ചിങ്കാരി 9 [Shana] 424

എല്ലാരും അകത്തേക്കു കയറി… രമ്യയും ധന്യയും മീരയെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു നിന്നു അമ്മാവൻ മീരക്ക് മുഖം കൊടുക്കാതെ അച്ചുവിനോടും രാഘവനോടും സംസാരിച്ചു… മീരക്ക് സങ്കടം സഹിക്കാൻ പറ്റിയില്ല. അവൾ വാ പൊത്തിക്കരഞ്ഞു.

“മീര മോളേ ഇത് നിന്റെ മക്കളാണോ അമ്മായി മീരയോട് ചോദിച്ചു. “അവൾ മറുപടിയായി തലയാട്ടി.

“മക്കളിങ്‌ വന്നേ അമ്മൂമ്മ ചോദിക്കട്ടെ, മക്കളുടെ പേരെന്താ.. “അമ്മായി അവരെ ചേർത്തുപിടിച്ചു ചോദിച്ചു. നിറകണ്ണുകളോടെ മീരയും അതുലുമെല്ലാം അതു നോക്കിക്കണ്ടു.

സമയം മുന്നോട്ട് ചലിച്ചു. വന്നിട്ട് ഇത്രയും നേരമായിട്ടും അച്ഛൻ തനിക്ക് മുഖം പോലും തരാത്തതിൽ അവൾക്കു സങ്കടം തോന്നി. മീര അച്ഛന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.. എന്നിട്ട് ആ കാലിൽ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരഞ്ഞു

“അച്ഛാ….. എന്നോട് ക്ഷമിക്കച്ഛാ…ഒരുപാട് സങ്കടപ്പെടുത്തി.. നിങ്ങളോട് ചെയ്ത തെറ്റിന് ഇപ്പോ ഞാൻ എല്ലാം അനുഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുവാണ് . എന്നോട് പൊറുക്കില്ലേ അച്ഛാ… എന്നോട് മിണ്ടാതെ ഇരിക്കല്ലേ അച്ഛാ…. ”
അവളുടെ കരച്ചിൽ കണ്ടു കുട്ടികളും അവളെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി. എല്ലാവരുടെയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി. അയാൾ അവളെ പിടിച്ചെഴുന്നേല്പിച്ചു മക്കളെയും അവളെയും ചേർത്ത് കെട്ടിപ്പിടിച്ചു

“നിന്നെ കാണാതെ എത്ര നാളായി നെഞ്ചുരുകി കഴിയുന്നതെന്നറിയോ… നിനക്ക് സുഖമാണോ, നല്ലരീതിയിൽ ആണോ കഴിയുന്നത് എന്നോർത്ത് ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെട്ട രാത്രികൾ ഉണ്ട്… ഇപ്പോ ഞാനൊന്നു മുഖം തിരിച്ചപ്പോൾ നിനക്കു സഹിക്കാൻ പറ്റിയില്ല… അപ്പോ അന്ന് അവന്റെ കൂടെ ആരയും വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞു ഇറങ്ങിപ്പോയപ്പോൾ എത്രമാത്രം വിഷമിച്ചെന്ന് നിനക്കറിയോ… നെഞ്ചിലിട്ട് വളർത്തിയ മക്കൾ മാതാപിതാക്കളെ വേണ്ടന്നുവെക്കുമ്പോൾ അവർക്കുവേണ്ടി ഇത്രയും കാലം തങ്ങളുടെ സന്തോഷം മാറ്റിവെച്ചു മക്കൾക്കുവേണ്ടി ജീവിച്ച അവർ മറ്റുള്ളവരുടെ മുന്നിൽ തലകുനിച്ചു നിൽക്കേണ്ടി വരുന്ന അവസ്ഥ.. . ഏതു മാതാപിതാക്കളും മക്കളുടെ നന്മയെ ആഗ്രഹിക്കു…. ഇനിയിപ്പോൾ ഇതൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ട് എന്തുകാര്യം സാരമില്ല പോട്ടെ… നിന്നോട് എത്രനാൾ മിണ്ടാതിരിക്കും ഈ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ മുഖം കാണുമ്പോൾ നിന്നെ തന്നെയാ ഓർമവരുന്നത്.. പോട്ടെ ..” അയാൾ ഒരു നെടുവീർപ്പോടെ പറഞ്ഞുനിർത്തി.

“അല്ല നിങ്ങൾ എങ്ങനാ കണ്ടുമുട്ടിയത്… നിന്റെ കെട്ടിയോൻ എവിടെ അവൻ വന്നില്ലേ ” പെട്ടന്ന് അമ്മായി ചോദിച്ചു