പ്രണയ നൊമ്പരം [മനൂസ്] 3008

പെട്ടെന്ന് തന്നെ പുഞ്ചിരി വരുത്തിക്കൊണ്ട് അവൻ എന്തോ പറയാൻ ആഞ്ഞതും……

“ആരാ ഇത്….. മെജോയോ…..നീ എപ്പോ വന്നു…..”
അപ്പച്ചനായിരുന്നു അത്….. എവിടെയോ പോയിട്ടുള്ള വരവായിരുന്നു…

“ആ ഞാൻ കുറച് നേരമായി അങ്കിൾ വന്നിട്ട്….വന്നപ്പോ നിങ്ങളെ ആരെയും കണ്ടില്ല… പിന്നെ ജിജോയോട് സംസാരിച്ചിരുന്നു….”

“ആ ഞങ്ങള് പള്ളി വരെ ഒന്നു പോയതാ…..ആരെയും വിളിച്ചില്ല ,,നീ പുറത്തായോണ്ട് വരാനും കഴിയില്ലല്ലോ അതാ വിവാഹം അറിയിക്കാഞ്ഞെ…..”

“അത് സാരമില്ല അങ്കിൾ….. എല്ലാം നേരെ ആയല്ലോ ഇപ്പോ….”
എന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ആണ് അവൻ അത് പറഞ്ഞത്…..

കുറച് നേരത്തെ സംഭാഷണത്തിനൊടുവിൽ അവൻ പോകാൻ ഇറങ്ങി…..

“അപ്പൊ വീണ്ടും കാണാം…..എനിക്ക് കാണാതിരിക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ…….”

ആരും കേൾക്കാതെ എന്നോട് അങ്ങനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൻ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി…. അവന്റെ വാക്കുകളിൽ എന്തോ ഒന്ന് കരുതിയിട്ടുണ്ട്….

എന്റെ മനസ്സിലെ സംശയങ്ങൾ ഒന്നുകൂടി കൂടി..

തിരിച് മുകളിലെ പടി ഞാൻ നിരവധി ചോദ്യങ്ങളും ഇട്ടുകൊണ്ട് കയറി മുറിയിൽ എത്തി…. കട്ടിലിൽ അവൾക് അരികിൽ ഇരിക്കുമ്പോഴും എന്റെ മനസ്സ് തെളിഞ്ഞിരുന്നില്ല…..

“ഇച്ചായ എന്ന ഈ ആലോചിക്കുന്നെ……”

“ഏയ് ഒന്നുമില്ല…..”

“അല്ല എന്തോ ഉണ്ട്….. എന്നെ കെട്ടിയത് ബാധ്യത ആയിന്ന്‌ തോന്നുന്നുണ്ടോ…..”

ആ ചോദ്യം എല്ലാ ആലോചനകളെയും മറക്കാനുള്ള മരുന്നയിരുന്നു…. ഞാൻ അവളിലേക്ക് ചുരുങ്ങി…..

“എന്താ ജീന ഇത്‌……എന്റെ സ്നേഹത്തിൽ നിനക്ക് ഇനിയും വിശ്വാസം ആയില്ലേ….”

“അതല്ല ഇച്ചായ….. മനസ്സ് പലപ്പോഴും പതറുന്നു….. ഞാൻ കാരണം ഒരാളുടെ ജീവിതം നശിക്കുന്നു എന്ന തോന്നൽ…..”

“ഏയ് അങ്ങനെ ഒന്നും ആലോചിക്കേണ്ട…. നിന്നെ എനിക്ക് ഇഷ്ടമാണ്….. ഇതുവരെ എന്റെ സ്വന്തം എന്ന്‌പറയാൻ എനിക് ആരുമില്ലായിരുന്നു….. ഇപ്പൊ നീയുണ്ട് ഈ ഭൂമിയിൽ എന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ..ആ നിന്നെ അല്ലെ അപ്പൊ ഞാൻ സ്നേഹിക്കേണ്ടത്…. ഞാൻ ഒരിക്കലും നിന്നെ വിട്ട് പോകില്ല…..”

“അത് കേട്ടാ മതി എനിക്ക്…..”

“നീ നടക്കും….. അല്ല ഓടും….. എനിക്ക് വിശ്വാസമുണ്ട്….. ഇനിയുള്ള ദിനങ്ങൾ അതിനുവേണ്ടിയാണ് എന്റെ ശ്രമങ്ങൾ…. കർത്താവ് നമ്മെ കൈവിടുകെല്ല…..”
അവളുടെ തലയിൽ തലോടി ഞാൻ അത് പറയുമ്പോൾ നിറഞ്ഞ കണ്ണാലെ അവൾ എന്റെ കൈകൾ ചേർത്ത് പിടിച്ചു……

പിന്നീടുള്ള ദിനങ്ങൾ ഞാൻ സ്വർഗത്തിൽ ജീവിക്കുകയായിരുന്നു…എന്റെ ജീനക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ ജീവിക്കാൻ തുടങ്ങി….

ആ വീട്ടിൽ സന്തോഷം നിറഞ്ഞു…. അപ്പച്ചനും അമ്മയും എന്നെ മകനെ പോലെ സ്നേഹിച്ചു…

ഇടക്കുള്ള മെജോയുടെ വരവും അർത്ഥം വച്ചുള്ള സംസാരങ്ങളും അപ്പോഴും ഒരു കല്ലു കടിയായി തുടർന്നു…..

ജീനയുടെ എല്ല കാര്യങ്ങളും ഏറ്റെടുത്ത് ചെയ്യാൻ ഇപ്പോൾ ഞാൻ പ്രാപ്തനായി….. ഒരു ഭാര്യയുടെ എല്ലാ കടമകളോടെയും എന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ കഴിയാത്തതിന്റെ വിഷമം അവളിൽ അപ്പോഴും ബാക്കിയായിരുന്നു…..