ഡെറിക് എബ്രഹാം 17 [അഹമ്മദ് ശഫീഖ് ചെറുകുന്ന്] 231

അതിന് ശേഷം ഡെറിക്കിന്റെ വരവിനായി കാത്തു നിന്ന് കൊണ്ട് അവരെല്ലാവരും വീട്ടിലേക്ക് കയറിപ്പോയി…

ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ദൂരെ നിന്നും ഒരു വണ്ടിയുടെ ശബ്ദം കേട്ടു… വൈകാതെ തന്നെ ഡെറിക്കിന്റെ ഇന്നോവ വീടിന്റെ ഗേറ്റും കടന്നു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി..
വീടിന്റെ മുന്നിലേക്ക് കയറ്റാതെ ഗേറ്റിന് അരികിൽ തന്നെ ഒരു വശം ചേർന്ന് അവൻ വണ്ടി നിർത്തി…
വീട്ടിലെ എല്ലാവരും ഉമ്മറപ്പടിയിൽ , ഡെറിക് വണ്ടിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങുന്നതും പ്രതീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട് കണ്ണും നട്ടിരുന്നു….
ഗീതയോടും കുട്ടികളോടും വണ്ടിയിൽ തന്നെ കുറച്ചു നേരം കാത്തു നിൽക്കാൻ പറഞ്ഞതിന് ശേഷം , ഡെറിക് വണ്ടിയിൽ നിന്നിറങ്ങി…അവനെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ കുട്ടികളൊക്കെ അവന്റെയടുത്തേക്ക് ഓടിപ്പോയി….. എല്ലാവരും അവനെ കെട്ടിപ്പുണർന്നു…അവനവരെയും കൂട്ടി വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു…

അവൻ അകത്തേക്ക് കയറാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ തന്നെ അച്ഛനമ്മമാരൊക്കെ അവന്റെയടുത്ത് വന്നു.. ചിലർ അവനെ ആലിംഗനം ചെയ്തു… ചിലർ തലയിൽ കൈയും വെച്ചു കൊണ്ട് അനുഗ്രഹിച്ചു…ചിലർ കവിളത്ത് ഉമ്മയും കൊടുത്തു.

അപ്പോഴാണ് തന്റെ കാല് പിടിച്ചു കരഞ്ഞ അമ്മയെ അവനവരിൽ തിരഞ്ഞത്…. ആൾക്കൂട്ടത്തിനിടയിൽ നിന്നും അവർ സന്തോഷത്തോടെ അവനരികിലേക്ക് നടന്നടുക്കുന്ന മനോഹരമായ രംഗം അവന്റെ മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു..
അവനരകിലെത്തിയ ഉടനെ അവനെയവർ ചുംബനങ്ങളാൽ മൂടി…കുട്ടിയെ തിരിച്ചു കിട്ടിയ സന്തോഷം ഏത് രീതിയിലാണ് പ്രകടിപ്പിക്കേണ്ടതെന്നറിയാതെ വെമ്പുന്ന കാഴ്ച അത്രയും അത്രമേൽ സുന്ദരമായിരുന്നു…

എല്ലാവരുടെയും സ്നേഹവിരുന്നിന് ശേഷം ഡെറിക് അജിത്തിനെയും സേവിയറെയും കൂട്ടി ,വീടിനകത്ത് അവരെ കാത്തു നിൽക്കുന്ന കമ്മീഷണറുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി….
അദ്ദേഹത്തിന്റെ സന്തോഷത്തത്തിനും അതിരില്ലായിരുന്നു….
അദ്ദേഹവും ആനന്ദത്താൽ അവരെ കെട്ടിപ്പുണർന്നു…