ഡെറിക് എബ്രഹാം 17 [അഹമ്മദ് ശഫീഖ് ചെറുകുന്ന്] 231

“ഇപ്പോൾ ചേച്ചിയും ചേട്ടായിയുമൊക്കെ കൂടി നിങ്ങളെ ആ ദുഷ്ടന്മാരുടെ അടുത്ത് നിന്നും രക്ഷിച്ചില്ലേ….
അവർ ചീത്ത മനുഷ്യരാണ്….നാടിനും നാട്ടുകാർക്കും ഉപദ്രവം ചെയ്യുന്നവർ…
അങ്ങനെയുള്ളവരെ പിടിക്കലാണ് ഞങ്ങളുടെ ജോലി..
ഇനിയും അത് പോലെയുള്ളവരെ പിടിക്കേണ്ടേ…
ഞങ്ങളാണ് നിങ്ങളെ രക്ഷിച്ചവർ എന്ന് എല്ലാവരും അറിയുമ്പോൾ , ചിലപ്പോൾ ആ ദുഷ്ടന്മാരും അറിയില്ലേ….
അപ്പോൾ അവർ ഓടിപ്പോവില്ലേ…
അല്ലെങ്കിൽ ഞങ്ങളെയൊക്കെ അപായപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിക്കില്ലേ….
നിങ്ങളെ പോലെ , അവരുടെ കെണിയിൽ പെട്ടിരിക്കുന്ന മറ്റു കുട്ടികളെ രക്ഷിക്കാനാവില്ലല്ലോ…
അവർ ആരുമില്ലാതെ തനിച്ചാവില്ലേ…
അത് കൊണ്ടാണ് ആരും അറിയേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞത്…
എല്ലാവരും അറിയാതിരിക്കലല്ലേ നല്ലത് ?
നിങ്ങൾ തന്നെ പറ ”

“ശരിയാണ്…
ആരും അറിയേണ്ട…
അല്ലേ ചേച്ചീ…”

“അല്ലാതെ പിന്നെ…”

“അപ്പോൾ ഞങ്ങളെ പോലെ ഇനിയും കുറേ കുട്ടികൾ അവരുടെ കെണിയിൽ പെട്ടിട്ടുണ്ടാകും അല്ലേ….? ”

അത് കേട്ടപ്പോൾ ഡെറിക്കും ഗീതയും പരസ്പരം നെടുവീർപ്പോടെ നോക്കി…..

“ഇനി പേടിക്കേണ്ടല്ലോ..ഞങ്ങളുടെ ചേട്ടായിയും ചേച്ചിയുമൊക്കെ എല്ലാവരെയും രക്ഷിക്കില്ലേ….. അത് മതി…”

ഡെറിക് അവരെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു…