എന്റെ ഉമ്മാന്റെ നിക്കാഹ് 3 [നൗഫു] 1851

 

“ഓടിയ ക്ഷീണവും…

 

മതിലിനു മുകളിലൂടെ എറിഞ്ഞപ്പോൾ ഉണ്ടായ പരിക്കുകളും എന്നെ തീർത്തും അവശനാക്കുവാനായി തുടങ്ങിയിരുന്നു.. കണ്ണുകൾ പതിയെ അടയാൻ തുടങ്ങുന്നത് പോലെ..”

 

+++++

 

“കണ്ണിന് മുന്നിൽ.. വലിയുമ്മയെ കാണുന്നു..

 

അവർ ഞാൻ വരുന്ന സമയം കഴിഞ്ഞട്ടും കാണാതെ പേടിച്ചിട്ട് വഴിയിലേക് കണ്ണും നട്ട് ഇരിപ്പുണ്ടാവും.. കയ്യിൽ തസ്ബീഹ് മാല യും പിടിച്ചു.. തന്റെ വേവലാതി മുകളിലുള്ളവനോട് വിറക്കുന്ന ചുണ്ടിനാലെ ഇടക്കിടെ പറഞ്ഞു ഇടങ്ങേറ് ആകുന്നുണ്ടാവും..

 

അവനറിയാതെ ഇവിടെ ഒന്നും നടക്കുന്നില്ലല്ലോ… വല്ലിമ്മ…

 

++++

 

നല്ല ബലമുള്ള ഒരാൾ എന്റെ പുറത്ത് കിടക്കുന്നുണ്ട്.. അയാളുടെ ശരീരത്തിന്റെ ബലം താങ്ങുവാൻ കഴിയാതെ എന്റെ മേല് മുഴുവൻ ഞെങ്ങി ഞെരിയുന്നത് പോലെ… എന്റെ ശരീരം മുഴുവൻ അയാൾ പട്ടിയെ പോലെ മണത്തു നോക്കി…