നിങ്ങൾ ഒരു മാന്ത്രികൻ ആണ്‌ ഹർഷേട്ടാ.
ഞാനും അമ്മയും ഒരുമിച്ചു ഇരുന്ന വായിച്ചത്. അമ്മ ആകെ ത്രിൽ അടിച്ചു ഇരിക്കാ. വലിയ ഫാൻ ആണ്‌ ചേട്ടന്റെ.

Harshan bro adutha partil ravane ulpedutham enna comment kandu parayan kanicha manasinu orupad nandhi ind brooo

ഹർഷൻ ചേട്ടാ,

ഈ ഭാഗം റിവ്യൂ ഇടണോ എന്ന് പോലും ഞാൻ ചിന്തിച്ചു കാരണം, ഒന്നുടെ ഈ ഭാഗത്തിലെ പല പോർഷൻസ് വായിക്കാൻ എനിക്ക് ആകില്ല. അത്ര മാത്രം ആഴത്തിൽ ഓരോ കഥാപാത്രവും ഇമ്പാക്ട് ഉണ്ടാക്കി. വായിച്ചു കഴിഞ്ഞു മുന്ന് മാണി വരെ ഉറക്കം പോലും വരുന്നില്ലായിരുന്നു, ലിസ്റ്റിൽ അല്ലെർജിയുടെ ടാബ്ലറ്റ് കഴിച്ചു, അതിനു ഒരു മയക്കം ഉണ്ട് അങ്ങനെ എന്തായാലും ഉറക്കം കിട്ടി. വാക്കുകൾ കൊണ്ട് ഇങ്ങനെ മനുഷ്യ മനസ്സുകളെ കൈയിൽ എടുക്കുമ്പോൾ, ഇത്തിരി എങ്കിലും വിഷമം ഉണ്ടാക്കുന്നത് കുറച്ചു കൂടെ എന്ന് അപേക്ഷിക്കുവാ. അറിയാം അപ്പുവിന്റെ പ്രയാണത്തിൽ ഈ വിഷമതകളും കഷ്ടതകളും ആവിശ്യം ആണ് അവന്റെ ലക്‌ഷ്യം പൂർത്തിയാകാൻ എന്ന്. എങ്കിലും, ബാലു ചേട്ടൻ , ചിന്മയ ഒക്കെ വലിയ നീറ്റൽ തന്നെ ആയിരുന്നു .

മനുവിന്റെ ബാലു ചേട്ടനോട് ഉള്ള സമീപനം, അവൻ എത്ര നല്ല മനസ്സിന് ഉടമ ആണെന്ന് കാണിക്കുന്നു, അതെ സമയം ബാലുവിനെ അവൻ എത്ര മാത്രം സ്നേഹിക്കുന്നു ബഹുമാനിക്കുന്നു എന്നും കാണിക്കുന്നു. ബാലുവും മനുവിനെ ഒരുപാട് സ്നേഹിക്കുന്നു എന്ന് മനസ്സിലായി. ബാലുവിന് എന്തോ സീരിയസ് വേദന ഒരുപാട് ഉണ്ടാക്കുന്ന അസുഖം ഉണ്ട് എന്ന് ഈ ഭാഗത്തിൽ വെക്തം ആയി , നേരത്തെ തന്നെ അതിന്റെ സൂചന ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും. അപ്പുവിന്റെ മിസ്റ്ററിയുടെ കൂടെ ബാലുവും ഒരു വലിയ മിസ്റ്ററി ആയി മാറുന്നു. ഇത്രയും നാളും അപ്പുവിന്റെ കഥ ആയിരുന്നു എങ്കിൽ ഇന്ന് ഇത് ബാലുവിന്റെയും, മനുവിന്റെയും ചിന്മയായുടെയും അനുപമയുടെയും കഥ കൂടി ആയി. ഓരോ കഥ പാത്രവും മനസ്സിൽ അങ്ങ് പതിഞ്ഞു. ബാലുവിനെ കൊല്ലല്ലേ ചേട്ടാ, പുള്ളികാരനെയും ഒത്തിരി ഇഷ്ടം ആയി. ബാലുവിന് അസുഖത്തെ കുറിച്ച് ചിന്മയിയോട് പറഞ്ഞു, മനുവിനോടും പറയാവുമരുന്നു. പാവം.

പിന്നെ ചിന്നു… ഒരു ട്രാൻസ്ജൻഡർ യുവതിയുടെ വിഷമതകളും കഷ്ടപ്പാടും സങ്കടവും, ഏറ്റവും കുറഞ്ഞ വാക്കുകളിൽ ഹൃദയത്തിൽ ആഴത്തിൽ മുറിവേൽപ്പിച്ചു. സമൂഹത്തിലും സ്വന്തം കുടുംബത്തിലും ഇന്നും അവർ അനുഭവിക്കുന്ന ആ കഷ്ട്ടപാട്… അത് ഒരുപാട് മനസ്സിനെ ഉലക്കുന്നതാ…അതെ പോലെ ചിന്നുവിന്റെ ബാലുവിനോടുള്ള പ്രണയം. അവർക്കും വികാരങ്ങൾ ഉണ്ട്, വിഷമങ്ങൾ ഉണ്ട് , പ്രണയം ഉണ്ട്… ഇതെല്ലം സമൂഹം ഇനിയും മനസ്സിലാക്കിയിട്ടില്ല എന്നും അവരെ നികൃഷ്ട ജീവികൾ ആയി കാണുന്നു എന്നും ഓർക്കുമ്പോൾ ഒത്തിരി ഒത്തിരി വിഷമം. ചിന്നുവിന്റെ ഉള്ളിലെ കുട്ടിത്തം വളരെ ഓമനത്തം ഉള്ളത് ആയിരുന്നു.

മഞ്ഞും രുചിയും അനുരാഗവും

ഈ ഭാഗം ഞാന്‍ വളരെ എന്‍ജോയ് ചെയ്തു വായിക്കാന്‍ ആയി ഇരുന്നു എങ്കിലും ആദ്യം വായിച്ചപ്പോള്‍ എല്ലാ കാഴ്ചയും ആസ്വദിക്കാന്‍ ആയില്ല. ആ ബി‌ജി‌എം കൂടെ ഇട്ടപ്പോള്‍ ഒരുപാട് വിഷമം തോന്നി. ബാലുവിന്‍റെ കാര്യം ഓര്‍ത്ത് ടെന്‍ഷന്‍ ആയിരുന്നു. ഇന്ന് വീണ്ടും ആ ഭാഗം എടുത്തു വായിച്ചു , അപ്പോള്‍ നല്ല ഫീല്‍ കിട്ടി. ചിന്നുവിന്‍റെ പ്രണയം , ബാലുവിന്‍റെ വിഷമം ഒക്കെ ഒരുപാട് ഒരുപാട് ഫീല്‍ ഉണ്ടാക്കി.

കാഴ്ചാകള്‍ ഒക്കെ അതി മനോഹരം ആയി ഇരുന്നു. ആനകളുടെ സഞ്ചാരം, അത് കണ്ട ചിന്നുവിന്‍റെ കൌതുകം , ഞങ്ങളെയും കൌതുകത്തില്‍ ആക്കി. താരത്തൂര്‍, ഒരു രക്ഷയും ഇല്ലായിരുന്നു. മിന്നാമിനിന്‍റെ നുറുങ്ങുവെട്ടവും , താരങ്ങളുടെ ശോഭയും നക്ഷത്ര ലോകവും … മാസ്മരികം ആയിരുന്നു. ചിത്ര താരക ഒരു നൊംബരം ആയി. അവിടെ മനസ്സില്‍ അപ്പുവിനെയും പാറുവിനെയും പോലെ തോന്നി. അമ്മ എന്ന വികാരം , ആത്രേയും മഹാതമ് അല്ല നക്ഷത്ര ലോകം പോലും. അമ്മയുടെ മുലപാലിന്റെ മാതുര്യം ആണ് ഏറ്റവും ശ്രേഷ്ഠം എന്നു വീണ്ടും ഓര്‍മിപ്പിച്ചതിന് നന്ദി, ഒപ്പം ചേട്ടന്‍റെ അമ്മയോട് ഒരുപാട് നന്ദി, ഈ മുതലിനെ ഞങ്ങള്‍ക്ക് എല്ലാം തന്നതിന്. അവിടെയും ചിന്നുവിന്‍റെ നോവു ശെരിക്കും ഓരോ വായനകരനെയും നെഞ്ചു പൊള്ളിച്ചൂ . മഞ്ഞു പെയുന്ന ആ വഴികളിലൂടെ ഉള്ള യാത്ര എന്നും ഓര്‍ക്കാനായി ഒരുപാടു കുളിരും സമ്മാനിച്ചു. ആ ബി‌ജി‌എം ഈ ഭാഗത്തിന് വേണ്ടി ഉണ്ടാക്കിയത എന്നു തോന്നിപ്പോയി.

—————————————

മനു അനുപമ പ്രണയം, ഒരു ഈ ഭഗ്ത്തില്‍ മരുഭൂമിയിലെ മഴ എന്ന പോലെ കുളിര്‍മ്മ സമ്മാനിച്ചു. അവരും പ്രണയിക്കട്ടെ, മനു ഇനി എങ്കിലും അവന്റെ ഇഷ്ടം തുറന്നു പറയണം. അത് ആണ് എന്റെ അഭിപ്രായാം. മുഗള്‍ റോയല്‍ ഡിഷ് നവരത്ന കുറുമ വായില്‍ വെള്ളം നിറച്ചു. അനുപമയുടെ അച്ഛനെ കുറിച്ചുള്ള ഓര്മകള്‍ വീണ്ടും നൊംബരം ആയി.

ചിന്നുവിന്‍റെ ചെറിയ ചെറിയ ആഗ്രഹങ്ങളും പ്രണയവും എന്തു ഫീല്‍ ആയിരുന്നു എന്നോ, ബാലുവിന് അവളെ മനസ്സ് തുറന്നു സ്നേഹിക്കാന്‍ ആകുന്നില്ലേ എന്നു തോന്നി പോകുന്നു. വീട്ടുകാര്‍ക്ക് ആര്‍ക്കും വേണ്ടാത്ത ചിന്നു അവര്‍ക്ക് വേണ്ടി തന്‍റെ കടമകള്‍ ചെയുന്നു. എത്ര ശ്രേഷ്ഠം ആയ കഥാപാത്രം ആണ് അവള്‍ , എത്ര നല്ല മനസ്സ് . ചിന്നു എന്നും എന്നും മനസ്സില്‍ ഉണ്ടാകും. റെസ്പെക്റ്റ് …

കുന്ദപുര കാഴ്ചകളും ഗംഭീരം ആയി. എനിക്കു അത് വായിച്ചപ്പോള്‍ കശ്മീര്‍ ആണ് മനസ്സില്‍ വന്നേ, വൂളാര്‍ ലേക്, അതൊക്കെ. വെണ്‍കുറിഞ്ഞി പൂകളും, തടാകവും, പള്ളിയും, എല്ലാം നല്ല ഒരു കാഴ്ച സമ്മാനിച്ചു. എങ്കിലും അവസാനം ടെന്‍ഷന്‍ തന്നെ ആയി , വിഷമവും. ബാല് ചേട്ടന്‍ ഓക്കെ ആകുമോ എന്നു, അപ്പു പാറു ഒന്നിച്ചില്ലെ എന്നു, ബാലു ചേട്ടന്‍ മരിച്ചാല്‍ അപ്പു എങ്ങനെയാ ഒറ്റയ്ക്ക് ആകുന്നേ, അവര്‍ തമ്മില്‍ എന്തു ബന്ധം. അതും കണ്‍ഫ്യൂഷന്‍ ആയി. അപ്പുവിന് വല്ല അപകടവും. അതും ടെന്‍ഷന്‍, ഇതിന്റെ മറുപടി കഥയില്‍ കൂടെ അറിഞ്ഞാല്‍ മതി, എങ്കിലും ടെന്‍ഷന്‍ കൊണ്ട് പറഞ്ഞതാ. ഞാന്‍ എന്‍റെ വികാരം പങ്ക് വച്ച് എന്നു മാത്രം.

ഇനി കഥ വീണ്ടും പറഞ്ഞു താരാന്‍ ചിന്‍മയിയെ മനുവും ആയി കൂട്ടി മുട്ടിക്കാന്‍ ആകും ബാലു രണ്ടു പേരെയും വിളിച്ചത്, അങ്ങനെ ആണേല്‍ ബാലു മരിക്കുമോ ??.. ആ ചോദ്യം മനസ്സിനെ അലട്ടുന്നു.

അപ്പുവിനെ മാലിനി സ്നേഹിക്കുന്നത് കാനുംബോള് , മാലിനിയോടുള്ള ഇഷ്ടം കൂടുന്നു. അതേ പോലെ റോയ്, അങ്ങനെ ഉള്ള ഫ്രെണ്ടിനെ കിട്ടാന്‍ , ഭാഗ്യം വേണം. റോയ് , ഒരുപാട് ഇഷ്ടം.

ചാരുവിന്‍റെ കഷ്ടപ്പാട് , ആലോചികന്‍ വയ്യ. എങ്ങനെ എഴുതി അത്. മനസ്സ് കളളി വച്ചേ അത് വായിക്കാന്‍ പോലും ആകുന്നുള്ളൂ. മനുഷ്യരുടെ പ്രതീക്ഷകള്‍ പോലും അസ്തമിച്ചു , പാവം ശിവശൈലമ് കാര്‍. കുലോത്തമനെ തൊലി ഉരിച്ചു എടുത്തു ചകാന്‍ വിടണം. മുത്യരമ്മ … അവരെ ദേഹം ആസകലം മുളക് പുരട്ടി ചുട്ടെടുക്കണം, അവള്‍ പട്ടിണി കിടന്നു നരകിക്കണം, ഒറ്റയടിക്ക് കൊല്ലരുത് . എന്തായാലും ചുടല കിടിലം പണി കൊടുത്ത പോയത്. അത് ഒത്തിരി ഇഷ്ടം ആയി.

ഭദ്രമ്മയുടെ വല്‍സല്യം , ഹരിതയുടെ സ്നേഹം … അപ്പു ശെരിക്കും ഭാഗ്യവാന്‍ തന്നെ. പിന്നെ ലിപിയുടെ കാര്യം, തമിഴ് ബ്രാമി ആണെന്ന് ഞാന്‍ നോക്കി , കുറച്ചു ലെറ്റേര്‍സ് കണ്ടു പിടിച്ചു , അതെല്ലാം വേസ്റ്റ് ആയി .

ആമ്രപാലി , ഈ ഭാഗം അവളോടു ഒരുപാട് ഇഷ്ടം തോന്നി. Sappu പറഞ്ഞ പല കാര്യങ്ങളും { അവന്‍റെ ട്രെയിലര്‍ } ഉള്ളത് ആമ്രപാലി പറഞ്ഞു , സ്നേഹിക്കാന്‍ ആരും ഇല്ല , സ്നേഹികന്‍ അറിയില്ല. എങ്കിലും അവള്‍ക്ക് നല്ല ഒരു മനസ്സ് ഉണ്ട്. ഒരുപാട് അവളെ കളിയാക്കി ഞാന്‍, എന്നാല്‍ ഇപ്പോള്‍ ഒരുപാഡ് ബഹുമാനവും ഉണ്ട്. അവളുടെ ഭാഗം നോക്കുമ്പോള്‍ , അവള്‍ ശരി തന്നെയാ. പക്ഷേ എന്തു കൊണ്ട് പാറുവും ആമ്രപാലിയും ഒരേ പോലെ സ്വപ്നം കാണുന്നു, അത് ഒരു വീണ്ടും സമസ്യ ആയി വരുന്നു.ബി ദുബൈ ഈ സുവര്‍ണ്ണ കാന്തി തൈലം എവിടെ കിട്ടും … അതിന്‍റെ കൂട്ടോക്കെ അടിപൊളി ആയി എക്സ്പ്ലേയിന്‍ ചെഉത്. ഇങ്ങനെ ഉള്ള അറിവുകള്‍ കൂടെ ആണ് സ്റ്റോര്‍യിക്ക് ഒരു ലൈഫ് തന്നെ കൊടുക്കുന്നതില്‍ വലിയ പങ്കുള്ളത്.

പിന്നെ എന്തു കൊണ്ട് നന്ദികേശന്‍ പോയി എന്നത് വീണ്ടും കണ്‍ഫ്യൂഷന്‍. അതും എന്തേലും വലിയ കാരണം കാണും, എനിക്കു തോന്നുന്നത്, രുദ്ര തേജന്‍ സംരക്ഷണത്തിന് വരുന്നുണ്ട്, ഇനി എന്തിനാ നന്ദി. അതാകും എന്നാണ്. പിന്നെ ഭ്രാന്തന്‍ ആയ വൃദ്ധ ബ്രമനന്‍ വന്നതും പറഞ്ഞതും ഒക്കെ കിടിലം romanjification ആയിരുന്നു, കുലോത്തമന്റെ പേടിയും, ആഹാ, ഭൃഗു.

ശിവ പാറു ബന്ധം വീക് ആകുന്നത് കാണുമ്പോ തന്നെ മനസ്സിന് എന്തു സുഖം. അപ്പുവിനെ ഓര്‍ത്ത് പാറു വേദനിക്കുമ്പോള്‍ അതും സന്തോഷം. ഇന്ദുവിന്‍റെ സഹായം തേടിയതും, അവര്‍ തമ്മില്‍ ഉള്ള കോണ്‍വര്‍സേഷന്‍ ഒക്കെ അല്പം റിലാക്സിംഗ് ആയിരുന്നു മനസ്സിന്. ഫാന്‍ ഫൈറ്റില്‍ ഉള്ളത്തും, റിവ്യു ഇടുന്നതില്‍ ഉള്ളതും പലതും കഥയില്‍ വരുന്നത് കൊണ്ട് ഒരുപാട് നന്നാകുന്നുണ്ട്. ആദിയുടെ മനസ്സില്‍ ശിവ ശൈലമ് എന്ന സ്പാര്‍ക്ക് വീണു. അത് ഇനി ഒരു കാട്ടു തീ ആയി മാരും, രുദ്രന്‍റെ താണ്ഡവത്തിന്റെ ഒപ്പം ഉള്ള സകലതും ഭസ്മം ആകുന്ന തീ. പിന്നെ ഇന്ദുവിന്‍റെ വീരന്‍ ആയ അമ്മാവനെ ആദി പഞ്ഞികിടുന്ന സീന്‍ എനിക് വേണ്ടി സ്പോണ്‍സര്‍ ചെയ്യണം എന്നു അപേക്ഷികുന്നു.

പറുവിന്റെ സ്വപ്നവും മുഖം ഇല്ലാത്ത ഗന്ധര്‍വനും, ആ വീണനാദവും മനസ്സില്‍ കാണുകളില്‍ കാതുകളില്‍ ഒക്കെ ഒരു പ്രേതേക ഫീല്‍ ഉണ്ടാക്കി. ഇനി ഈ ഭാഗം എനിക്കു പെര്‍സോണല്‍ ആയി ഇഷ്ടം ആകാത്ത കാര്യം പനിനീര്‍ മല ഇന്‍സിഡെന്‍റ് പാറു അറിഞ്ഞതാ. അവള്‍ അത് അറിയാതെ അപ്പുവിനോടു ഇഷ്ടം തോന്നണം. എങ്കിലും പാറു അത് അറിഞ്ഞ രീതിയും അവള്‍ അറിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഉള്ള വികാരവും, എക്സ്പ്രെഷന്‍ ഒക്കെ കണ്‍മുന്നില്‍ തന്നെ കാണുന്ന രീതിയില്‍ എഴുതി , അതിനു ഹാറ്റ്സ് ഓഫ് .. ഒരുപാട് നന്ദി… ഞാന്‍ 3 തവണ വായിച്ചു ആ ഒരു പാര്‍ട്ട് മാത്രം. അവിടെയും ഇങ്ങനെ ഉള്ള കാര്യം അറിയാത്ത ഒരു കൊച്ചു കുട്ട്യുടെ ഇന്നസെന്‍സ് പാറുവില്‍ കണ്ടു, നല്ല ക്യൂട് ആയി അത്. ദേവിക അപ്പുവിന്‍റെ പ്രണയം പറയാതെ ഇരുന്നതു അല്പം സ്വാര്‍ഥത കൊണ്ട് അല്ലേ. മാലിനി പാറു സംസാരം അതേ പോലെ തന്നെ ഭംഗി ആയിരുന്നു.

ശ്യാം ചെക്കനെ അങ്ങ് ആരാധിക്കുവാനല്ലോ. നമുക് ശ്യാമിനെ ഒരു മഹാദേവ ഭക്തന്‍ ആകണം. പിന്നെ ആപ്പ് എന്തോ പുകക്കുന്ന കാര്യം പറഞ്ഞില്ലേ ..അത് എന്താ എന്നു മനസ്സിലായില്ല.

ഇനി ഈ ഭാഗം എനിക്കു ഏറ്റവും വിഷമം തോന്നിയ കാര്യം. അപ്പു അവന്‍റെ ക്യാരക്ടര് വിരുദ്ധം ആയി ആണ് പാറുവിനോടു പെരുമാറുന്നെ. അവള്‍ ദേഷ്യ പേടപ്പോള്‍ പോലും കേട്ടിരുന്ന ആദി ഇന്ന് അവള്‍ മാപ്പ് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഓക്കെ എന്നു പോലും പറഞ്ഞില്ല.അത് ആദി അല്ല. പാറുവിനെ ഏറ്റവും അറിയാവുന്ന ആദി അല്ല ആ സംസാരിച്ചത്. അവള്‍ കാരണം ലക്ഷ്മി അമ്മ പോയി എന്ന ചിന്ത ആണോ അതിനു കാരണം… അറിയില്ല. അവന്‍ നിശ്ചയത്തിന് പോയപ്പോള്‍ മോശം ആയി പെരുമാറി ഇല്ല, പ്രത്യക്ഷത്തില്‍ കാരണം ഇല്ലാതെ ആണ് അപ്പു ഇപ്പോ ദേഷ്യ പ്പെടുന്നെ എന്നു തോന്നുന്നു പാറുവിനോടു. ലക്ഷ്മി അമ്മയെ അധികേശ്പ്പിച്ചേ പിന്നെ അപ്പു മിണ്ടിട്ടില്ല.. എങ്കിലും ഇപ്പോള്‍ പാറു മാപ്പ് പറയുമ്പോള്‍ കേള്‍ക്കാന്‍ ഉള്ള ക്ഷേമ എങ്കിലും അവന്‍ കാണിക്കണം. മറ്റുള്ള ആരും വിശ്മിക്കുന്ന കാണാന്‍ ഇഷ്ടം അല്ലാത്ത അപ്പു പാറുവിനെ വിശ്മിപ്പിക്കുമ്പോള്‍ സങ്കടം തോന്നുന്നു. ഒരുപക്ഷേ എനിക്കു അപ്പുവിനോടും പാറുവിനോടും ഉള്ള അമിതം ആയ സ്നേഹം കൊണ്ട് ആകും തോന്നുന്നേ. എങ്കിലും അപ്പു ആരെയും വേദനിപ്പിക്കുന്നത് ഇഷ്ടം അല്ല. മാലിനി പാറുവിനെ വഴക്കു പറഞ്ഞത് അടിപൊളി ആയിരുന്നു. അവള്‍ക് അതിന്‍റെ അവിഷ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു.

അവസാനം ആയി ഇന്ദു ശിവ ശൈലത്ത് ഉള്ള ആരെങ്കിലും പറ്റി ആകും പറയുന്നെ എന്ന ഞാന്‍ വിചാരിച്ചെ , ലിപി ക്രാക്ക് ചെയ്യാന്‍. എന്നാല്‍ അത് മിഥിലയിലേക്ക് തിരിച്ചു വിട്ടു. അങ്ങനെ ഞങ്ങടെ ചെക്കന്‍ ശപ്പുണ്ണിയിടെ മാസ്സ് എന്‍ട്രി . ആദി എങ്ങനെ ശൈവിക് ബ്രാമി സ്ക്രിപ്റ്റ് അറിയുന്ന ആളെ കണ്ടു പിടിക്കും. ആരാകും ആയാള്‍ എന്ന കിടിലം സസ്പെന്‍സ്. ഇനി കുറച്ചു കളികള്‍ മിഥിലയില്‍ , അവിടെ നിന്നും ശിവ ശൈലത്തേക്കും. രുദ്ര തേജന്‍റെ രൌദ്ര താണ്ഡവം കാണാന്‍ കാത്തിരിക്കുന്നു.

ഓവര്‍ആള്‍ ഈ പാര്‍ട്ട് സൂപ്പര്‍ ആയിരുന്നു. എല്ലാം നല്ല ഇമോഷനല്‍ ആയി, ഒരുപാട് സങ്കടം വന്നു കരഞ്ഞു. അതൊക്കെ ഇവര്‍ ഒക്കെ മനസ്സില്‍ ആഴത്തില്‍ പതിഞ്ഞത് കൊണ്ട് ആകും. ഈ ഭാഗം ഇത് വരെ ഉള്ളതില്‍ എനിക്കു ഇഷ്ടം അല്ലാത്ത ഭാഗം ആണ് അത് കൊണ്ട്. പക്ഷേ എഴുതും വര്‍ണനയും എല്ലാം അതുല്യം തന്നെ ആണ്.

ഇതാണ് എന്‍റെ അഭിപ്രായം ഈ ഭാഗത്തെ പറ്റി , ചേട്ടാ …

iഒരുപാട് സ്നേഹത്തോടെ

Jeevan