താമര മോതിരം – ഭാഗം -16- ഡ്രാഗൺ 388

മുറ്റത്തു മാവിന്റെ ചുവട്ടിൽ പൂ കൂടാ കൊണ്ട് വച്ച് സഞ്ജു – അവിടെ ഇരുന്നു എന്തോ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന കറുപ്പനും ജാനകിയും തിരുമുല്പാടിനോടും ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഉണ്ടായ കാര്യം പറഞ്ഞു

ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കണ്ണനെ കളിയാക്കി എല്ലാപേരും കൂടി – കണ്ണൻ ഇളിഭ്യനായി നിന്ന് എല്ലാപരും പറയുന്നത് കേട്ടിട്ട് അകത്തേക്ക് കയറി പോയി

പോകുന്ന സമയത്തു കറുപ്പൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു – കണ്ണാ അമ്പലത്തിലേക്ക് പോകാൻ ഇറങ്ങിക്കോ , സമയമായി

കണ്ണൻ – തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ തന്നെ തലയാട്ടി കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി പോയി –

അവന്റെ കണ്ണിൽ തീ പോലെ എന്തോ എറിഞ്ഞു കത്തുന്നുണ്ടായിരുന്ന ചുണ്ടിൽ പരിഹാസ ചിരിക്കൊപ്പം –

നാവിൽ ഉരുവിടുന്ന മന്ത്രം ചെവിയിൽ തെളിഞ്ഞു കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ശിവം ശിവകരം ശാന്തം
ശിവാത്മാനം ശിവോത്തമം
ശിവമാർഗ്ഗ പ്രണേതാരം
പ്രണതോസ്മി സദാശിവം*

കണ്ണൻ കാഴ്ച്ചയിൽ നിന്നും മറഞ്ഞപ്പോൾ കറുപ്പന്റെ മുഖത്ത് നിന്നും ചിരി മാറി – പകരം സ്ഥായിയായ മുഖ ഭാവം കൈവരിച്ചു കറുപ്പൻ പറഞ്ഞു –

ഇപ്പോൾ കണ്ണൻ ചെയ്ത പ്രവർത്തി അവനെ കൊണ്ട് ചെയ്യിപ്പിച്ചത് ആണ് – ചിലപ്പോൾ അവൻ പോലും അറിയാതെ

സഞ്ജു :- ആര്:?

കറുപ്പൻ :- ആ പൂക്കൂട നോക്ക്

എല്ലാപേരും ആ പൂക്കൂടയിലേക്കു നോക്കി

ആ പൂ കൂടാ നിറയെ ഇലകൾ ആയിരുന്നു –

പറമ്പിലെ ഒരു മൂലയ്ക്ക് നിന്നിരുന്ന ചെറിയ ഒരു കൂവളത്തിലെ ഇലകൾ .

പിന്നെ എരിക്കിൻ പൂക്കളും

ഇത് രണ്ടും ഒരാൾക്ക് മാത്രം ഉള്ളത് ആണ് – ഒരാൾക്ക് മാത്രം

തിരുമുൽപാട് ചിരിച്ചു – കൂടെ ജാനകിയും

സഞ്ജു കണ്ണ് മിഴിച്ചു അവരെ നോക്കി – ശേഷം കറുപ്പാനോട് പറഞ്ഞു – ഈ പൂവിനും ഇലയ്ക്കും എന്താണ് പ്രത്യകത , ഇത് ആർക്കു വേണ്ടി മാത്രം ഉള്ളത് ആണ് ഗുരോ .

കറുപ്പൻ ചിരിച്ച ശേഷം പറഞ്ഞു

ഇത് കൂവളത്തില ആണ് – സാക്ഷാൽ ശങ്കരന്റെ ഇഷ്ട അർച്ചന വസ്തു