ചിങ്കാരി 9 [Shana] 424

ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തിട്ടും അവൾ അവിടെ തന്നെ നിന്നു പിന്നെ അകത്തേക്ക് നടന്നു… അകത്തു കേറിയപ്പോൾ അജിയുടെ മടിയിലിരുന്ന് കളിക്കുന്ന അമ്മുവിനെ കണ്ടപ്പോൾ ഉള്ളിലൊരു സങ്കടക്കടൽ ആർത്തു വന്നു. അവന് മുഖം കൊടുക്കാതെ അജിയുടെ അമ്മയോടും അച്ഛനോടും വിശേഷങ്ങൾ ചോദിച്ചിരുന്നു.

തന്നോട് മിണ്ടാതെ മട്ടുള്ളള്ളവരോട് അച്ചു സംസാരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അജിക്കാകെ വീർപ്പുമുട്ടൽ അനുഭവപ്പെട്ടു. എത്ര വർഷമായി, കാര്യമറിയാൻ ശ്രമിച്ചു മടുത്തു. തമ്മിൽ കാണുമ്പോൾ മുഖം തിരിക്കും. അവിടിരിക്കാതെ അവൻ പതുക്കെ പുറത്തേക്കിറങ്ങി.

അതുൽ രണ്ടുപേരെയും ശ്രദ്ധിക്കുവായിരുന്നു. എന്തായാലും ഇതിനൊരു തീരുമാനം വേണം.. ഇനി കാര്യങ്ങൾ അറിഞ്ഞേ പറ്റു രണ്ടുപേരോടു ചോദിച്ചാലും പറയില്ല . ഇന്നിനി ഇങ്ങനെ പോട്ടെ. ഇവിടെവെച്ചു വേണ്ട. അതുപിന്നെ ഒരു വഴക്കിലെ അവസാനിക്കു. ഒറ്റക്ക് വേണം സംസാരിക്കാൻ . എങ്കിലേ വ്യക്തമായി കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കിക്കാൻ പറ്റു. നാളെ രണ്ടിനെയും കൂട്ടി പുറത്തേക്ക് പോണം. അവൻ മനസ്സിൽ പലതും ആലോചിച്ചുറപ്പിച്ചു.

കുറേ കാലങ്ങൾക്കു ശേഷം ഒരുമിച്ചു കൂടുന്നത് കൊണ്ട് അന്നത്തെ ദിവസം എല്ലാർക്കും സന്തോഷം നിറഞ്ഞതായിരുന്നു , രണ്ടുപേർക്ക് ഒഴികെ സങ്കർഷഭരിതമായ മനസുമായി അവർ ഉറങ്ങാൻ കഴിയാതെ കാലപ്പഴക്കമുള്ള ഓർമകളിൽ ജീവിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു…

രാവിലെ കാളിങ് ബെൽ കേട്ട് വാതിൽ തുറന്ന അതുൽ മുന്നിലുള്ള ആളെ കണ്ട് സർപ്രൈസ് ആയി

“അളിയാ അളിയൻ ഇവിടെ അവൾ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ “അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു

“അതെന്താ എനിക്ക് പറഞ്ഞിട്ടേ ഇവിടെ വരാൻ പാടുള്ളൂ…. “സിദ്ധു ചിരിച്ചു

“ഏയ്‌ അളിയന് എപ്പോ വേണമെങ്കിലും വരാം പക്ഷേ ഇതൊട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല. ”