അയാൾ തുടർന്നു പറയുന്നതൊന്നും അവൾ കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.
“വയ്യ കരയുവാൻ വയ്യ…..
എനിക്കിതിനൊന്നും അർഹതയില്ല…..
പുറമേ നിഷേധിക്കുമ്പോഴും ഉള്ളിന്റെയുള്ളിൽ മോഹിച്ചുപോയതുതന്നെ തെറ്റായിരുന്നു……!
ഞാനൊരു വേശ്യയായിരുന്നു …..!
വെറുമൊരു വേശ്യ…. !
സ്വയം വിലക്കിയെങ്കിലും ഹൃദയത്തിനുള്ളിലെ മോഹപക്ഷി വീണ്ടും സങ്കടത്തോടെ ചിറകടിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോൾ ശ്വാസം മുട്ടുന്നതുപോലെയും ചങ്കു പിളരുന്നതുപോലെയും അവൾക്കു വീണ്ടും തോന്നുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
കണ്ണുകൾ നനയാതിരിക്കുവാൻ പാടുപെട്ടുകൊണ്ടു തൊണ്ടയിലെ വിങ്ങൽ അവസാനിപ്പിക്കുവാൻ രണ്ടുമൂന്നു തവണ മുരടനക്കി നോക്കി……!
പിന്നെയും ശ്വാസതടസ്സം തോന്നിയപ്പോൾ സാരിയുടെ തുമ്പു പിടിച്ചുയർത്തി മുഖം മറച്ചുകൊണ്ടു ചുമച്ചുനോക്കിയപ്പോൾ ആശ്വാസം അൽപ്പം കിട്ടി……!
ചുമയ്ക്കൊപ്പം ഒലിച്ചിറങ്ങിയ കണ്ണുനീരും തുടച്ചുകളഞ്ഞശേഷമാണ് മുഖത്തുനിന്നും അവൾ സാരി മാറ്റിയത്……!
“എന്തുപറ്റി മായമ്മേ…….”
ചുമക്കുന്നത് കണ്ടയുടനെ അയാൾ വേവലാതിയോടെ ചുമലിൽ തട്ടിക്കൊണ്ടു ചോദിച്ചെങ്കിലും ഒന്നുമില്ലെന്ന് ചുമൽ കുലുക്കുക മാത്രമാണ് ചെയ്തത്.
“സ്ഥലമെത്തി ……
മായമ്മ പോയി പർദ്ദ ബ്ലൗസ് വാങ്ങിയിട്ടുവരൂ…..
അതും വാങ്ങി നമുക്കു നേരെ പഴയ ഹോട്ടലിലേക്ക് പോകണം .
അവിടെനിന്നും എന്റെ ലാപ്ടോപ്പും കുറച്ചു സാധനങ്ങളും എടുക്കുവാനുണ്ട്…..
ഒന്നുരണ്ടു വർഷങ്ങളായി ഞാൻ സ്ഥിരമായി ഉപയോഗിക്കുന്ന മുറിയാണ് മായമ്മയുടെ കൂടെത്തന്നെ പോയി അതൊഴിയണം…..
പട്ടിയെയും പൂച്ചയെയും പോലെ ഇഷ്ടമുള്ളവരുടെയൊക്കെ കൂടെ ഇണചേർന്നുകൊണ്ടു ഊരു തെണ്ടിയുള്ള ജീവിതം ഒഴിവാക്കി……!
ഇനി ബിസിനസും വീടുമൊക്കെയായാണ് ജീവിതം…..!
??
?????????
I dont know how ur going to end this story u know that every 1 expecting a happy ending, hope it will end happily.