയാതെ ഇവൻ എങ്ങോട്ടാണീ പോകുന്നത്.

അവർ ആലോചിച്ചു നിന്നു.

ഹ്മ്മ്.
എന്തെങ്കിലും അത്യവശ്യം ഉണ്ടായിരിക്കും.

അവർ സ്വയം സമാധാനിച്ചുകൊണ്ട് തിരിച്ചു നടന്നു.

????????????????????????

അൽപസമയത്തിനുള്ളിൽ തന്നെ ആനന്ദ് ലച്ചുവിന്റെ കോളേജിനു മുൻപിലെത്തി.

റോഡിൽ നിന്നും നോക്കിയാൽ പെട്ടെന്ന് കാണാത്ത വിധത്തിൽ വണ്ടി ഒതുക്കിയിട്ട് അതിലിരുന്നു.

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ദേവൻ ലച്ചുവിനെ കോളജ് ഗേറ്റിൽ ഇറക്കിവിട്ട് വണ്ടി തിരിച്ചെടുത്തു പോകുന്നത് കണ്ടു.

അവൻ വണ്ടിയുമായി ലച്ചുവിനരികിൽ വന്നു.

ലക്ഷ്മീ വാ വേഗം കയറൂ.

അവൻ ധൃതിവച്ചു.

“ലച്ചു വേഗംതന്നെ ബൈക്കിൽ അവന്റെ പിറകിലേക്ക് കയറിയിരുന്നു.”