ഡെറിക് എബ്രഹാം 17 [അഹമ്മദ് ശഫീഖ് ചെറുകുന്ന്] 231

“ഹാ….വന്നോളൂ….പക്ഷേ, മറ്റുള്ള കുട്ടികൾക്ക് അത് മനസ്സിലാകാതെ നോക്കണം…അജിത്തിനോടും സേവിയറോടും കൂടി പറഞ്ഞേക്ക് ”

“ഓക്കേ ”

“നമ്മുടെ പതിനൊന്ന് കുട്ടികൾ അല്ലാത്ത മറ്റുള്ളവരുടെ വിവരങ്ങളൊക്കെ ശേഖരിച്ചോ..? ”

“അജിത്തും സേവിയറും അതാണ് ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്..”

” എന്നാലും നമ്മളൊക്കെ കേരളത്തിലും തമിഴ്നാട്ടിലും മുഴുവൻ പരിശോധിച്ചിട്ടും , ഈ പതിനൊന്ന് പേരെ കാണാതായത് മാത്രമല്ലേ അറിയാൻ പറ്റിയുള്ളൂ…. എന്നിട്ടും ഇവിടെ കണ്ടത് അമ്പതിൽ കൂടുതൽ കുട്ടികൾ….. ഇങ്ങനെ എന്നും എത്ര കുട്ടികൾ കാണാതെയാകുന്നുണ്ടാകും… അല്ലെടോ….? ”

“അതാണ് ഞാനും ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നത്…. ഇവരുടെ നാട്ടിലൊക്കെ പോലീസുകാർ എന്താ ചെയ്യുന്നത്… കൈയ്യും കെട്ടി നോക്കി നിൽക്കുകയാണോ…. അവരെയൊക്കെയാണ് ആദ്യം വെടിവെച്ചു കൊല്ലേണ്ടത്….”

“ഞാൻ അമൃതയുടെയും ആതിരയുടെയും കാര്യം ഇപ്പോൾ വിളിച്ചു അന്വേഷിച്ചു…കുട്ടികളെ കാണാതാകുന്നതൊക്കെ സ്ഥിരം പരിപാടിയായത് കൊണ്ട് പോലീസൊന്നും ആ വിഷയത്തിൽ അത്ര ശ്രദ്ധ കൊടുക്കുന്നില്ല… എഫ്ഐആർ പോലും എഴുതാതെ , പരാതിക്കാരെ ഓടിച്ചു വിടുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്….
ഇതേ അവസ്ഥ തന്നെയായിരിക്കും എല്ലായിടത്തും…
അങ്ങനെയുള്ള ഒരുത്തനും ഇനി പോലീസ് സേനയിൽ ഉണ്ടാവില്ല എന്ന് മധുവങ്കിളിന് CM വാക്ക് കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്…”

“പാവപ്പെട്ടവരുടെ ആകെയൊരു ആശ്രയമാണ് പോലീസ് സ്റ്റേഷൻ…. നമ്മളും ഇങ്ങനെയായാൽ എവിടെയാ നാട് നന്നാവുക ? ”

“നാടൊക്കെ നന്നാകുമെടോ..
സമയമുണ്ടല്ലോ…
ഏതായാലും താനും അങ്ങോട്ട് ചെല്ല്….
പറഞ്ഞത് ഓർമയുണ്ടല്ലോ..
മറ്റുള്ളവർക്ക് മനസ്സിലാകാത്ത രീതിയിൽ വേണം ആ കുട്ടികളെ മാറ്റാൻ ”

“ഓക്കേ ഡെറിക്..”